Εντυπωσίασε κοινό και κριτικούς η ελληνική ταινία «Ξενία» του Πάνου Κούτρα που προβλήθηκε σήμερα στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» του 67ου κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Κανών.
Ο Κούτρας («Στρέλλα») αφηγείται την πορεία δυο έφηβων, δεύτερης γενιάς Αλβανών, που, όταν η αλβανή μητέρα τους πεθαίνει, ξεκινούν από την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη για να βρουν τον πατέρα που τους είχε εγκαταλείψει από πολύ μικρά παιδιά.
«Ο Κούτρας ενδιαφέρεται για τη σχέση που αναπτύσσεται σταδιακά, μέσα από το ταξίδι τους, ανάμεσα στα δύο αδέρφια (ο μικρότερος, ο ομοφυλόφιλος Ντάνυ, ζούσε στην Κρήτη με τη μητέρα του, ενώ, ο μεγαλύτερος, ο Οδυσσέας, εργαζόταν στην Αθήνα). Στην πορεία τους θα σταματήσουν αρχικά στη Λάρισα, για να συναντήσουν ένα πρώην φίλο της μητέρας τους, περνούν μια νύχτα και μια μέρα σ’ ένα εγκαταλειμμένο Ξενία (σε μερικές από τις καλύτερες σκηνές της ταινίας), πριν τελικά φτάσουν στη Θεσσαλονίκη, όπου ο Οδυσσέας παίρνει μέρος σε διαγωνισμό τραγουδιού και ο Ντάνυ καταφέρνει να συναντήσει τον υποτιθέμενο πατέρα του», σημειώνει στην κριτική του ο Ν.Φ. Μικελίδης που δημοσιεύει το ΑΜΠΕ και συνεχίζει:
«Ο Κούτρας έφτιαξε μια όμορφη, πολύ ανθρώπινη, διανθισμένη με χιούμορ, ταινία, με τους χαρακτήρες του τοποθετημένους στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, από την οποία δεν λείπουν και οι σκηνές βίας και τρομοκρατίας των μεταναστών από τα μέλη της εγκληματικής Χρυσής Αυγής. Στις αρετές της ταινίας και οι πολύ καλές ερμηνείες όλων των ηθοποιών, ιδιαίτερα των δύο νεαρών πρωταγωνιστών της, Κώστα Νικουλή (Ντάνυ) και Νίκου Γκέλια (Οδυσσέα)».
«Στις καλές ταινίες της ημέρας και η αμερικανική “Foxcather” του Μπένετ Μίλερ (σκηνοθέτη του “Τρούμαν Καπότε”). Η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία του ολυμπιονίκη παλαιστή Μαρκ Σουλτς (Τσάινγκ Τέιτουμ) και του αδερφού του, επίσης Ολυμπονίκη, Ντέιβ (Μαρκ Ράφαλο) και τη σχέση τους με τον ψυχοπαθή δισεκατομμυριούχο Τζον ΝτιΠοντ (Στιβ Καρέλ), σχέση που κατέληξε στο φόνο του Ντέιβ από τον ΝτιΠοντ. Με ένα καλογραμμένο σενάριο, ο Μίλερ αναπτύσσει σε βάθος τους τρεις χαρακτήρες, τοποθετώντας τους σ’ ένα συγκεκριμένο κοινωνικό περιβάλλον, και τις επιπτώσεις που έχουν σ’ αυτό οι ταξικές διαφορές. Πάνω όμως απ’ όλα, η ταινία του Μίλερ δίνει την ευκαιρία στους τρεις πρωταγωνιστές της να μας προσφέρουν ένα εκπληκτικό ρεσιτάλ ηθοποιίας», εξηγεί ο κριτικός κινηματογράφου.