Είναι, θαρρείς, μια ποδοσφαιρική αντιπαλότητα που κρατά από τα γεννοφάσκια τους, απέχθεια με την πρώτη ματιά, αλλά δεν είναι έτσι.
Ούτε καν η Γιουβέντους με τη Φιορεντίνα βρέθηκαν στα… μαχαίρια όταν η πρώτη κέρδισε με 11-0 τη δεύτερη το 1928, ούτε όταν πέρασε και παραμένει στα κιτάπια ως αυτή που την υποχρέωσε στην πιο βαριά ήττα της στην Σέριε Α την σεζόν 1952-53 με 8-0.
Κάτι παραπάνω από τριάντα χρόνια κρατάει αυτή η «κολόνια», αλλά είναι τόσο έντονη λες και βρίσκεται εκεί αιώνες.
Το σκουντέτο του 1982
Ήταν 16 Μαΐου 1982. Τελευταία αγωνιστική του Καμπιονάτο. Γιουβέντους και Φιορεντίνα ισοβαθμούν στην κορυφή της Σέριε Α με 44 βαθμούς και αμφότερες παίζουν εκτός έδρας, με την Καταντσάρο και την Κάλιαρι αντίστοιχα.
Οι «μπιανκονέρι» κερδίζουν 1-0 έπειτα από το εύστοχο χτύπημα του Λίαμ Μπρέιντι (στο τελευταίο του ματς προτού εμφανιστούν στο Τορίνο οι Πλατινί και Μπόνιεκ) δεκαπέντε λεπτά πριν το τέλος κι ενώ οι γηπεδούχοι διαμαρτυρήθηκαν νωρίτερα για πέναλτι που δεν δόθηκε υπέρ τους.
Στην Σαρδηνία, οι «βιόλα» έμειναν στο 0-0 με την Κάλιαρι κι ενώ ακυρώθηκε κακώς γκολ του επιθετικού τους Φραντσέσκο Γκρατσιάνι για υποτιθέμενο φάουλ στον αντίπαλο τερματοφύλακα Ντανιέλ Μπερτόνι. Εκείνη την ημέρα η Γιούβε έβαλε στη φανέλα το δεύτερο αστέρι, εκείνη την ημέρα οι οπαδοί της Φιορεντίνα σκάρωσαν το σύνθημα «καλύτερα δεύτεροι παρά κλέφτες».
Ο Τζανκάρλο Αντονιόνι, μέσος της Φιόρε, που το ίδιο καλοκαίρι στο πλευρό των γιουβεντίνων Τζοφ, Καμπρίνι, Σιρέα, Τζεντίλε, Ταρντέλι, Ρόσι κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο ως μέλος της Ιταλίας δεν δίστασε να πει μετά την εθνική επιτυχία: «Μας έκλεψαν το πρωτάθλημα».
Ο Τζεφιρέλι και η τραγωδία του Χέιζελ
Στην ψυχολογική κατάσταση των οπαδών των «μωβ» δε, δεν έκαναν καλό τα λόγια του Φράνκο Τζεφιρέλι που πρόσθεσε τις δικές του λεπτομέρειες και ως καλός σκηνοθέτης μια δόση δράματος που του κέρδισε για πάντα το μίσος των γιουβεντίνων. «Είδα τον (Τζαμπιέρο) Μπονιπέρτι (τότε πρόεδρο της Γιουβέντους) να τρώει φιστίκια στην εξέδρα. Έμοιαζε με aμερικάνο μαφιόζο. Η Γιουβέντους την οποία θεωρώ μια από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη δεν θα έπρεπε να λερώνει τα χέρια της».
Για αυτά τα λόγια του καταδικάστηκε να πληρώσει 5 εκατομμύρια λιρέτες στον Μπονιπέρτι και άλλα 25 στην Γιούβε για συκοφαντική δυσφήμιση. Ο 91χρονος, σήμερα, σκηνοθέτης από τη Φλωρεντία, ήταν από τους πρωταγωνιστές της κόντρας μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990.
Γνωστός οπαδός της Φιόρε και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της υπό τον Τσέκι Γκόρι, το 1991 δικαιολόγησε τις πράξεις βίας στη διάρκεια νίκης της Γιουβέντους επί της Φιορεντίνα με 1-0 όπου 24 οπαδοί τραυματίστηκαν και 5 συνελήφθησαν έπειτα από συμπλοκές με την αστυνομία, λέγοντας πως οι οπαδοί αντιδρούσαν στην πολιτική δύναμη του συλλόγου του Τορίνο και στις «σκανδαλώδεις» διαιτητικές αποφάσεις (αυτή η τοποθέτηση του τον οδήγησε σε παραίτηση).
