Η Λίζα, μια γυμνάστρια, μίλησε στην εκπομπή «Επί Τόπου» του τηλεοπτικού σταθμού Open TV και αφηγήθηκε πως πήρε την απόφαση να γίνει συνοδός πολυτελείας, αλλά και για το πώς συμπεριφέρθηκε η οικογένειά της.
«Γεννήθηκα στην Αθήνα, από την Αθήνα κατάγομαι, όπως και οι δύο μου γονείς. Στα 17-18 δίνω Πανελλήνιες και περνάω ΤΕΦΑΑ. Είπα ας περάσω εκεί, που είναι κάτι που μου αρέσει. Ασχολούμουν με τα αθλήματα, είχα επαφή. Πρώτο, δεύτερο, τρίτο έτος – εκεί άρχισα να τα βλέπω σκούρα και καταλαβαίνω ότι δεν είναι αυτό που αγαπάω», είπε αρχικά και συνέχισε μιλώντας για το πως έγινε η μετάβαση.
«Εγώ αρχικά ξεκίνησα με μία πλατφόρμα να ανεβάζω “ροζ” περιεχόμενο. Ήταν κάτι που έκανα ούτως ή άλλως, μου άρεσε. Ύστερα από ερωτικές περιπέτειες που είχα και κάποια στιγμή σκέφτηκα γιατί να μην το κάνω και να πληρώνομαι κιόλας, να βγάζω χρήματα μέσα από αυτό. Να είμαι κι έτσι λίγο πιο άνετη. Εγώ, παράλληλα δούλευα και ως γυμνάστρια».
«Έβγαλα χρήματα», είπε παρακάτω στη συνέντευξή της και πρόσθεσε: «Είχα και μια μικρή δημοσιότητα, οπότε μου ήταν ακόμη πιο εύκολο. Ξεκίνησα σταδιακά, ξεκίνησα με πιο απλό περιεχόμενο και στη συνέχεια το επέκτεινα. Για το κοινό που με ήξερε, ήταν όντως μεγάλη η ανταπόκριση».
Πώς το αντιμετώπισαν οι γονείς της
«Οι γονείς μου φρίκαραν στην αρχή. Οι γονείς μου τα ξέρουν όλα, τα έμαθαν όλα, τους τα είπα εγώ όλα. Πέρασα κι από μια φάση όπου δεν μιλιόμασταν τόσο πολύ, αλλά στην πορεία, το αποδέχθηκαν γιατί πάνω από όλα είμαι παιδί τους και με αγαπούν. Τυχαίνει, δόξα τω Θεώ, να έχω και ανοιχτόμυαλους γονείς», τόνισε και συμπλήρωσε: «Σε καμία περίπτωση αυτό δεν τους ήταν οικείο, ούτε είχαν κάποιο γνωστό σε αυτό το χώρο… Ήταν σοκ για εκείνους. Οι κοντινοί μου άνθρωποι δεν έφυγαν. Δεν ήταν ότι συμφωνούσαν, ότι ήθελαν να το κάνω και μου έδιναν κίνητρο. Κι όσοι με ήξεραν από παλιά… τους έβγαζε νόημα. Δεν είναι πως έπεσαν κι από τα σύννεφα»
«Έχω βιώσει ρατσισμό», σημείωσε ακολούθως. «Γενικά, επειδή είναι κάτι που εξιτάρει και τους άνδρες και τις γυναίκες, κυρίως τους άνδρες, όμως, γιατί είναι και οι θεατές σε όλο αυτό… Υπάρχουν πολλοί που το βλέπουν σαν κάτι ενθουσιώδες. Τουλάχιστον τα άτομα που συναναστρέφομαι εγώ. Πάντα το κατακρίνουν ηθικά κάποιοι. Αυτό δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Τουλάχιστον στη χώρα που είμαστε. Δεν ξέρω στο εξωτερικό πως είναι, αλλά σίγουρα είναι πιο εύκολα τα πράγματα, είναι πιο ανοιχτόμυαλος ο κόσμος».
«Στο δρόμο υπάρχουν σχόλια και με στεναχωρεί όχι για μένα προσωπικά, αλλά με στεναχωρεί που ο κόσμος δεν έχει την σκέψη να πάει λίγο παραπέρα, να δεχθεί κάτι διαφορετικό, κάτι πρωτότυπο. Δηλαδή, έχουμε μάθει σε αυτά που ξέρουμε και τα υπόλοιπα τα κατακρίνουμε», είπε.
«Αφού μπορώ να το κάνω, με γεμίζει, δεν με φθείρει και το υποστηρίζω, γιατί να μην το κάνω; Μπορεί για κάποιον το να διδάσκει μαθηματικά να είναι κάτι πάρα πολύ ευχάριστο κι εύκολο γιατί είναι αυτό που αγαπάει. Δεν θα τον κατακρίνω».
Οι σχέσεις και η οικογένεια
«Ο πιο εύκολος τρόπος για να βρεις έναν άνθρωπο και να κάνεις μια σχέση, είναι να είναι του χώρου ή η σχέση να είναι ανοικτή», ανέφερε και έπειτα υπογράμμισε: «Πάντα θα υπάρχει ζήλια». «Αρχικά», είπε παρακάτω «είναι σημαντικό να σκεφτεί κανείς, δεν θα είμαι μόνη μου σε όλο αυτό γιατί ο άνδρας που θα επιλέξω να κάνω την οικογένεια θα είναι άτομο που γνωρίζει το παρελθόν μου και το παρόν μου, το αποδέχεται και θα βρούμε από κοινού έναν τρόπο να το εξηγήσουμε στο παιδί αυτό όταν έρθει η ώρα. Ο ρατσισμός θα υπάρχει δυστυχώς. Ως γονέας θα έχω φροντίσει να το προστατεύσω».
