Η πόλη Norilsk βρίσκεται στη Σιβηρία, περίπου 400 χιλιόμετρα βόρεια του Αρκτικού Κύκλου και η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι -10 βαθμοί Κελσίου. Απομονωμένη, μολυσμένη και πάνω απ΄ όλα παγωμένη είναι μια πόλη τόσο διαφορετική… Η πόλη Norilsk ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920, αλλά η επίσημη ημερομηνία ίδρυσης της είναι το 1935.
Είναι μια πόλη με μοναδικό πλούτο, έχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα νικελίου, χαλκού και παλλάδιο στη γη και τα ορυχεία της είναι πάρα πολύ ανεπτυγμένα. Λόγω της θέσης του, το Norilsk μπορεί να φαίνεται ακόμα πιο απομονωμένο από ό, τι άλλες αρκτικές πόλεις, χωρίς επίγειες συνδέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο όπως αναφέρει το αφιέρωμα της Daily Mail. Ο αέρας είναι το μόνο μέσο για να φτάσετε εκεί, μαζί με τις κοντινές θάλασσιες συγκοινωνίες και τις βάρκες στο ποτάμι όταν αυτό είναι εφικτό. Το Norilsk είναι μια «βορειότατη πόλη της Σιβηρίας» και έχει ακραίες καιρικές συνθήκες με το θερμόμετρο το χειμώνα να έχει αγγίξει ακόμη και τους -55 βαθμούς Κελσίου.
Υπάρχουν δύο ολόκληροι μήνες πολικής νύχτας, με τους ανθρώπους να ζουν στο απόλυτο σκοτάδι και η πόλη είναι τυλιγμένη στο χιόνι για οκτώ έως εννέα μήνες το χρόνο. Παρ’ όλες τις δύσκολες συνθήκες στην πόλη μένουν περίπου 175.000 κάτοικοι. Η φωτογράφος Elena Chernyshova πέρασε αρκετές εβδομάδες εκεί για να ολοκληρώσει το έργο της «Μέρες της Νύχτας – Νύχτες της Μέρας» και οι φωτογραφίες της δείχνουν μια φυσιολογική ζωή με τους κατοίκους να κάνουν ενίοτε… ηλιοθεραπεία και πικ-νικ!
Βέβαια οι πολικές μέρες και νύχτες του κύκλου έχουν μια ισχυρή επιρροή στις φυσικές και ψυχολογικές ιδιότητες του ανθρώπινου σώματος. Οι κάτοικοι υποφέρουν από το «σύνδρομο πολικής νύχτας» με αποτέλεσμα να υπάρχει περισσότερο άγχος, νευρικότητα, υπνηλία ή αϋπνία, ανάλογα με τις εποχές, ενώ η ψυχολογική δυσφορία και τα άσχημα συναισθηματικά ερεθίσματα έχουν ως αποτέλεσμα επίσης πολλές περιπτώσεις κατάθλιψης. Για προφανείς λόγους υπάρχουν εσωτερικοί χώροι για άθληση, εμπορικά κέντρα και κοινωνικές εκδηλώσεις. Τα παιδιά αναγκάζονται συχνά να περνούν αρκετούς μήνες σε κλειστούς χώρους και η πόλη έχει μεγάλα κτίρια όπου μπορούν να απολαύσουν «υπαίθριες» δραστηριότητες, όπως η ποδηλασία και το τρέξιμο, ακόμη και κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Όσον αφορά τους εργαζόμενους, οι ανθρακωρύχοι εργάζονται στις πλέον δύσκολες συνθήκες ενώ βγαίνουν σε σύνταξη στα 45 χρόνια.
Μια άλλη επίσης ιδιαιτερότητα της πόλης είναι η έλλειψη χώρων πρασίνου, όπου μπορεί κανείς να ξεφύγει και να χαλαρώσει. Οι κάτοικοι πρέπει να πάνε περίπου 30 χιλιόμετρα μακριά με το λεωφορείο και να περπατήσουν ακόμη λίγο για να φτάσουν στην αληθινή φύση. Η έλλειψη χρόνου όμως αναγκάζει τους ανθρώπους να απολαμβάνουν τον ήλιο στο αστικό περιβάλλον ενώ η πόλη βρίσκεται σύμφωνα με το δημοσίευμα στις 10 πιο μολυσμένες του κόσμου. Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 2 εκατομμύρια τόνοι αερίου (κυρίως διοξείδιο του θείου, αλλά και οξείδια του αζώτου, διοξείδιο του άνθρακα και φαινόλες) αποβάλλονται στην ατμόσφαιρα.
Το προσδόκιμο ζωής είναι κατά 10 χρόνια μικρότερο από ό, τι σε άλλες περιοχές της Ρωσίας, ο κίνδυνος του καρκίνου είναι δύο φορές υψηλότερος και οι αναπνευστικές ασθένειες είναι διαδεδομένες. Μερικές μελέτες επίσης δείχνουν ότι η ποιότητα του αέρα είναι υπεύθυνη για το 37% των θανάτων των παιδιών και το 21,6% των θανάτων των ενηλίκων.
Δείτε τις φωτογραφίες από το έργο της Elena Chernyshova
