Για το πώς βρέθηκε να ασχολείται ενεργά με το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών ρωτήθηκε ο τωρινός πρόεδρος του και βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας, Σπύρος Μπιμπίλας ο οποίος φιλοξενήθηκε στο πλατό της εκπομπής «Στούντιο 4» της ΕΡΤ το μεσημέρι της Τετάρτης (15/11). Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στην παράσταση «Πορνογραφία» του Μάνου Χατζιδάκι στην οποία συμμετείχε το 1981 και η οποία «κατέβηκε» λόγω του προκλητικού για την εποχή της περιεχομένου και τις ακραίες αντιδράσεις του κοινού.
Συγκεκριμένα, ο Σπύρος Μπιμπίλας θυμήθηκε: «Είμαι στην “Πορνογραφία” του Χατζιδάκι το ’81. Επτά μήνες πρόβα και παίχτηκε για 22 παραστάσεις. “Κατέβηκε” την ημέρα της γιορτής μου, είχα πάει εγώ με γλυκά και βλέπω κλειστό το θέατρο και τη Σαπφώ Νοταρά απ’ έξω να κλαίει. Δεν το ξέραμε. Και μας βάζει ο γιος του Ανδρέα Ντούζου, ο Στηβ, που ήταν διαχειριστής του θεάτρου, ανοίγει μια πορτούλα και μας λέει: παιδιά, αφού δεν σας πληρώσανε, πάρτε ό,τι βρίσκετε. Έχω ακόμα τα κοστούμια μίας γκέισας που έπαιζα.
Τον κυνήγησαν πολύ τον Χατζιδάκι τότε. Ήταν η χειρότερη πρεμιέρα που έχω ζήσει, μας πετούσαν δεκάρες επάνω στη σκηνή. Επίτηδες το έκαναν, γιατί είχε βγει τότε το ΠΑΣΟΚ – το ‘χα ψηφίσει κιόλας – και πήγαιναν κόντρα στον Χατζιδάκι, γιατί έλεγαν ότι είναι δεξιός. Που πιο ελεύθερο πνεύμα από τον Χατζιδάκι δεν υπήρχε.
Ήρθε οργανωμένος κόσμος για να κάνει κακό. Πετούσαν δεκάρες και έλεγαν “τέλειωσες, πέθανες Χατζιδάκι”. Στεναχωρήθηκε πολύ ο ίδιος. Μετά την πρώτη βδομάδα του έφυγαν οι μουσικοί, που έπαιζε ζωντανά η ορχήστρα στη σκηνή, και μετά του έκλειναν και τα φώτα. Ο ίδιος ρωτούσε το κοινό: “θέλετε να παίξουμε με τα φώτα της πλατείας;”.
Έγινε το πλιάτσικο στο θέατρο και η Σαπφώ απ’ έξω φώναζε: “θα ξαναπαίξουμε, μην τα παίρνετε!” Έβλεπες στην Πατησίων κόσμο να κουβαλάει σκηνικά της παράστασης, κάτι φεγγάρια που είχε ζωγραφίσει ο Μίνωας Αργυράκης. Εγώ είχα πάρει τα κοστούμια. Σκηνές απείρου κάλλους».
Στην συνέχεια ο Σπύρος Μπιμπίλας, εξήγησε πώς πέρασε την πόρτα του ΣΕΗ.
«Την άλλη μέρα, ήμουν από τα λίγα άτομα της “Πορνογραφίας” που είπαν ότι δεν γίνεται να το αφήσουμε έτσι αφού δεν πληρωθήκαμε. Εφτά μήνες δουλεύαμε. Και πήγα στο Σωματείο. Τότε μου μπήκε στο μυαλό ότι εμείς πρέπει να αγωνιζόμαστε μέσα από τα Σωματεία. Εκείνη τη μέρα που διαμαρτυρήθηκα και μου είπαν ότι “θα τα βρούμε” και όντως έκαναν ενέργειες, ήμουν ο μόνος από την παράσταση που βρήκα δουλειά την ίδια μέρα μέσα από το Σωματείο. Γιατί εκεί ήταν ο Γιώργος Χαραλαμπίδης ο οποίος είχε το θέατρο Νέα Πορεία και είχε κυνηγηθεί από τη Δικτατορία και μου έκανε πρόταση για την παράσταση που “ανέβαζε” τότε» ανέφερε ο ηθοποιός.
