Οι εφευρέτες που σκοτώθηκαν από τις εφευρέσεις τους

Πέρασαν ατελείωτες ώρες σε κάποιο εργαστήριο, αφιέρωσαν χρόνια ολόκληρα για να επιτύχουν τον στόχο τους, θυσίασαν την προσωπική τους ζωή και τελικά θυσιάστηκαν οι ίδιοι από την εφεύρεση τους. Ο λόγος για τους εφευρέτες που το όνομα τους έμεινε στην ιστορία για την ανακάλυψη που κατάφεραν να επιτύχουν και τελικά έχασαν την ζωή τους από το προϊόν της ερευνάς τους.

Το πάθος τους για την εφεύρεση τους, ήταν τέτοιο που φυσικά δεν θα επέτρεπαν σε κανέναν άλλον να δοκιμάσει πρώτος το προϊόν που είχαν δημιουργήσει. Λογικό για έναν εφευρέτη να δοκιμάζει πρώτος την λειτουργία της εφεύρεσης του, αναπάντεχο να χάνει την ίδια του την ζωή από την εφεύρεση του. Τα περιστατικά αρκετά και πάντα με τον ίδιο παρονομαστή, την έρευνα και την εφεύρεση.

Marie Curie, 1867-1934

Η Μαρία Κιουρί είναι γνωστή ανά τον κόσμο για τις ανακαλύψεις της στον τομέα της ραδιενέργειας. Λίγοι γνωρίζουν ότι ολόκληρο το όνομα της ήταν Μαρία Σαλώμη Σκουοντόφσκα-Κιουρί. Πολωνή φυσικός και χημικός, σε συνεργασία με τον σύζυγό της, Πιερ Κιουρί, ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τα φαινόμενα της ραδιενέργειας.

Ήταν εκείνη η οποία ανακάλυψε το πολώνιο ενώ υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έγινε καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Το 1912 η Μαρία Κιουρί χειρουργήθηκε στα νεφρά καθώς από το 1933 η υγεία της είχε κλονιστεί σημαντικά λόγω της έκθεσής της στην ραδιενέργεια.  Έπασχε από λευχαιμία και στις 4 Ιουλίου του 1934 απεβίωσε. Είχε τιμηθεί δύο φορές με το Βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική και τη Χημεία.

Horace Lawson Hunley, 1823-1863

Το πρώτο πολεμικό υποβρύχιο ήταν ανακάλυψη του  Αμερικανού ναυτικού μηχανικού Hunley  Horace Lawson. Το επονομαζόμενο CSS Hunley, είχε δώσει σημαντικό πλεονέκτημα στους νότιους στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Δυστυχώς και ο Hunley έχασε την ζωή του από την εφεύρεση του. Ο ίδιος και τα υπόλοιπα επτά μέλη του πληρώματος, σε δοκιμή που πραγματοποίησαν, δεν κατάφεραν ποτέ να το φέρουν πίσω στην επιφάνεια της θάλασσας, βρίσκοντας τραγικό τέλος.

Otto Lilienthal 1848 – 1896

Ο πατέρας της ανεμοπορίας ήταν Γερμανός και το όνομα του ήταν Ότο Λίλιενταλ. Γεννημένος στο Άνκλαμ, αντικείμενο των ερευνών του ήταν οι μικροεφευρέσεις. Με εκείνο που ασχολήθηκε περισσότερο ήταν οι η μελέτη της αεροδυναμικής. Ο Λίλιενταλ επινόησε έναν τύπο ανεμόπτερου με κυρτά πτερύγια, όπως των πουλιών, με το οποίο πραγματοποίησε πολλές πτήσεις σε πλαγιές λόφων. Ήταν Αύγουστος του 1896 όταν τραυματίστηκε σοβαρά κατά την διάρκεια πτήσης. Μέχρι τότε είχε πραγματοποιήσει 2.399 πτήσεις. Αυτή έμελλε να ήταν και η τελευταία του πειραματική πτήση καθώς υπέκυψε στα τραύματα του.

