Όταν είχε γίνει γνωστό πως είναι στα σκαριά μία ταινία για τη ζωή του Ντόναλντ Τραμπ και δη για τα πρώτα χρόνια της ανέλιξής του στο real estate και τις επιχειρήσεις, οι περισσότεροι ενδεχομένως να σκέφτηκαν πως πρόκειται για ένα biopic ακόμη στα τόσα που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια, μιας και είναι της μόδας οι βιογραφικές ταινίες.

Άλλοι, ίσως, να αναρωτήθηκαν τι καινούριο να μάθουμε για τον Τραμπ που να μην το ξέρουμε, αφού δεκαετίες τώρα και ειδικά όταν έγινε και πρόεδρος των ΗΠΑ, γνωρίζουμε τα πάντα για εκείνον, κυρίως μέσα από σκάνδαλα, πρωτοσέλιδα στον Τύπο, αφιερώματα, αλλά και από συνεντεύξεις του ίδιου. Όταν, όμως, η ταινία με σκηνοθέτη τον Ιρανό, Αλί Αμπάσι (που αποτελεί ιδέα του δημοσιογράφου Γκάμπριελ Σέρμαν) πήρε σάρκα και οστά και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ και ξανά υποψήφιος στις επερχόμενες εκλογές του Νοεμβρίου, ξεκίνησε έναν αγώνα για την απαγόρευσή της, ζητώντας να μη βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες, δείχνοντας ακόμα και να… τρέμει την ύπαρξή της, όλα τα φώτα και η προσοχή έπεσαν πάνω στο «The Apprentice».

Ο Ντόναλντ Τραμπ, χωρίς μάλλον και ο ίδιος να το καταλάβει, έκανε την καλύτερη διαφήμιση στο «απαγορευμένο» biopic του με τη δυσφήμισή του. Ο κόσμος σπεύδει να την δει και αξίζει, αφού το «The Apprentice», είναι πολλά περισσότερα από μια βιογραφική ταινία για την πιο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα των ΗΠΑ που έφτασε να γίνει πλανητάρχης. Ο, δε, τίτλος, μόνο τυχαία δεν επιλέχτηκε, αφού έτσι λεγόταν το ριάλιτι που παρουσίαζε για πολλά χρόνια ο Τραμπ. Αλλά, όπως θα διαπιστώσετε και στην ταινία, δεκαετίες πίσω, ήταν και ο ίδιος «Μαθητευόμενος» με δάσκαλο μία από τις πιο σκοτεινές προσωπικότητες της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας, τον δικηγόρο Ρόι Κον!

Είδαμε, λοιπόν, το The Apprentice και σας έχουμε τους λόγους που πρέπει να το δείτε κι εσείς… οπωσδήποτε!

Η ιστορία του Φρανκεστάιν

Τελειώνοντας η ταινία όλοι σκέφτονται το ίδιο: η ιστορία του Ντόναλντ Τραμπ θυμίζει εκείνη του Φρανκεστάιν και δεν είναι υπερβολή. Ο Ρόι Κον στο πρόσωπο του νεαρού και υπέρμετρα φιλόδοξου Ντόναλντ βρήκε τον ιδανικό μαθητευόμενο για να δημιουργήσει ο, τι εκείνος πρέσβευε. Του εκμυστηρεύεται τους τρεις κανόνες της επιτυχίας και του ζητά να τους ακολουθήσει.

  • Κανόνας 1ος: Επίθεση, επίθεση, επίθεση.
  • Κανόνας 2ος: Μην παραδέχεσαι τίποτα. Να αρνείσαι τα πάντα.
  • Κανόνας 3ος: Ακόμα και όταν χάνεις να δηλώνεις νικητής. Δεν παραδέχεσαι ποτέ την ήττα σου.

