Όταν ξεκίνησα να κρατώ ημερολόγιο, το περίφημο journaling (για τους πιο cool από μένα), έγραφα για εφηβικούς έρωτες και φιλικές διαμάχες με φωσφοριζέ στιλό και μεγάλα, στρογγυλά, ολοκάθαρα γράμματα. Θυμάμαι ένα ημερολόγιο με σκληρό, λουλουδάτο εξώφυλλο και κλειδαριά. Πολλά, ίσως και λιγότερα, άλλαξαν από τότε.
Στην ενήλικη ζωή μου, καλωσόρισα ξανά αυτή την πρακτική στην καθημερινότητά μου, αλλά σε διαφορετική διάσταση. Η σκέψη βγαίνει από μέσα προς τα έξω. Από το μυαλό στο χαρτί. Και έτσι, σχεδόν άθελά μου, την παρατηρώ και συνειδητοποιώ ότι να, αυτό σκέφτομαι, αλλά είμαι αυτό που σκέφτομαι; Το προσωπικό ημερολόγιο με έχει βοηθήσει να αμφισβητώ την αρνητική σκέψη και να την αντικαθιστώ με μία εναλλακτική.
Διάβασε περισσότερα στο Love Yourself
