Στην εξοικονόμηση τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ από την εφαρμογή του Ενιαίου Μισθολογίου, από την 1η Ιουλίου 2011, στοχεύει η κυβέρνηση, υπό την πίεση της τρόικας για γενναίες περικοπές των κρατικών δαπανών.

Η μείωση της μισθολογικής δαπάνης κατά περίπου 0,5% με 0,7% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση θα επέλθει μέσω της μείωσης ή ακόμη και της κατάργησης των επιδομάτων, των μετατάξεων ή απλών μετακινήσεων των δημοσίων υπαλλήλων, της μείωσης του αριθμού των εργαζομένων, της κατάργησης θέσεων και της πλήρους οριζοντιοποίησης των αμοιβών σε όλο το Δημόσιο.

Ακόμη, σύμφωνα με πληροφορίες του euro2day, εξετάζεται και το ενδεχόμενο της επιμήκυνσης του ωραρίου και της αύξησης των χρονικών περιόδων ωρίμανσης των συγκεκριμένων αποδοχών. Στο τραπέζι βρίσκεται και η περαιτέρω μείωση ή ακόμη και η πλήρης κατάργηση των επιδομάτων εορτών και αδείας, που αυτήν τη στιγμή εξακολουθούν να χορηγούνται, σημαντικά μειωμένα, σε όσους υπαλλήλους και λειτουργούς λαμβάνουν μικτά μέχρι 2.912 ευρώ τον μήνα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι βασικές κατευθύνσεις των αλλαγών που θα ισχύσουν στα μισθολόγια του στενού δημόσιου τομέα συγκλίνουν με τις προτάσεις για τη μείωση της μισθολογικής δαπάνης στο Δημόσιο, τις οποίες έχει υποβάλει ήδη στην κυβέρνηση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Πρόκειται για εισηγήσεις οι οποίες περιλήφθηκαν στην έκθεση αξιολόγησης της πορείας υλοποίησης του μνημονίου, την οποία συνέταξε το κλιμάκιο των ελεγκτών του ΔΝΤ στα τέλη του περασμένου χρόνου, όταν΄ξαναβρέθηκε στην Αθήνα.

Οι συγκεκριμένες εισηγήσεις των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ, τις οποίες φαίνεται ότι εξετάζουν πλέον οι ηγεσίες των συναρμόδιων υπουργείων Οικονομικών και Εσωτερικών, προβλέπουν, μεταξύ των άλλων:

– Τη συνέχιση του «παγώματος» των προσλήψεων και τη μείωση του προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες των υπουργείων, στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, στις Ένοπλες Δυνάμεις, στα Σώματα Ασφαλείας και σε όλους τους λοιπούς φορείς της κεντρικής δημόσιας διοίκησης.

– Την αύξηση των ωρών εργασίας από τις 7 στις 8 την ημέρα, ώστε το ωράριο του δημόσιου τομέα να εξομοιωθεί με το ωράριο του ιδιωτικού τομέα.

– Την επιβολή περιορισμών στο ύψος των επιδομάτων που λαμβάνουν οι υπάλληλοι και οι λειτουργοί του Δημοσίου. Προτείνεται π.χ. να μειωθεί η αναλογία των επιδομάτων προς τους βασικούς μισθούς και να συνδεθούν τα επιδόματα με την παραγόμενη εργασία.

– Την αύξηση του χρόνου ωρίμανσης των βασικών μισθών όλων των υπαλλήλων και λειτουργών του Δημοσίου. Σήμερα, η μισθολογική ωρίμανση, δηλαδή η άνοδος των αποδοχών κάθε υπαλλήλου σε υψηλότερο μισθολογικό κλιμάκιο, γίνεται ανά διετία.

Αυτό σημαίνει ότι κάθε δύο χρόνια ο υπάλληλος ανεβαίνει σε νέο, υψηλότερο μισθολογικό κλιμάκιο και ο βασικός μισθός του αυξάνεται. Προτείνεται αυτό το χρονικό διάστημα να αυξηθεί πάνω από τα 2 χρόνια (στα 3 ή στα 4 χρόνια), ώστε οι ωριμάνσεις των βασικών μισθών να γίνονται βραδύτερα.