Είναι το σημείο ορόσημο του Άγιου Νικολάου, στην Κρήτη. Μία μικρή όαση στο κέντρο της πόλης, που αποπνέει μία γοητεία που συναρπάζει τον επισκέπτη. Είναι η λιμνοθάλασσα (ή λίμνη όπως έχουν συνηθίσει να την αποκαλούν) Βουλισμένη που στα νερά της κρύβει θρύλους και ιστορίες, που κεντρίζουν το ενδιαφέρον.
Εκ φύσεως ήταν γλυκιά, αλλά το 1867 συνδέθηκε με τη θάλασσα μ’ ένα κανάλι που ανοίχτηκε προς το λιμάνι. Έχει διάμετρο 137 μέτρα και βάθος 64, ενώ από το πάρκο που βρίσκεται πάνω από αυτήν, ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει την πανοραμική θέα της.
Τη γοητεία της έρχονται να συμπληρώσουν και να της προσδώσουν ένα μυστήριο οι διάφοροι μύθοι και ιστορίες που τη συνοδεύουν. Λέγεται, λοιπόν, πως στα νερά της λούζονταν οι θεές Αθηνά και Άρτεμις. Στο παρελθόν πολλοί πίστευαν πως η λίμνη κάπως συνδεόταν με το ηφαίστειο της Σαντορίνης, καθώς μετά την έκρηξή του η επιφάνεια της λίμνης γέμισε από νεκρά ψάρια ενώ έντονη ήταν και η μυρωδιά από θειάφι.
Άλλοι πίστευαν επίσης πως η λίμνη δημιουργήθηκε από την καθίζηση ηφαιστείου. Μάλιστα, αυτή τη θεωρία ενίσχυαν τα κάθετα κοκκινωπά τοιχώματα της που θυμίζουν κρατήρα ηφαιστείου. Ένας άλλος αστικός μύθος έλεγε πως η λίμνη δεν έχει πυθμένα, κάτι που καταρρίφθηκε αφού το βάθος της μετρήθηκε στα 64 μέτρα. Ωστόσο, λέγεται ότι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν έφευγε ο γερμανικός στρατός από την Κρήτη, πέταξε στη λίμνη κανόνια και τεθωρακισμένα οχήματα, που όμως εξαφανίστηκαν και δεν βρέθηκαν ποτέ. Και η ιστορία αυτή ήρθε να ενισχύσει τα περί απύθμενης λίμνης.
