Όταν θέλουμε να δείξουμε την αμέριστη προθυμία μας να βοηθήσουμε κάποιον, συχνά χρησιμοποιούμε την έκφραση «θα γίνω χαλί να με πατήσεις».
Σύμφωνα με τον Τάκη Νατσούλη, η φράση προέρχεται από τη Βυζαντινή Εποχή και τους «αυλοκόλακες».
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει ο Νατσούλης, την εποχή εκείνη υπήρχαν ειδικοί δάσκαλοι, που δίδασκαν την κολακεία σε ενδιαφερόμενους, που ήθελαν να πετύχουν κάποια θέση στα ανάκτορα. Αυτοί ονομάζονταν «αυλοκόλακες».
Κάποτε, σε μια λαϊκή εξέγερση, μερικοί επαναστάτες έπιασαν τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό το Β’ και του έκοψαν τη μύτη! Και οι εφτά τότε κόλακές του, έκοψαν κι αυτοί τη δική τους μύτη, για να μη υπερέχουν σε τίποτα από αυτόν.
Όταν ο κύριός τους ήθελε να καβαλήσει το άλογό του, οι κόλακες μάλωναν μεταξύ τους ποιος θα πρωτοσκύψει για να πατήσει επάνω στην πλάτη του ο αυτοκράτορας. Άλλοτε πάλι, για να μη λερώσει τα κόκκινα σανδάλια του, οι κόλακες έπεφταν κατάχαμα μέσα στις λάσπες και τις ακαθαρσίες, ενώ ο αφέντης πατούσε επάνω τους, για να μπει στο παλάτι του.
Από την τελευταία αυτή ταπεινή πράξη των αυλοκολάκων έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση: «θα γίνω χαλί να με πατήσεις».