Για πρώτη φορά στη μακρά ιστορία της, η Τράπεζα της Ισπανίας αποκαλύπτει στο κοινό ένα μέρος της σπουδαίας συλλογής που έχει αποκτήσει τους τελευταίους δύο αιώνες -η οποία περιλαμβάνει πίνακες των Γκόγια, Τάπιες και Μπαρθελό- με μεγάλη έκθεση στο Ραμπάτ.

«Συνήθως πρόσβαση σε αυτά τα έργα τέχνης έχουν μόνο οι εργαζόμενοι της κεντρικής τράπεζας στη Μαδρίτη και οι επισκέπτες τους», εξηγεί η Γιολάντα Ρομέρο, μία από τους επιμελητές της έκθεσης «Από τον Γκόγια στις μέρες μας» που εγκαινιάστηκε χθες στην πρωτεύουσα του Μαρόκου.

Συνεπώς, ελάχιστοι είναι αυτοί που μπόρεσαν να δουν το πορτρέτο του μαρκήσιου του Τολέδο που φιλοτέχνησε έπειτα από παραγγελία ο Γκόγια το 1786: ο πίνακας, που συνήθως κοσμεί την αίθουσα των Γενικών Συνελεύσεων και δείχνει τον διευθυντή της τράπεζας με επίσημο ένδυμα, μεταφέρθηκε στο Μουσείο Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης Μοχάμεντ ΣΤ’.

Η τράπεζα, που διαθέτει μια από τις σημαντικότερες συλλογές μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης στην Ισπανία, δέχεται εδώ και μερικά χρόνια οργανωμένες επισκέψεις, δανείζει περιστασιακά τα έργα της αλλά ουδέποτε μέχρι σήμερα είχε οργανώσει μια έκθεση τέτοιας εμβέλειας. «Ουδέποτε είχαμε κάνει κάτι παρόμοιο», τόνισε, σύμφωνα με δημοσίευμα του Γαλλικου Πρακτορείου Ειδήσεων, που αναμεταδίδει το αντίστοιχο Αθηναϊκό, ο διοικητής της Λουίς Μαρία Λίντε στους δημοσιογράφους υπογραμμίζοντας ότι “το Μαρόκο είναι στρατηγικός εταίρος της Ισπανίας”.

Όσον αφορά την καλλιτεχνική πλευρά, θέλαμε να «δείξουμε πώς γεννιέται και εξελίσσεται μια συλλογή, να αντανακλά την ιστορία της τράπεζας αλλά και να παρουσιάσουμε στο κοινό τα μεγάλα κινήματα που σημάδεψαν την Ισπανία», αναφέρει η Ρομέρο.

Η συλλογή -συνολικά 4.000 έργα- έχει επίσημα πορτραίτα, τα οποία έγιναν κατά παραγγελία για να απαθανατίσουν τους διαδοχικούς διοικητές και τους ισπανούς μονάρχες, αλλά και σύγχρονα έργα που έχουν αποκτηθεί με ένα πνεύμα κοινωφελούς σκοπού, επένδυσης και αξιοποίησης του μεγαλοπρεπούς κτιρίου όπου εδρεύει η κεντρική τράπεζα.

Ανάμεσα στα 70 έργα που εκτίθενται στο Ραμπάτ περιλαμβάνονται πρόδρομοι των αβάν γκαρντ ρευμάτων του 20ού αιώνα, όπως ο Σορόγια και ο Θουλοάγα και μεγάλα ονόματα της μεταπολεμικής αφηρημένης τέχνης, όπως ο Αντόνιο Σάουρα και ο Αντόνι Τάπιες.