Το ταξίδι της στο Netflix έχει ξεκινήσει η σειρά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Maestrο». Η σειρά εντυπωσίασε τους τηλεθεατές από την προβολή του πρώτου επεισοδίου στο Mega και αμέσως κέντρισε το ενδιαφέρον του Netflix το οποίο αγόρασε τα δικαιώματα.

Και μπορεί αυτό να είναι ευχάριστο, το ίδιο όμως ευχάριστη είναι και η ίδια η ύπαρξη της σειράς (9 επεισόδια-55 λεπτά), η οποία δεν ολοκληρώθηκε μετά από την 1η της σεζόν αλλά θα έχει και συνέχεια, της οποία τα γυρίσματα θα ξεκινήσουν τους πρώτους μήνες του 2023.

Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης επανέρχεται στα κινηματογραφικά-τηλεοπτικά δρώμενα με το Maestro, ένα κοινωνικό δράμα, με έντονη παρουσία του μουσικού στοιχείου, όπως φυσικά προδίδει και ο τίτλος του. Εκτός από τη σκηνοθεσία και το σενάριο, έχει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ορέστη, ενός μουσικού που αναλαμβάνει να οργανώσει το καλοκαιρινό μουσικό φεστιβάλ των Παξών. Σε μία Ελλάδα του 2022, που ο COVID-19 είναι ακόμα εδώ, ο ιός είναι ένα κομμάτι από τα πολλά που κάνει τη σειρά πιο επίκαιρη από ποτέ.

Εκεί θα διασταυρωθούν οι δρόμοι του με αυτούς της Κλέλιας (Κλέλια Ανδριολάτου), μίας κοπέλας που μόλις ενηλικιώθηκε. Πάθος της είναι το πιάνο και είναι αυτό που την κάνει να θέλει να συμμετάσχει στο φεστιβάλ. Είναι ένα κορίτσι αντισυμβατικό, διαφορετικό από τα υπόλοιπα της ηλικίας της, η οποία όμως έχει μεγαλώσει σε μία οικογένεια γεμάτη στερεότυπα και παθογένειες.

Ο πατέρας της είναι ο Φάνης (Φάνης Μουρατίδης), υποψήφιος δήμαρχος και γενικά συμπαθής ως προς το «φαίνεσθαι». Η μητέρα της, Σοφία (Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου), είναι μία γυναίκα καταπιεσμένη συναισθηματικά που βλέπει τον γάμο της, όπως και ο Φάνης, σαν ένα υποχρεωτικό συμβόλαιο για χάρη των παιδιών τους. Γιος τους και αδελφός της Κλέλιας είναι ο Αντώνης (Ορέστης Χαλκιάς), που διαθέτει ιδιαίτερο χιούμορ και μουσικό ταλέντο αλλά αναγκάζεται να κρύψει την σεξουαλικότητα του.

Το γεγονός πως είναι ομοφυλόφιλος θα προκαλέσει μπόλικες ενδοοικογενειακές προστριβές. Η Χάρις Αλεξίου υποδύεται την Χάρις, τη γιαγιά της οικογένειας, η οποία ήταν στα νιάτα της ταλέντο στη μουσική αλλά το άφησε πίσω της, όπως και τα υπόλοιπα όνειρα της. Πρόκειται για μία μουσική οικογένεια, τα μέλη της οποίας εξυπηρετούν τις πολύ σημαντικές κεντρικές πλοκές της σειράς.

Η έτερη οικογένεια των Παξών, η οποία μας απασχολεί είναι αυτή της Μαρίας (Μαρία Καβογιάννη). Μία γλυκύτατη γυναίκα, πάντα καλοσυνάτη και ευχάριστη να καλωσορίσει τους επισκέπτες του νησιού στην ταβέρνα της. Ο άντρας της είναι ο Χαράλαμπος (Γιάννης Τσορτέκης), ένας άνθρωπος αμόρφωτος και κακοποιητικός, ο villain θα λέγαμε της ιστορίας. Ο γιος τους, Σπύρος (Γιώργος Μπένος), είναι ένας επίσης καταπιεσμένος νέος που η ίδια η ντόπια κλειστή κοινωνία τον αναγκάζει να κρύψει την σεξουαλικότητα του.

Όλοι τους συνθέτουν ένα ανθρώπινο ψηφιδωτό μίας πλήρους ρεαλιστικής Ελληνικής κοινωνίας. Η ομοφοβία, η ενδοοικογενειακή βία και τα διάφορα στερεότυπα περί έρωτα είναι βασικές θεματικές ενότητες, που ο Παπακαλιάτης θίγει εις βάθος. Πάντα στο επίκεντρο βρίσκεται το δίπολο Ορέστη-Κλέλιας, που δημιουργούν μία ιστορία απαγορευμένης αγάπης και δράματος.

Όσο το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και το φεστιβάλ στην ολοκλήρωση του, οι ιστορίες φτάνουν στην κορύφωση τους με την όποια τους έκβαση. Η 2η σεζόν διαθέτει αρκετό έδαφος ώστε να πατήσει πάνω δημιουργώντας τη συνέχεια της ιστορίας.

Η άποψη του lordoftheseries.gr

Έχω αναφέρει ξανά σε προηγούμενα μου review για Ελληνικές σειρές πως είναι πιο εύκολο για αυτές να με «αγγίξουν» συναισθηματικά και να με κάνουν να ταυτιστώ με αυτές απ’ ότι μία ξενόγλωσση σειρά. Αυτό εικάζω πως ισχύει και για πολλούς ακόμα τηλεθεατές. Η σειρά είναι 100% επίκαιρη ως προς την Ελληνική πραγματικότητα και κοινωνία και αυτό βοηθάει ώστε να «αφομοιωθεί» κανείς με την ιστορία.

