Αφού πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια απραξίας, τα 228 δωμάτια του ξενοδοχείου «Αραράτ» στη Βηθλεέμ καθαρίστηκαν τον περασμένο μήνα με την προσδοκία μίας έκρηξης κρατήσεων στη μετά lockdown χριστουγεννιάτικη περίοδο, ελπίδες που διαψεύστηκαν και πάλι όμως από τον κορονοϊό.
Το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο εορταστικός στολισμός δεν επαρκούσαν για να λαμπρύνουν με την παρουσία τους την επιβλητική μαρμάρινη είσοδό του, αναφέρει σε εκτενές τηλεγράφημά του το AFP.
Όπως και άλλα ξενοδοχεία στη Βηθλεέμ το «Αραράτ» δεν έχει επισκέπτες και το χριστουγεννιάτικο δέντρο φτιάχνει τη διάθεση μόνο στους επτά από τους 105 υπαλλήλους του που δεν έχουν απολυθεί.
«Περιμέναμε ότι θα είχαμε πληρότητα 70% για τα Χριστούγεννα αλλά όλες οι κρατήσεις από το εξωτερικό ακυρώθηκαν», λέει ο διευθυντής του ξενοδοχείου, Ογκουστέν Σομαλί.
Οι πολίτες της Βηθλεέμ, της πόλης που βρίσκεται στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη και θεωρείται ο τόπος γέννησης του Ιησού, σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, είναι συνηθισμένοι να υποδέχονται πλήθη τουριστών κάθε Δεκέμβριο.
Έπειτα από ένα σχεδόν καθολικό lockdown τον περασμένο χρόνο η Βηθλεέμ ξεκίνησε να προσβλέπει σε χαρούμενα Χριστούγεννα όταν το Ισραήλ, το οποίο ελέγχει όλα τα σημεία πρόσβασης προς την πόλη, ανακοίνωσε τον Οκτώβριο ότι θα ανοίξει και θα επιτρέψει και πάλι την είσοδο στους ξένους τουρίστες από την 1η Νοεμβρίου. Λιγότερο από έναν μήνα μετά, όμως, ακριβώς την περίοδο που τα ξενοδοχεία ανακαινίζονταν και οι επιχειρήσεις ανανέωναν τα αποθέματά τους, εν αναμονή της εορταστικής περιόδου, το Ισραήλ «έκλεισε» και πάλι.
Το πρώτο κρούσμα της Όμικρον, της πολύ μεταδοτικής παραλλαγής του κορονοϊού που ταυτοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Νότια Αφρική στις 24 Νοεμβρίου, εντοπίστηκε στο Ισραήλ και απαγορεύτηκε η είσοδος στους ξένους τουρίστες.
Το μόνο στο οποίο μπορεί να ελπίζει τώρα ο Σομαλί είναι λιγοστοί ντόπιοι τουρίστες και οι κρατήσεις για το σαββατοκύριακο των Χριστουγέννων είναι μόλις 12.
Ο διευθυντής του ξενοδοχείου παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στο Ισραήλ με την ελπίδα ότι ένα εκ νέου άνοιγμα για τους τουρίστες θα σώσει την επιχείρηση, αλλά τα ισραηλινά μέσα έχουν μεταδώσει ότι με την Όμικρον να έχει εμφανιστεί στο μεγαλύτερο μέρος της Δύσης η κυβέρνηση εξετάζει την αυστηροποίηση και όχι τη χαλάρωση των περιορισμών.
Και ενώ οι ισραηλινοί ξενοδόχοι έχουν αποζημιωθεί από το εβραϊκό κράτος, για τους παλαιστίνιους συναδέλφους τους δεν ισχύει το ίδιο, σύμφωνα, πάντα, με το AFP. Ο Σομαλί καταθέτει ότι ο βιοπορισμός του εξαρτάται από τις πολιτικές μιας κυβέρνησης σε μια χώρα όπου δεν μπορεί να ψηφίσει, αναμεταδίδει το ΑΠΕ ΜΠΕ.
«Δεν υπάρχει δουλειά»
Σημειώνεται πως πριν από την πανδημία της Covid-19 περισσότερα από τρία εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονταν κάθε χρόνο τη Βηθλεέμ. Μάλιστα, πάνω από το 20% του πληθυσμού της πόλης απασχολείται στον τουριστικό τομέα, αν και το ποσοστό της ανεργίας αυξήθηκε από το 23% στο 35% στη διάρκεια της πανδημίας.
Η Παλαιστινιακή Αρχή, η πολιτική αρχή που διοικεί τη Δυτική Όχθη, βιώνει οικονομική κρίση και έχει αποζημιώσει όσους υπαλλήλους εργάζονταν στον σφόδρα πληγέντα τουριστικό τομέα στη Βηθλεέμ με ένα βοήθημα 199 ευρώ.
Ο Αφράμ Σαχίν κάθεται έξω από το κατάστημά του με κεραμικά είδη δίπλα στον Ναό της Γεννήσεως, όπου θεωρείται ότι γεννήθηκε ο Ιησούς: «Δεν υπάρχει δουλειά», λέει στο AFP. «Ανοίγω το κατάστημά μου, πίνω έναν καφέ και επιστρέφω στο σπίτι μου», σημειώνει.
Στο διπλανό κατάστημα, το οποίο πουλάει εικόνες από ξύλο ελιάς, η Νάντια Χαζμπούν λέει ότι τα καταστήματα που ειδικεύονται στις χειροποίητες κατασκευές με ξύλο και φίλντισι στην πόλη έχουν σταματήσει εντελώς να δουλεύουν. «Πολλοί πούλησαν τις επιχειρήσεις τους», λέει η Νάντια προσθέτοντας ότι καθώς δεν υπάρχει καμία κυβερνητική βοήθεια οι ιδιοκτήτες και οι υπάλληλοι αντιμετωπίζουν χρέη και αγωγές.
Η Βηθλεέμ έχει επιζήσει από δύο κρίσεις -κυρίως τα επεισόδια που προκλήθηκαν στη διάρκεια της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης, τα οποία έχουν επίσης πλήξει τον τουρισμό- και ο Σομαλί λέει ότι το μόνο που σώζει τους κατοίκους είναι η ελπίδα.
Ερωτηθείς αν ελπίζει κάτι για τα επόμενα Χριστούγεννα εκείνος απαντάει: «Τα επόμενα Χριστούγεννα; Για το Πάσχα ελπίζω».