Ο Τζεφιρέλι, πάντως, έχασε κάθε μέτρο και λογική προκαλώντας την οργή των οπαδών της Γιουβέντους, αλλά και όλης της ιταλικής κοινής γνώμης. «Η Γιουβέντους έπρεπε να σκαρφαλώσει τα νεκρά κορμιά για να πάρει το Κύπελλο Πρωταθλητριών στο “Χέιζελ”», είπε. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Τζεφιρέλι ασχολούνταν με την τραγωδία της 29ης Μαΐου του 1985.
Την επόμενη ημέρα αυτής, στην Gazzetta dello Sport έγραψε: «Αγαπητή Γιουβέντους, αγαπητέ Ανιέλι, στα μούτρα σας το ξακουστό στιλ σας! Πόσοι έπρεπε να πεθάνουν στο Χέιζελ για να μην παίξετε το παιχνίδι, να παρατήσετε το Κύπελλο, να μην το δείξετε στον κόσμο, να μην το πανηγυρίσετε; Αν όχι 39, τότε 390, 39.000;».
Οι επιθέσεις του Τζεφιρέλι προς την Γιουβέντους συνεχίστηκαν με πιο περιβόητη εκείνη της 4ης Σεπτεμβρίου του 1991 στις σελίδες της εφημερίδας La Repubblica που δημοσίευσε άρθρο με τίτλο: «Τζεφιρέλι, λόγια ενός αρχηγού των ultras», αλλά κι εκείνη που μπροστά στην κάμερα φύσηξε τη μύτη του με τη σημαία της Γιούβε. Η Γιουβέντους δεν άντεξε τις επιθέσεις του.
Κινήθηκε νομικά. Το 1994, ο Τζεφιρέλι ζήτησε συγγνώμη, έδωσε 20 εκατομμύρια λιρέτες στους «μπιανκονέρι» που κατατέθηκαν σε φιλανθρωπικό σκοπό για να κλείσει η υπόθεση και σημείωσε: «Αν και οπαδός της Φιορεντίνα αναγνωρίζω ότι η Γιουβέντους προσφέρει πολλά στο ποδόσφαιρο και σεβόμενη τους αθλητικούς κανονισμούς. Ο σύλλογος των “μπιανκονέρι” έδωσε και δίνει λάμψη στο ιταλικό ποδόσφαιρο».
Οι οπαδοί της Φιορεντίνα επίσης έδειξαν ασέβεια σε όσους έχασαν την ζωή τους στο Χέιζελ και στις οικογένειες τους. Μια εβδομάδα μετά την τραγωδία στην κούρβα Φιέζολε εμφανίστηκε ένα αισχρό πανό: «39 “καμπούρηδες” λιγότεροι».
Ο Μπάτζο και η μεταγραφή του
Η απόκτηση του Ρομπέρτο Μπάτζο από τη Γιουβέντους είναι ένα άλλο ξεχωριστό κεφάλαιο στην αντιπαλότητα με την Φιορεντίνα. Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή… Στις 2 Μαΐου του 1990, η Γιουβέντους και η Φιορεντίνα αναμετριούνται στο «Ολίμπικο» του Τορίνο στον πρώτο από τους δύο τελικούς του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Ακόμη δεν έχει επισημοποιηθεί η μεταγραφή του Ρομπέρτο Μπάτζο στην Γιούβε, αλλά είναι κοινό μυστικό κι όσοι δε το γνωρίζουν στη Φλωρεντία έχουν την βοή των φημών από μήνες στα αυτιά τους.
Η Γιουβέντους κερδίζει με 3-1 (3’ Γκάλια, 59’ Καζιράγκι, 73’ Ντε Αγκοστίνι – 10’ Μπούζο). Ο αμυντικός των «βιόλα», Τσελέστε Πιν, φωνάζει στα μικρόφωνα της Rai: «Κλέφτες», αλλά ο δεύτερος τελικός της 16ης Μαΐου έμοιαζε να έχει διαδικαστικό χαρακτήρα και έληξε 0-0 στο ουδέτερο «Παρτένιο» του Αβελίνο μιας και το γήπεδο της Φιορεντίνα ήταν τιμωρημένο.
Λίγες ημέρες μετά οι οπαδοί της Φιορεντίνα ένιωσαν βαθιά απογοήτευση που μετατράπηκε σε οργή. Η Γιουβέντους όχι μόνο τους πήρε την ευρωπαϊκή δόξα, αλλά αντί 16 δισ. λιρέτων και τον καλύτερο παίκτη. Προγραμματίζονται διαδηλώσεις στη Φλωρεντία, γίνονται εξεγέρσεις, επεισόδια. Η 19η Μαΐου είναι μια νύχτα με φωτιά και σίδερο στην πόλη.