Πόσα από αυτά που συνέβησαν στη σειρά δεν βλέπουμε και ακούμε κάθε μέρα γύρω μας; Καταπιεσμένοι ομοφυλόφιλοι που αναγκάζονται να «κρυφτούν» λόγω της ομοφοβίας που υπάρχει; Η βία μέσα στις οικογένειες και η απουσία βοήθειας από τους αρμοδίους; Ο έρωτας που κρίνεται με βάση τη διαφορά ηλικίας των δύο ερωτευμένων; Θα μπορούσα να μιλάω και να γράφω μέχρι αύριο για το πόσο κοντά νιώθω με αυτά τα φαινόμενα ως άνθρωπος που ζει στην Ελληνική κοινωνία. Ο Παπακαλιάτης θίγει αυτά τα θέματα ούτε με τρόπο επιφανειακό, ούτε όμως με υπερβολή. Όσο χρειάζεται η τηλεοπτική δραματοποίηση.

Το σενάριο αγγίζει όλα αυτά τα θέματα με την ίδια βαρύτητα, σαν όλοι οι χαρακτήρες να είναι οι πρωταγωνιστές. Αυτό μερικές φορές μπορεί να είναι καλό, μερικές όμως μπορεί να μην μας επιτρέπει, κατ’εμέ, να εστιάσουμε σε μία ιστορία περισσότερο. Εκεί που γίνεται εξαιρετική δουλειά είναι η σκηνοθεσία-φωτογραφία της σειράς. Από μόνο του το ελληνικό τοπίο των Παξών βοηθάει, αλλά άλλο τόσο βοηθάνε τα φωτεινά πλάνα, οι ιδιαίτερες γωνίες που παίρνει ο φακός και γενικότερα η προσεγμένη και κινηματογραφική αισθητική που κυριαρχεί.

Όλα αυτά δένουν άψογα με τις υπέροχες μουσικές που μας χαρίζει το Maestro. Δεν θα μπορούσε η εξαιρετική ερμηνευτικά Χάρις Αλεξίου να μην μας χαρίσει ένα υπέροχο μουσικό άκουσμα, καθώς η επανεκτέλεση του τραγουδιού της «Προσευχή» ήταν απίστευτη. Άλλο ένα τραγούδι που πραγματικά με ανατρίχιασε ήταν το «Τυχερό Αστέρι» σε στοίχους του Κωνσταντίνος Βήτα, που ερμήνευσε ο Ορέστης Χαλκιάς.

Το Maestro δεν θα είχε κάνει την επιτυχία που έχει κάνει χωρίς τις ερμηνείες ολόκληρου του cast. Υπάρχει ένας συνδυασμός γνωστών και εξαιρετικών ηθοποιών, με νέους και ανερχόμενους, και όλοι τους δημιουργούν ένα υπέροχο ερμηνευτικό «μείγμα». Θέλω να σταθώ λίγο παραπάνω στην Μαρία Καβογιάννη, που με έκανε να κλάψω πολλές φορές με την καθηλωτική της παρουσία. Ο τρόπος που βιώνει τα μεγάλα ζόρια της καθημερινότητας της ενώ παράλληλα είναι τόσο «ανοιχτή» στο να δώσει αγάπη, είναι απλά απίστευτος. Σίγουρα, ο ρόλος που έχει και το δράμα που ζει βοηθάνε στο να αναδειχτεί το ερμηνευτικό της ταλέντο.

Εξίσου καλή δουλειά κάνει ο Γιάννης Τσορτέκης σε έναν ρόλο που συναντάμε-δυστυχώς-και δίπλα μας πολλές φορές. Το δίδυμο Χαλκιά-Μπένου έχει απίστευτη χημεία και μας δίνει τρομερές σκηνές μιας αληθινής αγάπης που καταδικάζεται από μία «σάπια» κοινωνία. Φυσικά, το τηλεοπτικό ζευγάρι Μουρατίδη-Τριανταφυλλίδου μας προσφέρει στιγμές ενός ψεύτικου γάμου, παρέα με την Χάρις Αλεξίου, η οποία συγκινεί και ξεχωρίζει στο προσαρμοσμένο στον χαρακτήρα της 3ο επεισόδιο. Από κοντά και ο Αντίνοος Αλμπάνης, που έχει μικρό μεν αλλά σημαντικό ρόλο.

Για τέλος άφησα τον Παπακαλιάτη και την Ανδριολάτου. Να πω την αλήθεια δεν είχα ιδέα από Παπακαλιάτη τόσο ως δημιουργό, όσο και ως ηθοποιό. Αλλά μπορώ να πω πως και σε αυτόν του το ρόλο (εκτός από το ρόλο του δημιουργού της σειράς) τα πάει εξαιρετικά ως ένας χαρακτήρας που βρίσκει τον απαγορευμένο έρωτα στα μάτια της Κλέλιας ενώ δίνει χαρά και ελπίδα στη μικρή κοινωνία των Παξών φέρνοντας τους τη μουσική.

Η Ανδριολάτου μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση με την γοητευτική της εμφάνιση και πραγματικά απολάμβανα να βλέπω τόσο εκείνη, όσο και τον Παπακαλιάτη στις σκηνές μεταξύ τους. Θα σας πρότεινα να ακούσετε τα podcasts για τους χαρακτήρες της σειράς, στα οποία συνομιλούν οι ηθοποιοί και ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης.

Το Maestro είναι ένα δράμα καυστικό προς την ελληνική κοινωνία, πιο επίκαιρο από ποτέ αλλά και πάντα συγκινητικό. Μία υπέροχη σειρά, που διαθέτει όλους τους συστατικούς παράγοντες ώστε να πετύχει και διεθνώς μέσω του Netflix!