Η ιστορία της Δέσποινας Βουχούρη από τη Χίο, είναι από αυτές που διδάσκουν, συγκινούν, δίνουν μηνύματα αλλά κυρίως δίνουν και σώζουν ζωή με μία απλή διαδικασία.
Μία διαδικασία εγγραφής στον κατάλογο δότη μυελού των οστών που μπορεί να σώσει τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου.
Ο εθελοντής δότης μυελού των οστών χαρίζει ζωή σε συνανθρώπους του που πάσχουν από καρκίνο του αίματος (συνήθως λευχαιμία ή λεμφώματα) ή άλλα αιματολογικά νοσήματα.
Σύμφωνα με τον πολίτη της Χίου η περιπέτεια της Δέσποινας Βουχούρη, ξεκίνησε πριν από 3 χρόνια στις 5 Μαρτίου του 2021, όταν εισήχθη στο Νοσοκομείο με συμπτώματα ίωσης.
Οι συνεχείς εξετάσεις όμως, οδήγησαν στην ακριβή διάγνωση, αυτή της οξείας μυελογενούς λευχαιμίας (ΟΜΛ) δηλαδή ενός καρκίνου των κυττάρων της λευκής σειράς, που χαρακτηρίζεται από ραγδαία ανάπτυξη των λευκών αιμοσφαιρίων που συσσωρεύονται στο μυελό των οστών και εμποδίζουν την αιμοποίηση.
«Είχα 80% κακά κύτταρα στον μυελό των οστών. Ήμουν έτοιμη να «ταξιδέψω». Ήμουν 4,5 μήνες συνεχώς στο Μεταξά με πολύ αγώνα και κόπο. Σήμερα δοξάζω τον Θεό γιατί έφθασα τους 26 μήνες και είμαι ζωντανή ανάμεσά σας, χάρη σε έναν από τους δύο Έλληνες που βρέθηκαν συμβατοί με εμένα αλλά και χάριν τους εξαιρετικούς γιατρούς μου», ανέφερε η κα. Βουχούρη και συνέχισε: «Εγώ είχα την πιο σπάνια ομάδα ΑΒ+ και βρέθηκαν δύο Έλληνες 100% ιστοσυμβατοί, ο ένας έδωσε αλλά δεν ξέρω ποιος είναι. Έδωσα τα στοιχεία μου και τώρα περιμένω να με ζητήσει εκείνος. Ξέρουμε ότι είναι το νούμερο 198 από το «Όραμα Ελπίδας» και θέλω πολύ να τον γνωρίσω», είπε συγκινημένη, μπροστά σε δεκάδες φίλους και γνωστούς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του γιου της Γιώργου, με την πρόφαση του εορτασμού των γενεθλίων της στον κήπο του σπιτιού τους στην περιοχή της Ευαγγελίστριας.
Ελάχιστοι γνώριζαν ότι ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν και το Νο 198, ο προπονητής χαντμπολ Αθανάσιος- Σάκης Βαλαβάνης από τη Δράμα, τον οποίο ο Γιώργος εντόπισε μέσω διαδικτύου με αποτέλεσμα να έρθουν σε επαφή και στη συνέχεια να βρεθεί στη Χίο μαζί με την οικογένειά του.
Δεν δέχομαι να με αποκαλούν ήρωα
Για να στηθεί η αποκάλυψη, ο Γιώργος Ξυλάς, επινόησε ένα τέχνασμα. Ότι έγινε λάθος στα μπαλόνια και αντί να γράφει την χρονολογία γέννησης της μητέρας του, έγραφε τη δική του.
«Κάθε εμπόδιο είναι σε καλό», είπε ο Γιώργος και συμπλήρωσε: «Για να αποκτήσει κάποιο νόημα αυτός ο αριθμός κόβουμε το «4» και μας μένει ο αριθμός 198. Είναι κάποιος ανάμεσά μας με το Νο 198 από το «Όραμα Ελπίδας»;», διερωτήθηκε για να σηκωθεί ο Σάκης Βαλαβάνης εν μέσω χειροκροτημάτων και να αγκαλιάσει τον άνθρωπο, που του έσωσε τη ζωή.
«Με αποκαλούν ήρωα είπε, δεν το δέχομαι, ένας απλός άνθρωπος είμαι, που συμμετείχα στην πλέον απλή διαδικασία, χαρίζοντας μια ζωή», είπε συγκινημένος για να πέσει ξανά στην αγκαλιά της Δέσποινας Βουχούρη, η οποία του χάρισε τον χρυσό Ταξιάρχη που φορούσε σε κρεμαστό και που όπως είχε πει νωρίτερα, τον είδε 3 φορές ολοζώντανο στο «Μεταξά», τη στιγμή που οι φίλοι της από τα γύρω κρεβάτια πέθαιναν ο ένας μετά τον άλλον.
Από κοντά και ο π. Χριστοφόρος Γουρλής, στήριγμα και οικογένεια όπως είπε η κα. Δέσποινα, τον οποίο πολλάκις ευχαρίστησε δημοσίως για την βοήθεια και τη αδιάκοπη στήριξή του όλα αυτά τα χρόνια.
