Διακόσια χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη γέννηση του Τζουζέπε Βέρντι και η Εθνική Λυρική Σκηνή σε συμπαραγωγή με το Μέγαρο Μουσικής, παρουσιάζει την πεντάπρακτη μεγαλόπρεπη όπερα με μπαλέτο «Ο Σικελικός Εσπερινός».
Την σκηνοθεσία και τις χορογραφίες της παράστασης έχει κάνει ο Ρενάτο Τζανέλλα, τα σκηνικά και τα κοστούμια, υπογράφουν ο Αλεσσάντρο Κάμερα και η Κάρλα Ρικόττι, ενώ τη μουσική διεύθυνση θα έχει ο Μύρων Μιχαηλίδης. Συμμετέχουν η Ορχήστρα, η Χορωδία και το Μπαλέτο της ΕΛΣ.
Με αφετηρία ένα ιστορικό γεγονός αλλά και την τρέχουσα ιστορία της πατρίδας του, ο Βέρντι εμπνεύστηκε μία επαναστατική όπερα γεμάτη ενθουσιώδη, μελωδική μουσική.
Ο «Σικελικός Εσπερινός» είναι μια από τις πιο μεγαλειώδεις όπερες του Βέρντι, η υπόθεση της οποίας βασίζεται στο ιστορικό γεγονός της εξέγερσης των Σικελών. Το 1282 στην υπό γαλλική κατοχή Σικελία, η δούκισσα Έλενα είναι ερωτευμένη με τον Αρρίγκο, ο οποίος αρχικά δεν γνωρίζει ότι είναι γιός του Γάλλου κυβερνήτη Μονφόρτε. Κατά τη διάρκεια χορού η Έλενα επιχειρεί να δολοφονήσει τον Μονφόρτε. Εκείνος όμως σώζεται χάρη σε παρέμβαση του Αρρίγκο, ο οποίος στο μεταξύ έχει πληροφορηθεί τη συγγένειά του με τον κυβερνήτη.
Η Έλενα και οι συνωμότες συλλαμβάνονται. Ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωσή τους, ο Μονφόρτε ζητά και πετυχαίνει από το γιό του να συμφιλιωθούν. Όμως, οι καμπάνες στον γάμο του Αρρίγκο με την Έλενα δίνουν το σύνθημα για την εξέγερση των Σικελών.
Πρωτοπαρουσιάστηκε στην παρισινή Όπερα στα γαλλικά, στις 13 Ιουνίου 1855.
Η επιτυχία δεν ήταν σημαντική, έτσι ο Βέρντι επεξεργάστηκε εκ νέου ορισμένα μέρη για διαφορετικούς μονωδούς.
Η νεότερη εκδοχή παρουσιάστηκε και πάλι στο Παρίσι στις 6 Ιουλίου 1863. Στο μεταξύ, το έργο είχε μεταφραστεί στα ιταλικά από τον Αρνάλντο Φουζινάτο και με τον τίτλο Ιωάννα των Γκούτσμαν, τον οποίο ενέκρινε η λογοκρισία, παρουσιάστηκε στο Βασιλικό Θέατρο Πάρμας στις 26 Δεκεμβρίου 1855.
Στην Ελλάδα αναφέρεται παράσταση της όπερας με τον τίτλο Ιωάννα των Γκούτσμαν στο περίφημο Σαν Τζάκομο της Κέρκυρας το 1860. Από την Εθνική Λυρική Σκηνή η όπερα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην ιταλική της εκδοχή στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 2 Ιουλίου 1978, ενώ στο Μέγαρο Μουσικής είχε παρουσιαστεί το 2003.
Η παραγωγή η οποία επρόκειτο να παρουσιαστεί για οκτώ παραστάσεις θα παρουσιαστεί τελικά για τέσσερις, από τις 24 έως τις 27 Ιανουαρίου, λόγω των καθυστερήσεων που προέκυψαν από τις στάσεις εργασίας του τεχνικού προσωπικού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
