«Είδα μπροστά μου μάτια τρομαγμένα, φοβισμένα που δεν σηκώνονταν πιο ψηλά από το ύψος του καπέλου για να με αντικρίσουν. Είδα παιδιά συνεσταλμένα, γλυκύτατα και ευγενικά πλάσματα, πολύ σεμνά. Δεν είδα κανένα σωματώδες παιδί. Δεν είναι τα άγρια και επικίνδυνα παιδιά που ορισμένοι μπορεί να φαντάζονται. Αυτή είναι η δική μου ματιά».
Με τα παραπάνω λόγια η πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Κεντρικής Μακεδονίας, Συλβάνα Καρασαββίδου, περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τη στιγμή της υποδοχής ασυνόδευτων προσφυγόπουλων στη δομή που έχει προετοιμαστεί γι’ αυτά στο πρώην Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Θεσσαλονίκης «Άγιος Παντελεήμων», στη Θεσσαλονίκη.
Εκεί βρίσκονται σήμερα 24 ανήλικα αγόρια που προέρχονται από τη Συρία, το Πακιστάν, το Ιράν, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ δύο κορίτσια έφτασαν στον χώρο που έχει διαμορφωθεί για τα ασυνόδευτα στο Ίδρυμα για Παιδιά με Ειδικές Ανάγκες στις Σέρρες.
Παρ’ ότι είναι ακόμη νωρίς για να μάθουν την ελληνική γλώσσα, τα παιδιά άρχισαν να λένε «καλημέρα» και «καλησπέρα», ενώ με τη βοήθεια της φιλολόγου της δομής μαθαίνουν αγγλικά για να συνεννοούνται μεταξύ τους, όταν απουσιάζει ο διερμηνέας.
Το καθημερινό πρόγραμμα περιλαμβάνει, επίσης, φαγητό στις προκαθορισμένες ώρες, αλλά και γυμναστική καθώς, όπως λέει η κ. Καρασαββίδου, τους αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο, ενώ άρχισαν να ρίχνουν και τα πρώτα καλάθια στις μπασκέτες.
Ιδιαίτερη αίσθηση τους έκανε, την περασμένη Κυριακή, η παρουσίαση ελληνικών παραδοσιακών χορών κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στον «Άγιο Παντελεήμονα».
«Ήταν η πρώτη φορά που είδαν ελληνικούς χορούς και έδειξαν ενδιαφέρον. Αναγνώρισαν το έντονο ελληνικό στοιχείο και αντιλήφθηκαν τη διαφορετικότητα, ενώ συμμετείχαν στην εκδήλωση» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Και καθώς πλησιάζει το Ραμαζάνι υπήρξε συνεννόηση ώστε τα παιδιά να τρώνε πρωινό πριν από την ανατολή του ηλίου και να μαγειρεύουν τα ίδια μία σούπα στην κουζίνα των κοιτώνων, όπου διαμένουν. Επόμενα βήματα για τους υπεύθυνους της δομής είναι η διοργάνωση των εξόδων τους στην πόλη και η έναρξη εκπαιδευτικού προγράμματος σε συνεργασία με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
«Τα παιδιά ξεναγήθηκαν ήδη μία φορά στην πόλη της Θεσσαλονίκης μαζί με τους φροντιστές τους. Το ζήτημα της οργάνωσης των εξόδων τους θα εξεταστεί στη συνέχεια για να ρυθμιστούν όλες οι λεπτομέρειες. Παράλληλα βρισκόμαστε σε επικοινωνία με το Κρατικό Θέατρο προκειμένου να ξεκινήσει μια δραστηριότητα για τα παιδιά με επίκεντρο τη μουσική, αφού είναι γνωστό ότι η μουσική ενώνει τους ανθρώπους» σημειώνει η κ. Καρασαββίδου.
Στόχος της δομής είναι, παράλληλα, και η δημιουργία ενός δικτύου φίλων του ξενώνα των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων που θα δρα υποστηρικτικά στις δραστηριότητές του, λειτουργώντας και ως ένα δίχτυ ασφαλείας για τα παιδιά αυτά.
Σε ό,τι αφορά τις διαδικασίες που ακολουθούνται μέχρι κάποιο ασυνόδευτο προσφυγόπουλο να περάσει την πύλη της δομής, η πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Κεντρικής Μακεδονίας, επισημαίνει ότι υπάρχει επικοινωνία του Κέντρου με τον αρμόδιο εισαγγελέα και κάθε παιδί συνοδεύεται από εκπρόσωπο μίας ΜΚΟ. Με την άφιξη στον χώρο της δομής γίνεται μία πρώτη γνωριμία, το καλωσόρισμα και η λήψη του ιστορικού κάθε ανήλικου ώστε να συγκεντρωθούν πληροφορίες για την ταυτότητά του και τις προσδοκίες του.
Μετά τις πρώτες συστάσεις τα παιδιά παίρνουν το πρώτο πακέτο με τα απαραίτητα είδη για τη διαβίωσή τους και αρχίζουν να μαθαίνουν τους κανόνες που ακολουθούνται ώστε να σέβονται τη δομή, να ακολουθούν το πλαίσιο της λειτουργίας της, να σέβονται τα δικαιώματα των άλλων, να συμμετέχουν σε καθημερινές δουλειές όπως η καθαριότητα του δωματίου τους και το σερβίρισμα του γεύματος» υπογραμμίζει και προσθέτει: «τους λέμε ότι η δομή μας τους παρέχει ασφάλεια, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος γι’ αυτά, ότι δεν απειλούνται, ότι θα είναι πλέον το σπίτι τους που πρέπει να το φροντίζουν για να τα φροντίζει και εκείνο». Περιγράφοντας τις αντιδράσεις των παιδιών αναφέρει: «το ‘ευχαριστώ’ βγαίνει από τη στάση τους. Είναι ευγενικά παιδιά, ευγενέστατα πλάσματα που θα αρχίσουν σιγά σιγά να προσαρμόζονται».
«Χρειάζεται όμως και χρόνος, χρόνος για όλους», όπως λέει η κ. Καρασαββίδου, καθώς όπως τονίζει, «η εξοικείωση με το διαφορετικό δεν είναι εύκολη, μπορεί να είναι μια διανοητική διεργασία, αλλά για να γίνει και συναισθηματική θα χρειαστεί χρόνος, αγάπη και ευγένεια».
(Φωτογραφία αρχείου)
