Ο Ιβοριανός μέσος, στην ηλικία των 34 ετών, ίσως πλέον να θεωρείται (και όντως να είναι αν μιλήσουμε απόλυτα ρεαλιστικά) πολύ μεγάλος για ν’ αντέξει την ταχύτητα και το στυλ του παιχνιδιού στην Αγγλία. Από τη στιγμή που το κορυφαίο πρωτάθλημα γίνεται ολοένα και πιο ανταγωνιστικό με τους ρυθμούς και την ποιότητα να σημειώνουν κατακόρυφη άνοδο, ο Τουρέ βλέπει το πλήρωμα του χρόνου να πλησιάζει επικίνδυνα και ίσως θα έπρεπε ν’ αρχίσει να συμβιβάζεται με την ιδέα πως θα μπορέσει να συνεχίσει κάπου λιγότερο… φανταχτερά απ’ ό,τι συμβαίνει στο Νησί. Έπειτα από 8 χρόνια παρουσίας στη Μάντσεστερ Σίτι, με 315 συμμετοχές, τρία πρωταθλήματα, τρία Λιγκ Καπ, ένα Κύπελλο Αγγλίας, ένα Community Shield και ένα βραβείο για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή της χρονιάς όσον αφορά στους «πολίτες», ο Γιάγια Τουρέ αποχωρεί το καλοκαίρι από το «Etihad», όπως έκανε γνωστό την Παρασκευή ο Πεπ Γκουαρδιόλα. Η επιτομή του box-to-box ποδοσφαιριστή, ένας απόλυτος κυρίαρχος στη μεσαία γραμμή, όταν ήταν στα καλά του και τα πόδια του άντεχαν το τρελό πρόγραμμα που ακολουθούν οι αγγλικές ομάδες δίχως διαλείμματα, ο υψηλόσωμος χαφ έγραψε τη δική του ιστορία στην Πρέμιερ Λιγκ. Είναι ένας από τους τέσσερις ποδοσφαιριστές των «γαλάζιων» του Μάντσεστερ που έχουν καταγράψει 150+ νίκες για το κλαμπ, μαζί με τους Νταβίντ Σίλβα, Βινσέν Κομπανί και Τζο Χαρτ. Από τα ονόματα και μόνο, καταλαβαίνει κανείς ότι μιλάμε για τις… παλιοσειρές – με τον Άγγλο πορτιέρε να έχει ακολουθήσει πλέον διαφορετικό μονοπάτι εδώ και λίγα χρόνια – της Σίτι, με τον Τουρέ να κλείνει πίσω του την πόρτα και να δίνει συνέχεια στο νέο τέλος εποχής που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό. Οι Βενγκέρ και Κάρικ θ’ αποτελέσουν παρελθόν, με τον Αλσατό να ολοκληρώνει το τεράστιο κεφάλαιο της ζωής του στην Άρσεναλ, τον Άγγλο χαφ να ολοκληρώνει τη θητεία του στη Μάντσεστερ και κατά πάσα πιθανότητα να γυρίζει σελίδα για ν’ ασχοληθεί με την προπονητική, ενώ, εκτός αγγλικών ορίων, ο Αντρές Ινιέστα πραγματοποιεί τις τελευταίες του παραστάσεις ως ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα. Αν δεν ήταν ο Λουίς Σουάρες, το 2014, με τα όσα έκανε στη Λίβερπουλ, ο Γιάγια Τουρέ θα μπορούσε να έχει κατακτήσει το βραβείο του πολυτιμότερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς από τους ποδοσφαιρικούς συντάκτες, τέσσερα χρόνια προτού το καταφέρει ως ο πρώτος Αφρικανός, ο Μοχάμεντ Σαλάχ. Με 20 γκολ σε 35 συμμετοχές στην Premier League εκείνης της αγωνιστικής περιόδου και με απίστευτη συμβολή στην κατάκτηση του πρωταθλήματος με το come-back των «πολιτών» και τη… λιποθυμία των «κόκκινων» του Μέρσεϊσαϊντ, ο Ιβοριανός ήταν μια ιδιαίτερη και μοναδική πάστα παίκτη στο χώρο του κέντρου.

Ποιος θα ξεχάσει το νικητήριο γκολ που πέτυχε, τόσο στον ημιτελικό, όσο και στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 2011; Ποιος θα ξεχάσει εκείνο το καταπληκτικό φαλτσαριστό σουτ απέναντι στη Νιούκαστλ στο St.James’ Park το 2012, στην πορεία για την κατάκτηση του πιο δραματικού τίτλου στην ιστορία της Premier; Από την άλλη, ποιος θα ξεχάσει και την ιστορία που δημιουργήθηκε το 2014 με το… παράπονο του ποδοσφαιριστή για το γεγονός πως η Σίτι δεν του είχε ευχηθεί για τα γενέθλιά του, με αποτέλεσμα να προκύψουν σενάρια και σκέψεις περί αποχώρησης, μέχρι να διορθωθεί το κλίμα… Ο Γιάγια Τουρέ, βρέθηκε για πολλά χρόνια στο πικ της καριέρας του. Από τη Μπαρτσελόνα μέχρι και τη Μάντσεστερ Σίτι, οι μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο ανέβαιναν διαρκώς και αποκτούσαν όλο και περισσότερα μηδενικά, για να γίνει ένα πραγματικό περιουσιακό στοιχείο για την ομάδα της οποίας ήταν κομμάτι. Την τελευταία διετία, δεν είχε ρόλο στα σχέδια του Γκουαρδιόλα, καθώς ο Καταλανός προπονητής έκρινε ότι ο Τουρέ ήταν κάπως… παράταιρος στον τρόπο με τον οποίο ήθελε ο κόουτς να βλέπει τη δική του Σίτι, μέχρι να της βάλει φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του έπειτα από τον πρώτο πολύ αναγνωριστικό χρόνο στο αγγλικό ποδόσφαιρο και όλα όσα «θυσίασε» για να μάθει και να δημιουργήσει το φετινό αριστούργημά του. Βέβαια, στην κατάσταση που βίωσε ο ποδοσφαιριστής και τον παραγκωνισμό του, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και η κόντρα που άνοιξε ανάμεσα στον τεχνικό της ομάδας και τον ατζέντη του παίκτη, Ντιμίτρι Σέλουκ. Ο Τουρέ, θ’ αποχαιρετήσει το «Etihad» σε λίγες μέρες και ενδεχομένως το ματς με τη Μπράιτον, την προσεχή Τετάρτη, να είναι εκείνο κατά το οποίο θα τιμηθεί από το κλαμπ και θα χειροκροτηθεί από τον κόσμο, αφού θα είναι και το τελευταίο εντός έδρας για τους Πρωταθλητές.

Ο Τουρέ έπιασε κορυφή, έγινε ένας Legend, αλλά την τελευταία διετία, σχεδόν… ξεχάστηκε. Σε λίγο καιρό, είτε θα μιλάμε για κάποιον που «γεύτηκε» όλη τη λάμψη στο ποδόσφαιρο και αποχώρησε από την πίσω πόρτα, είτε θα καταφέρει ν’ ανακτήσει το ενδιαφέρον και να στρέψει ξανά τα φώτα πάνω του, αποχωρώντας από το άθλημα όπως του αρμόζει… Πηγή: gazzetta.gr