«Φρένο» στις διακρίσεις που γίνονται λόγω φύλου, καταγωγής, θρησκείας, πεποιθήσεων, ασθένειας, αναπηρίας, ηλικίας, οικογενειακής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.λπ. επιχειρεί να βάλει η κυβέρνηση στον χώρο της εργασίας (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα), στην παροχή αγαθών και υπηρεσιών, αλλά και στην εκπαίδευση, στις φορολογικές διευκολύνσεις, στην κοινωνική προστασία, ακόμα και στην πρόσβαση σε στέγη.
Όπως γράφει το Έθνος, πολυνομοσχέδιο τιμωρεί τέτοιες διακρίσεις με ποινικές και χρηματικές κυρώσει.
Οι νέες ρυθμίσεις οδηγούν παράλληλα σε καθολική εξίσωση του συμφώνου συμβίωσης με τον γάμο, αφού στους συντρόφους του συμφώνου (ετερόφυλους ή ομόφυλους) αναγνωρίζονται ουσιαστικά τα ίδια δικαιώματα στον εργασιακό χώρο και άρα μπορούν να διεκδικήσουν συνυπηρέτηση, οικογενειακά επιδόματα κ.λπ.
Οποιος μεταχειρίζεται δυσμενώς (π.χ. ο εργοδότης) τον άλλον (εργαζόμενο κ.λπ.) κάνοντας διάκριση λόγω φύλου, θρησκείας κ.λπ., θα απειλείται με φυλάκιση 6 μηνών έως 3 ετών και χρηματική ποινή 1.000 έως 5.000 ευρώ μετά από καταγγελία στον ΣτΠ, που αναλαμβάνει ως φορέας παρακολούθησης και προώθησης της αρχής της ίσης μεταχείρισης, έχοντας και διαμεσολαβητικό ρόλο για αποκατάσταση του προβλήματος που δημιουργήθηκε (π.χ. απόλυση, υποβάθμιση κ.λπ.).
Στον εργασιακό τομέα οι προστατευτικές ρυθμίσεις για απαγόρευση των διακρίσεων αφορούν τους όρους πρόσβασης στην εργασία, την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, θέματα αποδοχών, απολύσεων, υγείας και ασφάλειας κατά την εργασία, επανένταξης και εκ νέου απασχόλησης μετά από περιόδους ανεργίας, αλλά και τη συνδικαλιστική συμμετοχή των εργαζομένων.
Παράλληλα εφαρμόζονται σε θέματα κοινωνικής προστασίας, φορολογικής διευκόλυνσης (λαμβάνεται υπόψη η φορολογική κατοικία αντί της ιθαγένειας), εκπαίδευσης, πρόσβασης σε παροχή αγαθών-υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της στέγης, ενώ με προεδρικό διάταγμα η προστασία θα μπορεί να επεκταθεί και σε όποιους άλλους τομείς κρίνει αναγκαίους η κυβέρνηση.
Το νομοσχέδιο διευρύνει το πεδίο προστασίας, προσθέτοντας στο σημερινό ελλειμματικό νομοθετικό πλαίσιο και κάποιες άλλες κατηγορίες για απαγόρευση των διακρίσεων, όπως την εθνική καταγωγή, τις γενεαλογικές καταβολές, τη χρόνια ασθένεια, την οικογενειακή και κοινωνική κατάσταση, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά φύλου κ.λπ.