Ο Τραμπ τους κάνει ευαγγέλιο και είναι και αυτοί οι τρεις κανόνες που τον έφεραν σε μεγάλο βαθμό, εδώ που είναι σήμερα. Ωστόσο, ο Κον ως άλλος… δρ. Φρανκεστάιν στο τέλος αυτό που κατάφερε να δημιουργήσει ήταν ένα… τέρας που, όπως βλέπουμε, στρέφεται και εναντίον του. Γιατί, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες «Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος». Κι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον στην ταινία όλη αυτή η μεταμόρφωση του νεαρού και συνεσταλμένου στην αρχή Ντόναλντ Τραμπ, σε έναν αδίστακτο τύπο που τον ενδιαφέρει μόνο το χρήμα, η φήμη και να τον προσκυνούν όλοι. Αλλά και πώς στο τέλος πετάει «σαν την τρίχα από το ζυμάρι» τον μέντορά του.

Η άγνωστη πλευρά του Τραμπ

Όπως, ανέφερα και παραπάνω, για τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, γνωρίζουμε σχεδόν τα πάντα για τη ζωή του. Ωστόσο, στο The Apprentice μαθαίνουμε περισσότερα για μια περίοδο της ζωής του που δεν είναι τόσο προβεβλημένη και μπορούμε πλέον να καταλάβουμε τον λόγο. Γνωρίζουμε τον νεαρό Ντόναλντ, γιο ενός πλούσιου κατασκευαστή να έχει φιλοδοξίες που δεν τις συμμερίζεται ο σκληρός πατέρας του. Τον βλέπουμε να πηγαίνει από διαμέρισμα σε διαμέρισμα για να μαζέψει τα ενοίκια, όπου χλευάζεται, του κλείνουν την πόρτα στα μούτρα, τον φτύνουν.

Μάλιστα, σε αυτά τα πρώτα χρόνια η φιγούρα του μπορεί και να προκαλέσει μια συμπάθεια, αφού ανακαλύπτουμε μια άγνωστη πλευρά του, όπως όταν ερωτεύεται την Ιβάνα και όσα κάνει για να την κατακτήσει. Ή η σχέση του με τον αδελφό του και η στιγμή που λύγισε όταν έμαθε για τον θάνατό του. Μέχρι που μεταμορφώνεται και γίνεται σε αυτόν που πλέον παρακολουθούμε.

Οι εξαιρετικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών

Όταν διάβασα πως ο Σεμπάστιαν Σταν θα υποδυθεί τον Τραμπ, απόρησα πώς ο όμορφος ηθοποιός θα τα καταφέρει. Γιατί πέρα από το ότι δεν έχουν ομοιότητες εξωτερικά, είναι πάρα πολύ δύσκολο να υποδυθείς έναν χαρακτήρα που είναι τόσο έντονος και υπέρ-προβεβλημένος, όσο ο Τραμπ. Και, όμως, τα κατάφερε. Ο Σταν δεν μιμείται τον Τραμπ, έγινε ο Τραμπ. Ειδικά, οι γκριμάτσες, τα τικ, οι κινήσεις του, είναι απίστευτο πόσο πετυχημένα είναι. Τουλάχιστον ο πρώην πρόεδρος σε αυτό το κομμάτι θα πρέπει να ευχαριστήσει τους δημιουργούς της ταινίας για την επιλογή του πρωταγωνιστή.

Ωστόσο, τη δόξα «κλέβει» ο Τζέρεμι Στρονγκ. Συγκλονιστικός. Δώστε του το Όσκαρ β’ ρόλου από τώρα. Γιατί, μπορεί φαινομενικά το «έργο» του να ήταν πιο εύκολο από του Σταν ως προς την εξωτερική εικόνα, αφού ο Ρόι Κον δεν είναι στη ζωή και τον θυμούνται πλέον οι ηλικιωμένοι, όμως, ο ηθοποιός κατάφερε να αναδείξει συγκλονιστικά τον χαρακτήρα του ήρωα.

