Για κάτι που έγινε και προκάλεσε κατάπληξη, λέμε πως έγιναν «σημεία και τέρατα».
Η φράση προέρχεται από τους αρχαίους, οι οποίοι με τη λέξη τέρας εννοούσαν κάθε εκπληκτικό ουράνιο φαινόμενο.
Ωστόσο, η έκφραση έμεινε από τη συχνή χρησιμοποίησή της στην Αγία Γραφή. Έτσι τη διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων (2.19): «…καὶ δώσω τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ σημεῖα ἐπὶ τῆς γῆς κάτω» (Και θα δώσω θαύματα επάνω στον ουρανόν και σημεία εις την γην κάτω).
Ακόμη στις Πράξεις (6.8) διαβάζουμε και: «Στέφανος δὲ πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ». (Ο δε Στέφανος, γεμάτος πίστιν και δύναμιν Θεού, έκανε μεταξύ του λαού καταπληκτικά θαύματα και υπερφυσικά έργα, που μαρτυρούσαν την αλήθειαν της πίστεως).
Παράλληλα, την έκφραση «τέρας και σημείον» με την έννοια του υπερφυσικού (θείας προέλευσης) χρησιμοποίησε και ο Πλούταρχος στο βίο του Αλέξανδρου.