Franz Reichelt, 1879-1912

Ο Franz Reichelt  ήταν γάλλος  ράφτης  αυστριακής καταγωγής. Όνειρο του και σκοπός ζωής ήταν να καταφέρει να πηδήξει από τον Πύργο του Άιφελ με το φορετό αλεξίπτωτο που είχε σχεδιάσει. Πρόκειται για ένα ειδικό αλεξίπτωτο το οποίο είχε σχεδιάσει με σκοπό να το φορούν οι πιλότοι και να γλιτώνουν τον θάνατο. Οι πρώτες δοκιμές, οι οποίες είχαν γίνει με κούκλες, στέφθηκαν με επιτυχία. Αποφάσισε όμως να το δοκιμάσει ο ίδιος.

Στις 4 Φεβρουαρίου 1912, στις 8:22 το πρωί ανέβηκε στην κορυφή του Πύργου του Άιφελ φορώντας τη στολή-αλεξίπτωτο και βούτηξε στο κενό από ύψος 57 μέτρων. Η πτήση του ήταν αποτυχημένη και σκοτώθηκε επιτόπου. Η αυτοψία που έγινε αργότερα κατέληξε ότι ο Reichelt πέθανε από καρδιακή προσβολή κατά την πτώση.

Aurel Vlaicu 1882-1913

Ο Aurel Vlaicu ήταν ρουμάνος εφευρέτης και πιλότος. Εφεύρεση του ήταν το πρώτο μεταλλικό αεροπλάνο του κόσμου. Ως υπάλληλος της Opel είχε κερδίσει πολλά βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς αεροπορίας λόγω των καινοτόμων πτητικών μηχανών του. Σε ηλικία 31 ετών δημιούργησε  το Vlaicu III. Ειρωνεία της τύχης όμως είναι ότι τον σκότωσε η προηγούμενη εφεύρεση  του, το Vlaicu II, όταν προσπάθησε να περάσει από αέρος τα Καρπάθια Όρη του Δράκουλα.

Francis Edgar Stanley

Ο Francis Edgar Stanley και ο δίδυμος αδελφός του Freeland Oscar Stanley εφηύραν το αυτοκίνητο Stanley Steamer το 1896. Έσπασαν το παγκόσμιο ρεκόρ για το γρηγορότερο μίλι, σε μόλις 28.2 δευτερόλεπτα, το 1906.  Το 1918 τα δύο αδέλφια αποφάσισαν να πουλήσουν την επιχείρηση τους Stanley Motor. Την ίδια χρονιά ο Francis ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητό του, στην προσπάθεια του να αποφύγει ένα εμπόδιο, έστριψε το τιμόνι απότομα, με αποτέλεσμα το όχημα να ανατραπεί και να χάσει την ζωή του.

Alexander Bogdanov

Όνειρο του Alexander Bogdanov ήταν να επιτύχει την αιώνια νεότητα μέσω μεταγγίσεων αίματος, αλλά τελικά πέθανε εξαιτίας μιας από αυτών. Ο Alexander ξεκίνησε τα πειράματα με τις μεταγγίσεις την δεκαετία του 1920. Είχε πείσει μάλιστα ακόμη και τον Στάλιν να δημιουργήσει το Ινστιτούτο Μετάγγισης Αίματος. Έπειτα από μια σειρά μεταγγίσεων, έντεκα στο σύνολο, η όραση του είχε βελτιωθεί σημαντικά  και τα μαλλιά του είχαν σταματήσει να πέφτουν. Πέθανε όταν έκανε μετάγγιση στον εαυτό του, το αίμα ενός φοιτητή, ο οποίος είχε ελονοσία και φυματίωση.

Henry Smolinski

Για τον μηχανικό Henry Smolinski αποτελούσε σκοπό ζωής η κατασκευή ενός ιπτάμενου αυτοκινήτου. Το 1973 εργαζόταν στην Advanced Vehicle Engineers, όπου η εταιρεία είχε κατασκευάσει δύο πρωτότυπα οχήματα, που ονόμασε AVE Mizars. Πρακτικά είχαν ενώσει το πίσω μέρος ενός αεροσκάφους Cessna Skymaster που μπορούσε να συνδέεται και να αποσυνδέεται από το αυτοκίνητο με ένα Ford Pinto.

Τα συγκεκριμένα οχήματα θα έβγαιναν στην παραγωγή το 1974.Όμως το σχέδιο είχε άδοξο τέλος, όταν στις 11 Σεπτεμβρίου του 1973 ο Smolinski και ο φίλος του Harold Blake σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια μιας δοκιμαστικής πτήσης. Ως αίτια της συντριβής εκτιμήθηκε η κακή συγκόλληση.