Η λύτρωση της χώρας περνά από την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου τόνισε ο Α.Σαμαράς μιλώντας -λίγες ώρες μετά την συνάντηση του με τον πρωθυπουργό- στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ.

Σε αυτή την ομιλία ο Α.Σαμαράς εξήγησε αναλυτικά γιατί αρνείται και την συναίνεση στην κυβερνητική πολιτική και ποιό είναι το πρόγραμμα και οι κινήσεις διεξόδου που προτείνει το κόμμα του.«Αν σήμερα συναινέσουμε στο λάθος, θα ανατρέψουμε όσα κάναμε ως τώρα. Θα γίνουμε συνυπεύθυνοι σε ένα σφάλμα που εγκαίρως απορρίψαμε.

Και θα ωθήσουμε στην απελπισία την κοινωνία, που σε μας ελπίζει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος. Δεν πρόκειται, λοιπόν, με τίποτε, να προσυπογράψω την αύξηση των φορολογικών συντελεστών» τόνισε ο Α.Σαμαράς και συνέχισε. «Δεν πρόκειται να δώσω «συναίνεση» στον περαιτέρω φορολογικό στραγγαλισμό της οικονομίας.

Επιμένω σε μια στρατηγική αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

Επιμένω σε μια στρατηγική αποκρατικοποιήσεων με αναπτυξιακό, όχι μόνο με ταμειακό αποτέλεσμα. Δεν πρόκειται να δεχθώ πώληση ενός μετοχικού πακέτου της ΔΕΗ σε ένα πτωτικό χρηματιστήριο, χωρίς προηγούμενο σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου. Δεν πρόκειται να χαρίσουμε αυτά που πρέπει, υπό άλλους όρους, να αποκρατικοποιήσουμε.

Επιμένω σε μια στρατηγική, να έχουμε ανταγωνιστικές τιμές ρεύματος σε μια πενταετία. Επιμένω στο χτύπημα των αφύσικων προνομίων που καταχράστηκαν διάφορες συντεχνίες του Δημοσίου. Πήρα το πολιτικό κόστος και τις κατήγγειλα δημοσίως.

Προσπαθούμε ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε συνθήκες επανεκκίνησης της Οικονομίας, ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, καταπολέμησης της δημόσιας σπατάλης και εξυγίανσης του κράτους. Δεν πρόκειται να πάψω να επιμένω σε αυτά.
Δεν πρόκειται να δεχθώ ότι πρέπει τάχα να τινάξουμε στον αέρα την κοινωνία για να σωθούμε. Ότι πρέπει να βάλουμε κλήρο ποιους θα. πετάξουμε στη θάλασσα για να σωθούμε οι υπόλοιποι. Αυτό δεν θα το κάνω…

Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω, όλοι ξέρετε ότι η υπέρ-φορολόγηση σκοτώνει τα πάντα. Το μόνο που χρειάζεται ίσως να επιμείνω, είναι ότι η Επαναδιαπραγμάτευση μπορεί να γίνει. Ότι είναι ρεαλιστικό και εφικτό:

Είναι εφικτό, γιατί δεν ζητάμε τίποτε διαφορετικό απ’ ό,τι δέχθηκε η Τρόικα στις άλλες χώρες που έχουν προβλήματα ίδια με μας.

12,5% διατήρησε τους φορολογικούς της συντελεστές η Ιρλανδία. 15% flat rate – φόρο στα κέρδη – ζητάμε εμείς. Γιατί τάχα, δεν μπορούν να δώσουν σε μας, κάτι πιο μετριοπαθές απ’ ό,τι δέχθηκαν στην περίπτωση της Ιρλανδίας;
Καμία μείωση στις συντάξεις κάτω από τα 1.500 ευρώ δέχθηκαν στην Πορτογαλία.

Κι εμείς ζητάμε αποκατάσταση μόνο των πολύ χαμηλών συντάξεων, δηλαδή αυτών που έπαιρναν 700 ευρώ. Γιατί τάχα δεν μπορούν να δεχθούν σε μας, κάτι πολύ πιο μετριοπαθές απ’ ό,τι δέχθηκαν στην περίπτωση της Πορτογαλίας;

Και όταν μειώνεις τη σύνταξη του άλλου τα 750 ευρώ και κάτω, ό,τι του παίρνεις είναι αφαίμαξη για το σύνολο. Το σύνολο εκείνου που του παίρνεις, χάνεται από την αγορά. Διότι η ροπή προς κατανάλωση, όταν έχεις 750 ευρώ σύνταξη πάει ολόκληρη στην κατανάλωση. Είναι ένα.

Άμα πάρεις από κάποιον που έχει παραπάνω, ένα τμήμα μόνο αυτό θα αφαιρεθεί από την κατανάλωση. Επομένως, όλο αυτό που του παίρνεις του χαμηλοσυνταξιούχου, πέρα από το άδικο του θέματος, μιλάω και για το οικονομικό, χάνεται ολόκληρο από το τζιράρισμα της αγοράς.

Μείωση των εργοδοτικών εισφορών δέχθηκαν και στην Πορτογαλία και κατά περίπτωση στην Ιρλανδία. Γιατί τάχα δεν μπορούν να το δεχθούν και στην περίπτωση της Ελλάδας;

Είναι εφικτό ακόμα, διότι το σφάλμα του Μνημονίου, το ομολογούν πια όλοι. Δεν υπάρχει σοβαρή εφημερίδα και περιοδικό – στην Ευρώπη και εκτός αυτής – που δεν έχει επισημάνει, ότι, όταν σε συνθήκες ύφεσης επιβάλλεις τέτοια λιτότητα, προκαλείς μεγαλύτερη ύφεση όχι μείωση του ελλείμματος.

Εμείς δεν θέλουμε να αποφύγουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση. Αντίθετα θέλουμε να επισπεύσουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση. Αλλά δεν θέλουμε να οδηγηθούμε στον «δι’ ασφυξίας θάνατο» της ελληνικής οικονομίας.
Και όσο επιμένουν σε αυτό που δεν αντέχει άλλο η Οικονομία μας και σε αυτό που όλοι τους λένε πια ότι είναι σφάλμα, το πρόβλημα δεν το έχουμε μόνον εμείς. Το έχουν και οι δανειστές μας.

Σας υπενθυμίζουμε ότι ούτε οι δανειστές μας θέλουν να χρεοκοπήσουμε. Κι όσο συνειδητοποιούν ότι με αυτή την πολιτική «ασφυξίας» εκεί οδηγούν την Ελλάδα, τόσο θα είναι πιο έτοιμοι να δεχθούν αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου.

Αυτό ετοιμάζουμε. Γιατί αυτό θα αποτελέσει τη λύτρωση για τη χώρα. Η επαναδιαπραγμάτευση θα οδηγήσει σε καλύτερο κλίμα στις διεθνείς αγορές όσο και στο εσωτερικό. Και θα επιφέρει αποσυμπίεση στην Ελληνική Οικονομία. Και στην Κοινωνία».