Το biopic που δεν ξέραμε ότι χρειαζόμασταν

Ενδεχομένως, αρκετοί, ίσως και πολλοί να σκέφτονται: γιατί να μας ενδιαφέρει μία ταινία για τη ζωή του Ντόναλντ Τραμπ και του μέντορά του Ρόι Κον που ήταν ακραία διεφθαρμένος και σημαντικό κομμάτι του σάπιου συστήματος της Αμερικής την εποχή εκείνη; Και αυτό ακριβώς είναι που κάνει την ταινία, ενδιαφέρουσα. Γιατί βλέπεις πώς λειτουργεί αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα όχι μόνο στην Αμερική, αλλά παντού. Πώς μπορείς να γίνεις ισχυρός αρκεί να έχεις τις σωστές γνωριμίες και τον κατάλληλο καθοδηγητή. Πώς το περίφημο αμερικανικό όνειρο δεν είναι όπως στις ταινίες, δεν έχει ρομαντισμό και για να το ζήσεις, δεν αρκεί να κλείσεις τα μάτια, αλλά μάλλον (να κλείσεις) πολλά στόματα ή εκβιάζοντας πολιτικούς πως θα ανοίξεις το δικό σου. Γενικά, σε αυτό το κομμάτι θα δείτε πράγματα που δεν θα σας ρίξουν από τα σύννεφα, αλλά σίγουρα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Ωστόσο, ενδιαφέρον έχει η περίπτωση του Ρόι Κον. Για τους περισσότερους Αμερικανούς, το δεξί χέρι του Μακάρθυ, ήταν ο «δικηγόρος του διαβόλου», ένας σκοτεινός τύπος, φουλ διεφθαρμένος. Ένας αντισημίτης Εβραίος και ομοφοβικός ομοφυλόφιλος, ακραία συντηρητικός, με ακόλαστο βίο όταν έκλειναν οι πόρτες της έπαυλης των οργίων, ο οποίος στο τέλος πέθανε μόνος και ξοφλημένος από AIDS, αν και ποτέ δεν το παραδέχτηκε. Και στην ταινία αυτή και με τη συμβολή του εξαιρετικού Τζέρεμι Στρονγκ αναδεικνύονται αυτές οι δύο αντιφατικές πλευρές του Κον, τόσο που και ο ίδιος ο χαρακτήρας του επισκιάζει τον υπερφίαλο και κενό Τραμπ.

Επίσης, το The Apprentice δεν έρχεται ούτε να ευλογήσει, ούτε να αφορίσει κραυγαλέα τον Τραμπ. Διηγείται ψύχραιμα την περίοδο της ανέλιξής του, αποφεύγοντας την κλειδαρότρυπα. Ακόμα και όταν ο νεαρός Ντόναλντ ανοίγει την πόρτα και βλέπει τον δικηγόρο του σε ένα ομοφυλόφιλο όργιο ή η σκηνή που βιάζει την Ιβάνα στο πάτωμα στη μέση του διαμερίσματος ή τα προβλήματα στυτικής λειτουργίας που αντιμετωπίζει, παρεμβάλλονται όπως πρέπει. Και φυσικά, η σκηνή που μπαίνει στο χειρουργείο για λιποαναρρόφηση κι επέμβαση μείωσης του τριχωτού της κεφαλής του, αν και λίγο ανατριχιαστική, δεν μοιάζει αχρείαστη.

Η υπόθεση

Ο νεαρός Ντόναλντ Τραμπ (Σεμπάστιαν Σταν), ανυπομονώντας να γίνει διάσημος ως γόνος μιας πλούσιας οικογένειας στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1970, σαγηνεύεται από τον Ρόι Κον (Τζέρεμι Στρονγκ), τον αδίστακτο δικηγόρο που βοήθησε να δημιουργηθεί ο Τραμπ του σήμερα. Ο Κον βρίσκει στο πρόσωπο του Τραμπ τον ιδανικό μαθητευόμενο – κάποιον με ωμή φιλοδοξία, δίψα για επιτυχία και τη θέληση να κάνει ό,τι χρειαστεί για να τα καταφέρει.