Ο πρόεδρος Ποντέλο, λόγω της κακοδιαχείρισης καιρό έψαχνε την αφορμή για να φύγει από το σύλλογο, αλλά παράλληλα έψαχνε και κάποιον να του βγάλει τα «εισιτήρια». Μονάχα ο Μπάτζο πρόσφερε το τέλειο σχέδιο εξόδου… «Εγώ ήθελα να μείνω στην Φιορεντίνα, αλλά δεν είχα τίποτα εναντίον της Γιουβέντους», σημειώνει ο ίδιος ο Ρόμπι στην αυτοβιογραφία του «Una porta nel cielo» και προσθέτει: «Δεν έφυγα μόνος μου. Με έδιωξαν. Ο Ποντέλο είχε κάνει την συμφωνία με τον Ανιέλι το προηγούμενο καλοκαίρι».
Ο Μπάτζο, όμως, δεν ήθελε να φύγει και δοκίμασε τα πάντα για να μείνει στην Φλωρεντία. Αναφέρει λοιπόν στο βιβλίο του μια συνάντηση με τον Ποντέλο για να τον πείσει να μην τον πουλήσει, αλλά ο πρόεδρος του απάντησε πως αν έμενε η ομάδα που θα έπαιζε θα ήταν χαμηλής δυναμικότητας.
Έπειτα, ο Μπάτζο, έριξε το χαρτί του Τσέκι Γκόρι. Γνώριζε πως ο παραγωγός ταινιών ήταν έτοιμος να πάρει τη Φιορεντίνα στον οποίο είχε πει: «Μαζί σου μένω για πάντα στην Φιορεντίνα». Ο Τσέκι Γκόρι συναντήθηκε με τον Ποντέλο και πάγωσε τις ελπίδες του Μπάτζο.
Η μεταβίβαση θα μπορούσε να γίνει μονάχα μετά την πώληση του Ιταλού άσσου. Ο Μπάτζο έτσι πήγε στην Γιουβέντους. «Πήρα τα τριπλά από όσα πήρα στην Φιορεντίνα, αλλά ποτέ δεν με ένοιαξε» κι ο Μπάτζο το έδειξε στην εξέδρα του «Αρτέμιο Φράνκι».
Η επιστροφή του Μπάτζο
Ήταν 6 Απριλίου 1991. Ο Μπάτζο επιστρέφει στη Φλωρεντία ως παίκτης της Γιουβέντους. Οι φίλοι του στην πόλη της Τοσκάνης και στους «βιόλα» φοβούνταν για την αντίδραση του κόσμου μετά από τέτοια «προδοσία».
Οι αποδοκιμασίες είναι πολλές, αλλά μασκαρεμένες μ’ ένα εντυπωσιακό κορεό της κούρβα Φιέζολε που δείχνει βιολετί τα κτίρια της Φλωρεντίας σε λευκό φόντο, δείγμα περηφάνιας και ανωτερότητας: «Είναι άλλα τα σημεία αναφοράς μας».
Το παιχνίδι αρχίζει. Στην ιστορία της αντιπαλότητας των δύο συλλόγων, όμως, πέρασαν δύο άλλα περιστατικά από εκείνο το ματς. Το πέναλτι που κέρδισε αλλά αρνήθηκε να εκτελέσει ο Μπάτζο και η αποχώρηση του από το γήπεδο.
Ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής είχε πει στον Μαϊφρέντι, τον προπονητή του, πως σε περίπτωση που υπάρξει πέναλτι δεν θα το εκτελούσε κι αυτό δεν είχε να κάνει με συναισθηματικούς λόγους: Τον ήξερε πολύ καλά ο αντίπαλος τερματοφύλακας Μαρετζίνι.
Το πέναλτι εκτέλεσε ο Ντε Αγκοστίνι και το έχασε. Η Φιορεντίνα κέρδισε με 1-0 με γκολ του Φουζέρ, αλλά δεν τελείωσε εκεί.
Στο φινάλε της συμμετοχής του, καθώς έγινε αλλαγή, ο Μπάτζο, φορώντας το μπουφάν του στο δρόμο προς τα αποδυτήρια περνώντας μπροστά από τον πάγκο σηκώνει από το χορτάρι ένα κασκόλ της Φιορεντίνα. Ο κόσμος το βλέπει, αρκετές αποδοκιμαστικές ιαχές μετατράπηκαν σε χειροκροτήματα…
Περισσότερα για το ιταλικό ποδόσφαιρο και όλα τα νέα του Καμπιονάτο στο tifosi.gr