Ο Ρώσος κριτικός Τέχνης Sergei Diaghilev τιμάται σήμερα, καθώς η Google του αφιερώνει το σημερινό της doodle, με αφορμή τα 145 χρόνια από τη γέννησή του.

Ο Sergei Diaghilev, γεννημένος το 1872 από εύπορη οικογένεια της Ρωσίας, οραματιστής και δεξιοτέχνης στο είδος του, άφησε το στίγμα του στο μπαλέτο με τις παραστάσεις του «Ballet Russes». Πρόκειται για μια πρωτοποριακή περφόρμανς χορού που ένωνε την Τέχνη του χορού με την μόδα, την χορογραφία, την μουσική σε υψηλό επίπεδο.

Από το 1909 έως το 1929, οι παραστάσεις «Ballet Russes» πραγματοποιούνταν σε σκηνές σε όλον τον κόσμο, μαγεύοντας το κοινό, με τα δίχως προηγούμενο κοστούμια, σκηνικά αλλά και τις πρωτοποριακές συνθέσεις και χορογραφίες.

Στην παράσταση «Schéhérazade», η οποία έκανε πρεμιέρα στο Εθνικό Θέατρο Όπερας στο Παρίσι, το 1910, ο Diaghilev έντυσε με κοστούμια από τούλι και μποέμ παντελόνια τον θίασο του, με σχέδια του ζωγράφου Léon Bakst, ενώ ο χορευτής μπαλέτου Vaslav Nijinsky, εμφανίστηκε με body painting στο χρώμα του χρυσού και πολλά αξεσουάρ να κοσμούν το σώμα του.

Στην παράσταση «Firebird», που βασιζόταν σε ρώσικα παραμύθια, ο Diaghilev δοκίμασε κάτι διαφορετικό, συνεργάστηκε με τον συνθέτη και μουσικό Igor Stravinsky, και συνδύασε τις μελωδίες του από το άλμπουμ «The Rite of Spring and Pulcinella», με κοστούμια και σκηνικά με την υπογραφή του Pablo Picasso.

Ο Sergei Diaghilev παρουσίαζε τις παραστάσεις των μπαλέτων με τους καλύτερους καλλιτέχνες της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης. Γεννήθηκαν έτσι τα ρωσικά μπαλέτα, στα οποία η ιδιόρρυθμη συμβολή της χορογραφίας, της σκηνογραφίας, της καινούργιας μουσικής, δημιούργησε μια ριζική στροφή στην ιστορία του σύγχρονου χορού. Η σημασία του έργου του έγινε φανερή όταν, γύρω από τις καινούργιες καλλιτεχνικές αρχές που αυτός υπερασπιζόταν, άρχισαν να κινούνται πολύπλευρα καλλιτεχνικά ρεύματα.

Anna Pavlova, Henri Matisse, Jean Cocteau έκαναν την εμφάνιση τους στις παραγωγές του Diaghilev οι οποίες ξυπνούσαν τις αισθήσεις ακόμα και του πιο απαιτητικού θεατή.

«Άφησε το σημάδι του στην Ευρώπη και την Αμερική, και σε αυτό το σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα μετέτρεψε τον κόσμο του χορού, του θεάτρου, της μουσικής και των εικαστικών τεχνών, όπως κανείς δεν είχε κάνει ποτέ πριν ή μετά,» σημειώνει ο βιογράφος του Sjeng Scheijen.

Πέθανε από διαβήτη στη Βενετία, μετά από ταξίδι από το Λονδίνο για τις διακοπές του, στις 19 Αυγούστου 1929, σε ηλικία 57 ετών.

Στη χώρα του ο θάνατός του άξιζε μόνο μια σύντομη νεκρολογία στη 15η σελίδα του «Red Panorama», που ήταν ένα περιοδικό της τέχνης και της λογοτεχνίας.