Η Ιντερ κατέκτησε το Supercoppa Italia για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν και 7η φορά συνολικά στην ιστορία τους. Οι «νερατζούρι» νίκησαν στον τελικό τη μεγάλη τους αντίπαλο Μίλαν με σκορ 3-0, σ’ ένα ντέρμπι που ήταν τέτοιο μόνο στα χαρτιά και όχι στον αγωνιστικό χώρο του «King Fahd» του Ριάντ στη Σαουδική Αραβία.
Η Ίντερ πέτυχε τον απόλυτο αιφνιδιασμό και με δύο γκολ στα πρώτα 21 λεπτά. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, τόσο στο 1-0 του Ντιμάρκο στο 10′ όσο και στο 2-0 του Έντιν Τζέκο, 11 λεπτά αργότερα, εκμεταλλεύτηκε τα κενά στη δεξιά πλευρά της άμυνας των «ροσονέρι». Το πρώτο γκολ επιτεύχθηκε έπειτα από ωραία ομαδική συνεργασία, ενώ στο δεύτερο, ο Βόσνιος στράικερ βρήκε δίχτυα έπειτα εντυπωσιακή ατομική ενέργεια που εξέθεσε τους αντιπάλους του. Με σωστή διαχείριση στο δεύτερο ημίχρονο οι «νερατζούρι» κλείδωσαν το ματς στο 77ο λεπτό με τον Λαουτάρο Μαρτίνες (σουτ με το εξωτερικό), ο οποίος βρίσκεται σε εντυπωσιακή φόρμα μετά το Μουντιάλ 2022, όπου δεν μπορούσε να βρει στόχο με τη φανέλα της εθνικής Αργεντινής.
Το τελικό 3-0 πανηγυρίστηκε απόλυτα δικαιολογημένα από τους παίκτες και το τεχνικό τιμ, ιδιαίτερα από τον προπονητή, Σιμόνε Ιντσάγκι, ο οποίος έκανε το 4×4 στα τρόπαια του Supercoppa Italia. Είχαν προηγηθεί τα δύο με τη Λάτσιο (2017, 2019) και πέρυσι ξανά με την Ίντερ. Ωστόσο, υπάρχει κι άλλος λόγος. Ο Ιντσάγκι το τελευταίο διάστημα δέχθηκε σκληρή κριτική για την πορεία της ομάδας του στη Serie A.
Πλέον, η πίεση βρίσκεται στην άλλη μεριά του Μιλάνου. Οι νυν πρωταθλητές της Serie A, που χρειάζονται… θαύμα για να διατηρήσουν τα σκήπτρα τους, επιβεβαίωσαν ότι δεν διάγουν καθόλου «καλό φεγγάρι», καθώς μετά τις δύο απανωτές ισοπαλίες στο ιταλικό πρωτάθλημα, που έδωσαν την ευκαιρία στη Νάπολι να ξεφύγει στην κορυφή, δεν τα κατάφεραν ούτε απόψε στον τελικό του Supercoppa Italia, γνωρίζοντας μία βαριά ήττα από τη «αιώνια» αντίπαλό τους.
Πρόσφατα αποκλείστηκαν και στο Coppa Italia από την Τορίνο και το μόνο που τους απομένει, πια, είναι να τα δώσουν όλα για να βρεθούν και του χρόνου στους ομίλους του Champions League.
Ο αποψινός ήταν ο 3ος τελικός στον οποίο τέθηκαν αντιμέτωπες οι δύο κορυφαίες ομάδες του Μιλάνου. Στους δύο προηγούμενους, του Κυπέλλου το 1977 και του Supercoppa 2011, η Μίλαν είχε πανηγυρίσει ισάριθμες φορές.