H Νέα Τάξη Πραγμάτων και ο συνωμοσιολογικός της μανδύας

Ο όρος Νέα Τάξη Πραγμάτων έχει χρησιμοποιηθεί ανερυθρίαστα στη σύγχρονη ιστορία για να περιγράψει τη δραματική μετατόπιση της παγκόσμιας εξουσίας από τα κράτη-έθνη σε υπερεθνικά μορφώματα συμφερόντων μιας μικρής οικονομικής ελίτ. Αναρίθμητοι πολιτικοί την έχουν βάλει στο στόμα τους για να περιγράψουν την ιδεολογική (αλλά και πραγματιστική) μεταστροφή της κατανομής δύναμης αλλά και τη μεθόδευση για την τελική επικράτηση μιας ενιαίας κυβέρνησης σε πείσμα των λαών και της ίδιας της δημοκρατίας. Η διαπλοκή οικονομίας και πολιτικής σε μια χούφτα πανίσχυρων θεσμών διεθνούς κύρους δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για τη μεγάλη εικόνα που συνθέτεται στο περιθώριο των επίσημων φόρουμ και κάτω από το τραπέζι των επίσημων κέντρων αποφάσεων. Αυτό το περιβόητο 1% της ανθρωπότητας που κατέχει τη μερίδα του λέοντος του παγκόσμιου πλούτου και γίνεται συνεχώς πλουσιότερο την ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος βυθίζεται στη φτώχεια ενσαρκώνει ταυτοχρόνως μια μακρά σειρά από θεωρίες συνωμοσίας. Σενάρια που το μόνο που κάνουν είναι να αποπροσανατολίζουν τελικά την κοινή γνώμη, μιας και ντύνουν με τον διάτρητο μανδύα του μύθου μια κατάσταση που παραείναι αληθινή και με πλήθος ελέγξιμων συνεπειών. Όταν λέμε βέβαια θεωρίες συνωμοσίας εννοούμε την πεποίθηση ότι αυτή η εξαιρετικά δυνατή και παρασκηνιακή ομάδα της οικονομικής ελίτ συνδέεται μεταξύ της με σχέσεις αίματος, τουλάχιστον στα ανώτερα κλιμάκιά της, όπως μας διαφωτίζουν οι συνωμοσιολογικές πένες! Οι κροίσοι του κόσμου, οι παγκόσμιοι ηγέτες, η κορπορατική αριστοκρατία και οι βασιλικοί οίκοι που προωθούν την απολυταρχική διακυβέρνηση, στερώντας από τα έθνη την ίδια τη δυνατότητα της αυτοδιάθεσης, δεν κάνουν ό,τι κάνουν για να προασπίσουν τα συμφέροντά τους αλλά μόνο γιατί είναι συγγενείς! Την ίδια στιγμή, ο τελικός τους στόχος είναι -κατά το δεύτερο δημοφιλέστατο σενάριο- να μειώσουν δραματικά τον πληθυσμό της οικουμένης. Κι όταν λέμε δραματικά, μιλάμε για τα 2/3 της ανθρωπότητας! Κι έτσι μπορεί ο όρος Νέα Τάξη Πραγμάτων να αναφέρεται γενικά σε όσους παίρνουν μέρος στην παγκόσμια μηχανορραφία, ειδικά όμως αφορά σε «έρευνες» για το ποιοι είναι αυτοί. Ήταν το 1992 όταν ο διαπρεπής στους συνωμοσιολογικούς κύκλους John Coleman δημοσίευσε το κλασικό σήμερα πόνημά του για την «Επιτροπή των 300». Εκεί, «με σχολαστική έρευνα και αξιέπαινο ακαδημαϊσμό», όπως μας λέει αυτάρεσκα, ο δρ Coleman εξακριβώνει την ταυτότητα των μεγάλων νεοταξιτών παικτών και ξεψαχνίζει τη σκιώδη ατζέντα τους για παγκόσμια κυριαρχία και έλεγχο της ανθρωπότητας. Στη σελίδα 161 του περιβόητου πονήματός του, ο ερευνητής συνοψίζει με ακρίβεια τους σκοπούς της Επιτροπής των 300: «Την Παγκόσμια Κυβέρνηση και το ενιαίο νομισματικό σύστημα, κάτω από ένα μόνιμο και μη εκλεγμένο συμβούλιο κληρονομικών ολιγαρχών που αυτο-επιλέγονται από τις τάξεις τους με τη μορφή του φεουδαρχικού συστήματος που ίσχυε τον Μεσαίωνα. Σε αυτή την οντότητα του Ενιαίου Κόσμου, ο πληθυσμός θα μειωθεί μέσω περιορισμών στον αριθμό των παιδιών ανά οικογένεια, ασθενειών, πολέμων, λιμών, μέχρι 1 δισ. άνθρωποι, σε περιοχές αυστηρά και καθαρά οριοθετημένες, να παραμείνουν ως ο συνολικός