Οι όροι των συμβάσεων χορήγησης χρηματοοικονομικών υπηρεσιών αποτελούν ένα από τα πλέον πολύπλοκα και κατά συνέπεια «ευαίσθητα» νομικά ζητήματα, που πολλές φέρνει σε αντιπαράθεση καταναλωτές και αγορά. Για τις τράπεζες και τις συμβάσεις τους, σύντομα, το υπουργείο Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας θα καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο για την κατάργηση των καταχρηστικών όρων.
Σε δεύτερο χρόνο, πιθανότατα μετά το καλοκαίρι, το υπουργείο θα καταθέσει και ένα δεύτερο νομοσχέδιο, αυτή τη φορά για τους καταχρηστικούς όρους στις ασφαλιστικές συμβάσεις. Τι πρέπει ωστόσο να πράττουν οι καταναλωτές μέχρι να ψηφιστεί από το κοινοβούλιο το εν λόγω νομοσχέδιο, ώστε να αποφεύγουν τους κρυφούς όρους των ασφαλιστηρίων συμβολαίων;
Το πρώτο και βασικότερο ίσως σημείο το οποίο απαιτεί ιδιαίτερης προσοχής είναι το δικαίωμα εναντίωσης που έχει κάθε ασφαλισμένος από τη στιγμή κατά την οποία συνάπτει σύμβαση με ασφαλιστική εταιρία.
Το εν λόγω δικαίωμα έχει διάρκεια 15 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής του συμβολαίου από τον ασφαλισμένο, και μπορεί να ασκηθεί απλά και μόνο διότι ο ασφαλισμένος μετάνιωσε για την επιλογή του.
Ωστόσο, υπάρχει και το δεύτερο δικαίωμα εναντίωσης που διαρκεί 30 ημέρες και που ασκείται σε περίπτωση κατά την οποία οι όροι της σύμβασης είναι διαφορετικοί από αυτούς τους οποίους συμφώνησε ο ασφαλισμένος με την ασφαλιστική εταιρία ή όταν οι γενικοί και ειδικοί όροι δεν παραδόθηκαν στον ασφαλισμένο μαζί με τη σύμβαση. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο καταναλωτής μπορεί εγγράφως να εναντιωθεί και να ζητήσει την ακύρωση του σχετικού συμβολαίου.
Στις συμβάσεις ασφάλισης Αυτοκινήτων απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στην ανάγνωση των όρων που τις περισσότερες φορές ουδείς μπαίνει στον… κόπο να διαβάσει, ενώ κάποιες φορές και ο ασφαλιστής «ξεχνά» να παραδώσει στον πελάτη του. Συνήθως πρόκειται για ένα κείμενο το οποίο αναφέρεται στις εξαιρέσεις (χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών ουσιών κ.α.), στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν ισχύει η σύμβαση (πρόσκρουση, ανατροπή σύγκρουση όταν το όχημα δεν οδηγείται ή όταν βρίσκεται σε γκαράζ, μη χαρτογραφημένους δρόμους κ.α.), καθώς και στις απαλλαγές σε περιπτώσεις κλοπής.
Στον κλάδο Ζωής, ο ασφαλισμένος θα πρέπει πάντα να προσέχει τους ορισμούς που αφορούν στις καλύψεις, στο τι νοείται ασθένεια, στις προϋπάρχουσες ασθένειες, στις απαλλαγές και στις αναπροσαρμογές του ασφαλίστρου.
Στις εν λόγω συμβάσεις συνήθως απαιτείται περισσότερο διάβασμα και κυρίως περισσότερη προσοχή από ότι στις συμβάσεις Ασφάλισης Αυτοκινήτων, όμως θα πρέπει να σημειωθεί ότι το παράρτημα με τους όρους πολλές φορές περιλαμβάνει αναφορές για όλες τις κατηγορίες συμβολαίων, γι΄ αυτό και ο ασφαλισμένος θα πρέπει να εστιάζει την προσοχή του μόνο στις ενότητες που συμβαδίζουν με τον πίνακα παροχών του.