Ένα σκηνικό που μοιάζει βγαλμένο από παραμύθι ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη στον ποταμό Λάδωνα, τον κυριότερο παραπόταμο του Αλφειού που πηγάζει κοντά στο χωριό Λυκούρια, στον δρόμο που οδηγεί στην Κλειτορία. Το «κερασάκι» στην τούρτα σε αυτό το απίστευτο τοπίο, είναι η τεχνητή λίμνη του Λάδωνα, η οποία ξεχωρίζει για το αλπικό της τοπίο αλλά και για τη σημασία της ως βιότοπος.
Δημιουργήθηκε από τεχνητό φράγμα, μέσα στην άγρια χαράδρα των βουνών, το 1955 στο πλαίσιο των ιταλικών αποζημιώσεων για τις καταστροφές από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τη λίμνη Λάδωνα την παρομοιάζουν με ένα φίδι, καθώς το σχήμα της παραπέμπει σε αυτό ενώ έχει μήκος 15 χιλιομέτρων στη μέγιστη στάθμη λειτουργίας της.
Η εικόνα στο σημείο ολοκληρώνεται με κορυφές βουνών και καταπράσινες πλαγιές που καθρεφτίζονται στα νερά της, ενώ αυτό που την κάνει ιδιαίτερα γοητευτική είναι η αντίθεση του άγριου μέρους από τη μία, με τη γαλήνη του τοπίου της λίμνης από την άλλη. Γύρω από τη λίμνη υπάρχουν μερικά από τα πιο όμορφα και ιστορικά χωριά της Αρκαδίας, στα οποία αξίζει κανείς να οργανώσει μια σύντομη απόδραση. Εδώ, οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν από πεζοπορία μέχρι καγιάκ και ράφτινγκ.
Ωστόσο, σημαντικό αξιοθέατο του Λάδωνα αποτελεί η… Κυρά του με το γεφύρι της. Πρόκειται για ένα πέτρινο γεφύρι του 13ου αιώνα που αναδύεται από το λασπωμένο βυθό της τεχνητής λίμνης κατά το φθινόπωρο, όταν τα νερά υποχωρούν και η στάθμη τους κατεβαίνει. Το πεντάτοξο γεφύρι της Κυράς βυθίζεται ολόκληρο κάτω από τα νερά από την άνοιξη και μετά, όταν λιώνουν τα χιόνια και η στάθμη του νερού ανεβαίνει. Τότε χάνεται εντελώς.
Αυτό συμβαίνει από το 1954 με την κατασκευή του φράγματος, μέχρι σήμερα. Για αιώνες γεφύρωνε τη βόρεια με την κεντρική Πελοπόννησο. Βρίσκεται νότια του χωριού Μουριά και θα το δείτε σε όλο του το μεγαλείο το φθινόπωρο και τον χειμώνα.