Όταν σκεφτόμαστε το παρελθόν, συχνά πλάθουμε εικόνες με πρωτόγονους ανθρώπους να ζουν τη ζωή τους χωρίς σκέψεις για το πως θα ασκήσουν έλεγχο στο σώμα τους. Αυτό όμως απέχει αρκετά από την πραγματικότητα. Γιατί μια απρόσμενη εγκυμοσύνη προκαλούσε ακόμα και τότε πονοκέφαλο σε γυναίκες και άντρες που ήθελαν να απολαμβάνουν τον έρωτα ξέγνοιαστα και χωρίς σκοτούρες για την επόμενη ημέρα.
Οι πρόγονοί μας έπαιρναν τον έλεγχο της ζωής τους χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που είχαν στη διάθεσή τους εκείνη τη περίοδο. Τέτοιοι τρόποι προφύλαξης ήταν τα μαγικά ξόρκια, οι συμβολικοί συνειρμοί, τα βότανα, τα άφθονα συστατικά που έπαιρναν από τα τρόφιμα και από μέρη των ζώων.
Τρόποι που, όπως θα διαβάσετε και παρακάτω, ήταν ιδιαίτερα δημιουργικοί όσον αφορά τις μεθόδους αντισύλληψης και αποτέλεσαν τους προδρόμους των προφυλακτικών.
Μαγικό σάλιο και πανσέληνος
Στη Γροιλανδία οι ντόπιοι κάποτε πίστευαν ότι οι γυναίκες μπορούσαν να «πιάσουν» παιδί από το φεγγάρι. Προκειμένου, λοιπόν, να αποφύγουν τέτοιες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, οι… υποψήφιες μανάδες απέφευγαν να κοιτάζουν τη σεληνιακή σφαίρα και πριν πέσουν για ύπνο, έτριβαν με το σάλιο τους τις κοιλιές τους για να μην ξυπνήσουν και βρεθούν σε ενδιαφέρουσα.
Επιπλέον, επέλεγαν να κοιμούνται μπρούμυτα ώστε να αποφύγουν δυσάρεστες συνέπειες από την επίδραση του φεγγαριού.
Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή η γυναίκα επιθυμούσε να γίνει μητέρα και να «καρποφορήσει» η κοιλιά της, τότε θα έπρεπε να γδυθεί όταν θα έβγαινε η νέα σελήνη έτσι ώστε η κοιλιά της να αρχίσει να «γεμίζει» παράλληλα με το φεγγάρι ή να γδυθεί την πανσέληνο με την πεποίθηση ότι οι φεγγαροαχτίδες θα έφερναν ένα μωρό στην αγκαλιά της.
Δηλητηρίαση με υδράργυρο
Οι άνθρωποι που ζούσαν στην Κίνα τα αρχαία χρόνια είχαν τη δική τους μοναδική μέθοδο αντισύλληψης. Μια από τις πιο τρομακτικές πρακτικές για την αποφυγή της εγκυμοσύνης περιελάμβανε ένα μείγμα από λάδι και υδράργυρο…
Η γυναίκα έπρεπε να πιει την υγρή αυτή ουσία έχοντας άδειο στομάχι προκειμένου να αποφύγει ανεπιθύμητες παρενέργειες. Ο υδράργυρος, είναι ιδιαίτερα τοξικός για τον άνθρωπο και από τη δηλητηρίαση μπορεί να προκληθούν, μεταξύ άλλων, βλάβες στον εγκέφαλο, στα νεφρά και στους πνεύμονες.
Ο Αριστοτέλης και το σπερματοκτόνο ελαιόλαδο
Στην αρχαία Ελλάδα, το ελαιόλαδο αναμειγνυόταν με έλαιο κέδρου και χρησιμοποιούνταν ως σπερματοκτόνο. Μάλιστα, για τον περιορισμό των γεννήσεων, ο Αριστοτέλης συνιστούσε ως αντισυλληπτικό, ελαιόλαδο ανακατεμένο με εκχύλισμα κέδρου και αλοιφή μολύβδου ή λιβάνι, το οποίο έπρεπε να αλειφτεί στην περιοχή του κόλπου.
Οι γυναίκες ανακάλυψαν νωρίς ότι το ελαιόλαδο «φρέναρε» την κινητικότητα του σπέρματος, δίνοντας σε εκείνες τον χρόνο μετά το σεξ, να ξεπλύνουν την εκσπερμάτωση του συζύγου τους.
Μέλι το θαυματουργό στην Αρχαία Αίγυπτο
Φανταστείτε να πρέπει να καλύψετε τον τράχηλο της μήτρας σας με μέλι πριν το σεξ.
Στην αρχαία Αίγυπτο, η θωράκιση με μέλι θεωρούνταν η καλύτερη μέθοδος αντισύλληψης και αν και το μέλι δεν είναι… σπερματοκτόνο, σχημάτιζε ένα φράγμα πάνω από τον τράχηλο προκειμένου να εμποδίσει το σπέρμα να εισέλθει.
Οι αρχαίες Αιγύπτιες πρόσθεταν και άλλα υλικά στο μέλι προκειμένου να προστατευτούν από κάποια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη-το αναμείγνυαν για παράδειγμα με ανθρακικό νάτριο αλλά και με ένα μείγμα από κόπρανα κροκόδειλου.
Ξύδι σε σφουγγάρι
Οι κολπικές πλύσεις μετά τη σεξουαλική επαφή έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως από την αρχαιότητα.
