Ο υπουργός Εργασίας, Ιωάννης Βρούτσης, μιλώντας σήμερα σε Συνέδριο για τον κοινωνικό διάλογο, που συνδιοργανώνει η ελληνική Προεδρία και το Eurofound, στο Ζάππειο Μέγαρο, ανέφερε πως «ακολουθώντας ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και πολλές φορές, ανατρέποντας δυσμενείς προγνώσεις, σήμερα, στη “μεγάλη στροφή” της οικονομίας, μπορούμε να μιλάμε σχεδόν με βεβαιότητα ότι τα δύσκολα έχουν περάσει και ότι η οριστική έξοδος της χώρας από την κρίση είναι ζήτημα χρόνου».
Ειδικά σε ό,τι αφορά στα κοινωνικά πεδία της απασχόλησης και της κοινωνικής ασφάλισης, σύμφωνα με τον κ. Βρούτση, πραγματοποιήθηκαν μεταρρυθμίσεις που έφεραν ένα απλό, λειτουργικό και ευέλικτο πλαίσιο ανάπτυξης της αγοράς εργασίας, της επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης, καθιερώνοντας θεσμούς, κανόνες και διαδικασίες σύμφωνα με τα καλύτερα ευρωπαϊκά πρότυπα.
«Νοικοκυρέψαμε το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, ενδυναμώνοντας την εισπρακτική του βάση και εμπεδώνοντας μια πιο συνεπή και υπεύθυνη ασφαλιστική συνείδηση στους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Σχεδιάσαμε και αναπτύξαμε, κατά κύριο λόγο με ίδιες δυνάμεις, πληροφοριακά συστήματα και δίκτυα που αναβαθμίζουν τη στρατηγική και επιχειρησιακή μας ικανότητα, δίνοντας παράλληλα λύσεις σε πολλά, μικρά και μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας» ανέφερε ο υπουργός.
Ο κ. Βρούτσης υποστήριξε ότι κατά τη διάρκεια αυτής της μεγάλης κρίσης, όπως και σε κάποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σοβαρή δοκιμασία πέρασε και αυτός ο ίδιος ο θεσμός του κοινωνικού διαλόγου. Με εντάσεις και έξαρση της καχυποψίας, με κλονισμό της εμπιστοσύνης. Παράλληλα τόνισε ότι σε αυτές τις έκτακτες και επείγουσες συνθήκες, ο κοινωνικός διάλογος δεν διεξήχθη πάντοτε με τους καλύτερους όρους.
«Ωστόσο, σήμερα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά, να δουλέψουμε όλοι μαζί για να απαντήσουμε στις μεγάλες προκλήσεις που προηγουμένως περιέγραψα. Και οι οποίες αφορούν στο επόμενο στάδιο της εθνικής προσπάθειας, τη φάση της ανάπτυξης. Μια ανάπτυξη για όλους, χωρίς αποκλεισμούς και ανισότητες» ανέφερε ο κ. Βρούτσης και συνέχισε:
«Βασική μας στόχευση να πάψει να είναι πλέον η συγκράτηση των μισθών, η οποία αποτέλεσε μεν ένα προσωρινό και αναπόφευκτο εργαλείο την πρώτη περίοδο της προσαρμογής, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί τον βασικό πυλώνα πολιτικής. Ούτε στην Ευρώπη, ούτε στην Ελλάδα. Η έμφαση πρέπει να δοθεί στη συνεχή και δυναμική αύξηση της παραγωγικότητας, έτσι ώστε οι μισθοί και οι αμοιβές να ξεκινήσουν μια νέα ανοδική τάση με αντίστοιχες αυξήσεις».
