Το Αφγανιστάν επισκέφτηκε, κάτω από άκρα μυστικότητα, σήμερα ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, όπου τάχθηκε υπέρ της επανέναρξης των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με τους ισλαμιστές Ταλιμπάν.

Ο Κάμερον επισκέφθηκε στρατιώτες της βρετανικής αποστολής που επιχειρεί στην επαρχία Χελμάντ πριν συναντηθεί με τον Αφγανό πρόεδρο Χαμίντ Καρζάι, εν μέσω των προσπαθειών της αφγανικής κυβέρνησης και της δύσης να ξαναρχίσουν οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που είχαν καταρρεύσει πρόσφατα.

«Μπορεί κανείς να επιχειρηματολογεί για το εάν και κατά πόσον η ρύθμιση που κάναμε μετά το 2011 θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Φυσικά μπορεί κανείς να το υποστηρίξει αυτό», είπε ο Κάμερον στο τηλεοπτικό δίκτυο Sky News απαντώντας στις δηλώσεις του στρατηγού Νικ Κάρτερ, του πιο υψηλόβαθμου Βρετανού αξιωματικού στο Αφγανιστάν.

Ο Κάρτερ είπε στην εφημερίδα Guardian ότι η δύση είχε χάσει μια ευκαιρία να συνάψει ειρήνη όταν οι Ταλιμπάν είχαν ήδη χάσει τον πόλεμο το 2002, μετά την ανατροπή τους ύστερα από την εισβολή που προκάλεσαν οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

«Οι Ταλιμπάν το είχαν σκάσει», είπε ο Κάρτερ. «Σε εκείνο το στάδιο, εάν ήμασταν πολύ προνοητικοί, θα μπορούσαμε να είχαμε καταλήξει σε μια οριστική πολιτική λύση. . . θα είχαμε φέρει όλους τους Αφγανούς στο τραπέζι για να συνομιλήσουν για το μέλλον τους». Ο υποδιοικητής της Διεθνούς Δύναμης Αρωγής για την Ασφάλεια (ISAF) του Αφγανιστάν, που τελεί υπό την διοίκηση του NATO,πρόσθεσε ότι ασφαλώς «είναι εύκολο να επιδεικνύει κανείς σοφία εκ των υστέρων», αλλά πρόσθεσε πως τα προβλήματα στο Αφγανιστάν είναι πολιτικά και «λύνονται μόνο όταν οι άνθρωποι συνομιλούν».

Πάνω από μια δεκαετία αργότερα, η επιδίωξη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας αποτελεί προτεραιότητα καθώς 100.000 και πλέον στρατιώτες των μάχιμων δυνάμεων του NATO ετοιμάζονται να αποχωρήσουν το 2014 κι οι αφγανικές δυνάμεις να αναλάβουν την διεξαγωγή του πολέμου εναντίον των ανταρτών.

«Οι Ταλιμπάν. . . αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι δεν πρόκειται να εξασφαλίσουν έναν ρόλο στο μέλλον του Αφγανιστάν διαμέσου του τρόμου και της βίας, αλλά εγκαταλείποντας τα όπλα τους και συμμετέχοντας σε μια πολιτική διαδικασία», είπε ο Κάμερον μιλώντας προς τους δημοσιογράφους στην Καμπούλ.

«Η ειρηνευτική διαδικασία αυτή χρησιμεύει ώστε το Αφγανιστάν να εξακριβώσει. . . ότι δεν υπάρχουν άλλοι στόχοι που έχουν η Βρετανία, η Αμερική, ή οποιαδήποτε άλλη χώρα στην δύση».

Οι Ταλιμπάν άνοιξαν την 18η Ιουνίου ένα γραφείο στο Κατάρ με στόχο να διευκολυνθούν οι συνομιλίες, αλλά η κίνηση είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα αφού χρησιμοποίησαν το όνομα του «Ισλαμικού Εμιράτου του Αφγανιστάν», του παλαιού καθεστώτος τους (1996-2001). Ο Καρζάι, έξαλλος διότι το γραφείο παρέπεμπε σε μια κυβέρνηση στην εξορία, διέκοψε κάθε επαφή για τα θέματα ασφαλείας και απείλησε να απόσχει από την ειρηνευτική διαδικασία πλήρως.

Ο Καρζάι επανέλαβε σήμερα ότι η λόγια τζίργκα, ένα συμβούλιο φυλάρχων και παραγόντων, θα αποφασίσει σχετικά με την υπογραφή της συμφωνίας για την ασφάλεια με τις ΗΠΑ και την επανέναρξη των ευρύτερων διαπραγματεύσεων. «Ο πρόεδρος (των ΗΠΑ, Μπαράκ) Ομπάμα ελπίζει να έχουμε υπογράψει τη συμφωνία για την ασφάλεια (. . .) ως τον Οκτώβριο. Ο λαός (του Αφγανιστάν) θα αποφασίσει εάν θα την δεχτεί ή θα την απορρίψει», είπε ο Αφγανός πρόεδρος.

Πάνω από 3.300 στρατιώτες της συμμαχίας έχουν σκοτωθεί στο Αφγανιστάν από το 2001, οι περισσότεροι (711) το 2010, σύμφωνα με τον ανεξάρτητο ιστότοπο icasualties.org.

«Θέλουμε μια πολιτική λύση όσο και να εξασφαλίσουμε ότι έχουμε μια λύση στο πρόβλημα της ασφάλειας», είπε ο Κάμερον. «Ήρθαμε για να σταματήσουμε τη χρήση του Αφγανιστάν ως μιας βάσης για τρομοκρατικές ενέργειες. Αυτό ήταν επιτυχές», είπε.

Στο μεταξύ, μια στρατιωτική πηγή δήλωσε ότι ένα μέρος τουλάχιστον των δυτικών στρατευμάτων θα παραμείνει στη χώρα στο πλαίσιο μιας αποστολής «επιτήρησης» ως το 2020.

Ο Καρζάι από την πλευρά του κατηγόρησε άλλες χώρες, ειδικά το Πακιστάν, ότι προσπαθεί να διασπάσει το Αφγανιστάν μοιράζοντάς το σε «φέουδα» των Ταλιμπάν. «Δεν ξέρω τι ελπίζει να κερδίσει το Πακιστάν», είπε, επιρρίπτοντας την ευθύνη στο Ισλαμαμπάντ για το «ασθενικό σύστημα διακυβέρνησης» στο Αφγανιστάν.

Μπ.Γ.