Πρόκειται για μια μάλλον αμφιλεγόμενη μέθοδο, με πλύσεις που γίνονται με μια σειρά από ουσίες διαλυμένες στο νερό. Μεταξύ των ουσιών είναι και το ξύδι: οι γυναίκες συνήθως μουλιάζουν ένα σφουγγάρι με αυτό και το εισάγουν εντός του κόλπου με σκοπό την απομάκρυνση του σπέρματος μετά την σεξουαλική επαφή.
Αυτή η μη αξιόπιστη μέθοδος χρησιμοποιείται για τρεις σκοπούς: για να προστατεύσει ένα κορίτσι από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη σε αρκετά νεαρή ηλικία, να αποτρέψει τον κίνδυνο της γονιμοποίησης ενός δεύτερου ωαρίου (πολλαπλή κύηση) και για την αποτροπή μιας εγκυμοσύνης όταν μια γυναίκα θηλάζει.
Η μέθοδος αυτή που ακολουθείται και σήμερα πρέπει κατηγορηματικά να αποφεύγεται γιατί εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους (πυελική φλεγμονή από μικρόβια).
Η κύστη προπομπός του προφυλακτικού
Πριν βγουν στην αγορά τα προφυλακτικά όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, οι άντρες και γυναίκες του παρελθόντος χρησιμοποιούσαν ως μέθοδο αντισύλληψης ό,τι διέθεταν πρόχειρο και τους προσέφερε η φύση και το ζωικό βασίλειο, όπως τα έντερα και οι κύστες των ζώων.
Αν και προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι γίνονταν χρήση του προφυλακτικού και στα αρχαία χρόνια, πράγματι η πρώτη γραπτή τεκμηριωμένη αναφορά προέρχεται από τον βασιλιά Μίνωα (περίπου το 3.000 π.Χ.). Σύμφωνα με αρχαίο ελληνικό μύθο, ο βασιλιάς της Κρήτης Μίνωας, του οποίου το σπέρμα περιείχε φίδια και σκορπιούς εξαιτίας μίας κατάρας, χρησιμοποιούσε πεοκαλύπτρα από ουροδόχο κύστη κατσίκας για να προστατεύσει τη σύντροφό του. Προφυλακτικά από μεμβράνες ζώων, χρησιμοποιούνταν, σύμφωνα με αποδείξεις, και κατά τα χρόνια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Ούρα λύκου
Οι άνθρωποι του Μεσαίωνα ακολουθούσαν σίγουρα μερικές από τις αλλόκοτες ιατρικές πρακτικές… Μια από αυτές, αφορούσε και στον έλεγχο των γεννήσεων όπου-άκουσον άκουσον-, η γυναίκα που δεν ήταν έτοιμη για τη μητρότητα, ουρούσε μετά τη σεξουαλική επαφή, εκεί όπου είχε κάνει την ανάγκη της μια λύκαινα. Μια άλλη εκδοχή αυτής της παράξενης πρακτικής, θέλει την ενδιαφέρουσα να περπατά γύρω από το σημείο όπου έχει ουρήσει μια έγκυος λύκαινα απαγγέλοντας ταυτόχρονα και ένα ξόρκι.
Σπόροι από βότανο
Η λατινική ονομασία του βοτάνου, είναι Daucus carrota (Δαύκος το καρότο) και κατά τον τέταρτο και τρίτο αιώνα π.Χ. κινδύνευε με αφανισμό. Κατά τα χρόνια εκείνα, οι σπόροι του φυτού καταναλώνονταν ως αντισυλληπτικό, αμέσως μετά την ερωτική πράξη.
Αυτή η παράξενη μέθοδος, έχει καταφέρει και επιβιώνει και στη σύγχρονη εποχή, όσο και αν προκαλεί έκπληξη. Το μεγαλύτερο πάντως πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όσοι συλλέγουν αυτό το βλαστό, είναι ότι το εν λόγω συγγενεύει με ένα δηλητηριώδες φυτό και πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να ξεγελαστεί.
Ταμπόν με χυμό λεμονιού
Όπως τα προφυλακτικά, θεωρούμε ότι και τα ταμπόν είναι μια σύγχρονη εφεύρεση. Μάθετε λοιπόν, ότι η χρήση τους ήταν γνωστή εδώ χιλιάδες χρόνια από γυναίκες σε πολλά μέρη του κόσμου και πως εφαρμόζονταν και ως μέθοδο αντισύλληψης. Με τη διαφορά ότι τότε, τα εμπότιζαν με χυμούς όπως το λεμόνι και το αραβικό κόμμι, και θεωρούσαν ότι έτσι μπλόκαραν το σπέρμα ή σε άλλες περιπτώσεις το εξόντωναν. Τα «αρχαία» ταμπόν διέθεταν επικάλυψη από βαμβάκι ή πάπυρο, ενώ στην Κίνα χρησιμοποιούσαν μετάξι.
Lysol
Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, το Lyson διαφημιζόταν ως ένα αντιβακτηριδιακό σπρέι ως θεραπεία για την «οικεία παραμέληση» που αντιμετώπιζαν οι παντρεμένες γυναίκες. Στις προσεκτικά διατυπωμένες διαφημίσεις, το σκεύασμα έλεγαν ότι προσέφερε στις ενδιαφερόμενες έναν «ασφαλή» τρόπο για να πάρουν τον έλεγχο της γονιμότητάς τους στα χέρια τους και ότι εξασφάλιζε την «γυναικεία υγιεινή», τότε που ο έλεγχος των γεννήσεων ήταν παράνομη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δυστυχώς, όταν το Lysol χρησιμοποιήθηκε και για πλύσεις, προκάλεσε φλεγμονές στον κόλπο. Το 1911, είχαν καταγραφεί 193 περιπτώσεις ασθενειών από το εν λόγω σκεύασμα και πέντε θάνατοι…