παγκόσμιος πληθυσμός». Συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο: «Δεν θα υπάρχει μεσαία τάξη, μόνο ηγεμόνες και υπηρέτες. Όλοι οι νόμοι θα ενοποιηθούν κάτω από ένα ποινικό σύστημα που θα εφαρμόζουν όλα τα δικαστήρια του κόσμου και θα έχει την υποστήριξη της αστυνομίας της Παγκόσμιας Κυβέρνησης αλλά και του ενοποιημένου στρατού της, εφαρμόζοντας τον νόμο σε όλες τις πρώην χώρες, καθώς πλέον δεν υπάρχουν εθνικά σύνορα. Το σύστημα θα λειτουργεί στη βάση του κράτους πρόνοιας: όσοι είναι υπάκουοι και υποταγμένοι στην Παγκόσμια Κυβέρνηση, θα ανταμείβονται με το δώρο της ζωής. Όσοι εξεγείρονται, θα αφήνονται να πεθάνουν από την πείνα ή θα χαρακτηρίζονται παράνομοι, γινόμενοι στόχος για όσους θέλουν να τους εξοντώσουν». Κι αν το μέγεθος και η πολυπλοκότητα του ιστού της εξαπάτησης των εθνών παραμένει το μεγάλο ζητούμενο της Νέας Τάξης Πραγμάτων, για τις συνωμοσιολογικές πένες το πράγμα είναι λυμένο εδώ και καιρό. Οι οποίες μας λένε μάλιστα πως ο σκεπτικισμός μας να δεχτούμε τα ακραία τελικά τους σενάρια είναι αποτέλεσμα της πλύσης εγκεφάλου που έχουμε δεχτεί από το σύστημα που προωθεί τη νεοταξική κοσμοθεωρία. Κάτω από τον ισοπεδωτικό μανδύα της συνωμοσιολογικής μυθιστορίας, ακόμα και η κοινή γνώμη δεν είναι παρά καλοφτιαγμένη προπαγάνδα, ειδικά σχεδιασμένη να προκαλεί επιθυμητά συμπεριφοριολογικά μοτίβα αποδοχής της νεοταξικής ατζέντας. Μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως ο πανταχού παρόντας David Icke, μπορεί και ανασυγκροτεί από την ιστορία των προηγούμενων αιώνων τον πάντα όμοιο τρόπο δράσης της μικρής ομάδας που προωθεί τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Κάποτε ήταν οι μασόνοι και οι ιλουμινάτι, τώρα είναι τα γεράκια της χρηματοπιστωτικής και οι «προσκυνημένοι» πολιτικοί. Αλλά και όλες οι αντάρτικες οργανώσεις του κόσμου καθώς και κάθε μαχητής της ελευθερίας! Το πράγμα του αποπροσανατολισμού δεν σταματά όμως εδώ. Σύμφωνα με τον Cisco Wheeler, που αυτοπροσδιορίζεται ως «πρώην προγραμματιστής του ελέγχου του νου» των ιλουμινάτι(!), αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν κάπου 10 εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν μεταμορφωθεί σε «προγραμματισμένους σκλάβους» και είναι έτοιμοι να αναλάβουν εν αγνοία τους δράση όταν κληθούν. Η πλειονότητά τους είναι στις ΗΠΑ, καμιά αμφιβολία. Τα συνωμοσιολογικά σενάρια φτηναίνουν και φτωχαίνουν ταυτοχρόνως τη συζήτηση για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, φέρνοντας το γέλιο στα χείλη, εκεί που κανονικά θα έπρεπε να θρονιαστεί ο τρόμος. Την ώρα που δεξαμενές σκέψης και όμιλοι προβληματισμού όπως η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η Τριμερής Επιτροπή και το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων προωθούν τις δικές τους ατζέντες στο περιθώριο της επίσημης πολιτικής, οι συνωμοσιολογικές πένες θέλουν, ας πούμε, και τις 200 τέτοιες οργανώσεις των ΗΠΑ να κάνουν ακριβώς το ίδιο! Ακόμα και think tanks σαν το Rand Corporation και το Brookings Institute δηλαδή, που εποπτεύονται από το σοβαρότατο Stanford Research Institute, το οποίο θεωρούν οι συνωμοσιολόγοι ως τον Νο 1 οργανισμό πλύσης εγκεφάλου του κόσμου. Πλάι στους μασόνους και τους ιλουμινάτι πάντα. Ο ΟΗΕ δεν είναι παρά το όχημα για την τελική επικράτηση της Νέας Τάξης Πραγμάτων και οι κυανόκρανοί του το παραδειγματικό μοντέλο του ενιαίου στρατού που προωθούν οι νεοταξίτες. Στα καλογραμμένα σενάρια του συνωμοσιολογικού μύθου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ επεμβαίνουν σε καυτά σημεία του πλανήτη (Κόσοβο, Βοσνία, Ανατολικό Τιμόρ κ.