Ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού μπήκε επίσημα και πολλοί είναι εκείνοι που θυμούνται τις παροιμίες που είναι γνωστές εδώ και χρόνια και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά…
Μάρτης έβρεχε, θεριστής τραγούδαγε.
Θέρος, τρύγος, πόλεμος, στασιό δεν έχουν. [δηλ. Ο θερισμός, ο τρύγος και ο πόλεμος δεν επιτρέπουν ξεκούραση, μέχρι να τελειώσουν]
Από την αρχή του θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή.
Μη σε γελάσει ο βάτραχος και το χελιδονάκι, αν δε λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είν’ καλοκαιράκι.
Τον Ιούνιο αφήνουν το δρεπάνι και σπέρνουν το ρεπάνι.
Γενάρη πίνουν το κρασί, το θεριστή το ξίδι.
Ιούνης τρέφει κεράσια στ’ αμπέλι, και ψάλτη το τζίτζικα στέλλει.
