Δεν υπάρχει ποδοσφαιρόφιλος που να μην χαίρεται όταν πλησιάζει το Μουντιάλ. Ολοι, εκτός από τον πρόεδρο της FIFA…

Ο Ζεπ Μπλάτερ θα έπρεπε να είναι ο πρώτος που θα πανηγύριζε όσο πλησιάζουμε προς τη σπουδαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση αλλά καταφέρνει πάντα να αποδεικνύει ότι δεν τα πάει καλά με το άθλημα…

Επί χρόνια δεξί χέρι του Ζοάο Χαβελάνζε στην παγκόσμια ομοσπονδία, κακά τα ψέματα έφτανε να δεις μια φωτογραφία του ένα πλάνο του στην τηλεόραση για να καταλάβεις ότι δεν το έχει… Και σίγουρα δε χρειαζόταν να μελετήσεις το… έργο του για να καταλάβεις ότι είναι αντιπαθής στο 99% των δισεκατομμυρίων ανθρώπων που βλέπουν ποδόσφαιρο σε όλο τον πλανήτη.

Κατανοούμε το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο έχει γίνει πλέον, σε μικρό ή μεγάλο ποσοστό, μπίζνες αλλά είναι πολύ άσχημο όταν ο Νο1 παράγοντας του ποδοσφαίρου το δείχνει με τόσο άσχημο και… άμπαλο τρόπο. Από τις συνεχείς εκδηλώσεις με μεγάλους χορηγούς να εισβάλουν σε κάθε διοργάνωση ως την απόφαση του το 2006 να γίνει ο πρώτος πρόεδρος της FIFA στα χρονικά που δεν κατέβηκε να κάνει (στην Ιταλία) την απονομή και από τις δηλώσεις του κατά ποδοσφαιριστών μέχρι τις σκέψεις του για είσοδο 100% της τεχνολογίας στο ποδόσφαιρο (μέρος της ομορφιάς του οποίου είναι και τα λάθη), ο Μπλάτερ αποδεικνύει ότι έχει πάντα και κάτι χειρότερο να σκεφτεί ή να κάνει…

Η σκέψη, σχεδόν απόφαση, της FIFA να υπάρχουν τάιμ άουτ στους αγώνες του Μουντιάλ της Βραζιλίας είναι ό,τι πιο αστείο έχει σκεφτεί ανθρώπινος νους σχετικά με το ποδόσφαιρο και προκαλεί φόβους για το μέλλον και το τι μπορεί να σκαρφιστούν μετά. Υπάρχουν άλλωστε και οι περίεργες δηλώσεις του Πλατινί για 10λεπτη έξοδο από το ματς των παικτών που θα παίρνουν κίτρινη κάρτα. Ο παγκόσμιος αθλητισμός, φυσικά, έχει δεχθεί διάφορα παρανοϊκά πράγματα τις τελευταίες δεκαετίες, όπως για παράδειγμα τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες αθλημάτων που εκφράζουν μόνο όσους κατοικούν στις ΗΠΑ, αλλά το ποδόσφαιρο είναι κάτι «ιερό» που δεν μπορεί κανείς να το μετατρέψει σε κάτι αμερικάνικο στυλ ράγκμπι, για παράδειγμα…

Μετά από όλα αυτά, απλά βλέπεις ένα βίντεο του Μαραντόνα, σκέφτεσαι ότι έχει βάλει εδώ και χρόνια τέσσερις ανθρώπους στο στόχαστρο ως παράγοντες (Μπλάτερ, Πελέ, Πλατινί, Μπεκενμπάουερ) και απλά τον αποθεώνεις για ακόμη μία φορά επειδή είχε 100% επιτυχία.

Επειδή αυτός αγαπάει πραγματικά το ποδόσφαιρο και χαίρεται ως οπαδός όταν πλησιάζει το Μουντιάλ… Ακόμη κι αν αυτό διεξάγεται στη Βραζιλία, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί και να μην του επιτρέψουν να δει από αγώνα από κοντά, όπως του 2006 δεν του έδιναν διαπίστευση για τον αγώνα της Αργεντινής με τη Γερμανία…

Περισσότερα θέματα για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο αλλά και τους οπαδούς στο gruppogreco.blogspot.com