λπ.) ως κατοχικά στρατεύματα της νέας μιλιταριστικής ηθικής. Όσο για τις εθνικές οντότητες που απαρτίζουν τους συγκεκριμένους οργανισμούς και αντιδρούν υποτίθεται στη νεοταξική ατζέντα, εμφανίζονται τώρα υπνωτισμένες και καθυποταγμένες από τον δεύτερο μοχλό πίεσης του συστήματος, καταπιεστικούς οικονομικούς θεσμούς επιβολής όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Ποιοι απαρτίζουν όμως την κορυφή της τροφικής πυραμίδας της Νέας Τάξης Πραγμάτων; Οι συνωμοσιολόγοι είναι εδώ επεξηγηματικότατοι, καμιά έκπληξη. Η κορπορατική μερίδα του νεοταξικού συστήματος αντιπροσωπεύεται από τη διεθνή τραπεζική των «εβραίων καβαλιστών» και τα μεγάλα τραστ της φαρμακοβιομηχανίας, ενώ δεν λείπουν και οι πολυεθνικοί κολοσσοί. Βαρύ χαρτί είναι για τους συνωμοσιολόγους η βασιλική οικογένεια της Βρετανίας, η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ και ο Οίκος των Ουίνδσορ συγκεκριμένα, που οδηγούν τη βρετανική ολιγαρχία του Λονδίνου αλλά και τη μυστικιστική οργάνωση των ιλουμινάτι. Τα κέντρα αποφάσεων είναι η Βασιλεία της Ελβετίας, οι Βρυξέλλες και το Σίτι του Λονδίνου, την ίδια ώρα που στο κάδρο μπαίνουν ο ΟΗΕ και τα πλοκάμια του αλλά και η Βορειοατλαντική Συμμαχία. Αλλά και οι χώρες που απαρτίζουν το γκρουπ G8 περιλαμβάνονται στη συνωμοσιολογική συνταγή που σμπαραλιάζει τα πάντα, τσουβαλιάζοντας κάθε δύναμη σε έναν αχταρμά επιβολής και κυριαρχίας. Το σημαντικότερο βέβαια εδώ είναι πως όλα τα μεγάλα πολιτικο-κοινωνικά γεγονότα των τελευταίων 100 ετών είναι προσεκτικά σχεδιασμένα και άρτια εκτελεσμένα από τις μεθοδεύσεις της ελίτ. Είτε μιλάμε για τον Ισπανο-Αμερικανικό Πόλεμο του 1898 και τους δύο παγκόσμιους πολέμους είτε για την Οκτωβριανή Επανάσταση, τη Μεγάλη Ύφεση του 1929-1939, την άνοδο του Γ’ Ράιχ, την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού το 1989-1991, τον Πόλεμο του Κόλπου, τον Πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας κ.λπ. Ακόμα και η αστική Γαλλική Επανάσταση έφερε τη σφραγίδα μιας βαυαρικής οργάνωσης που έμεινε γνωστή ως Ιλουμινάτι, αλλά και του πανταχού παρόντος Οίκου των Ρότσιλντ. Η ικανότητα της Νέας Τάξης Πραγμάτων να σφυρηλατεί την Ιστορία και να επικαθορίζει τις τύχες της ανθρωπότητας πάει μάλιστα πολύ πίσω, κατά τις θεωρίες συνωμοσίας, και αντλεί την καταγωγή της από το μεσαιωνικό τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών, που ήταν εξάλλου πίσω από τις Σταυροφορίες. Τα υπολείμματα του μοναστικού παραστρατιωτικού τάγματος μπόλιασαν τη μασονία και τις «πεφωτισμένες» μυστικιστικές οργανώσεις του ύστερου Μεσαίωνα και του πρώιμου Διαφωτισμού, προωθώντας πολύ πριν της ώρας της τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Μέσα σε ένα τόσο σκοτεινό και ανείπωτα συνωμοσιολογικό βέβαια πλαίσιο κανείς δεν μπορεί να πει τι μένει όρθιο από τη νεοταξική πραγματικότητα και τη ρητή της ατζέντα, που διολισθαίνει στις συνωμοσιολογικές σελίδες σε ιστορίες γι’ αγρίους…