Τα παιδιά, τα οποία εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα χημικών ουσιών που ρυπαίνουν το περιβάλλον, γίνονται πιο κοντά από τους συνομηλίκους τους, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές μελέτησαν επί τρία χρόνια περίπου 500 αγόρια ηλικίας οκτώ και εννέα ετών σε μια περιοχή της Ρωσίας, η οποία θεωρείται άκρως μολυσμένη λόγω της παρουσίας ενός χημικού εργοστασίου.
Όπως διαπιστώθηκε, όσα παιδιά είχαν στο αίμα τους τα υψηλότερα επίπεδα χημικών ουσιών όπως η PCB ήταν κατά μέσο όρο σχεδόν τρία εκατοστά πιο κοντά σε σχέση με τα αγόρια από την ίδια περιοχή, τα οποία είχαν τα λιγότερα PCB στο αίμα τους. Τα παιδιά με πολλά PCB στον οργανισμό τους ψήλωναν με πιο αργό ετήσιο ρυθμό σε σχέση με τους συνομηλίκους τους.
Επίσης η ύπαρξη της συγκεκριμένης ουσίας επηρέαζε και το βάρος των παιδιών, τα οποία είχαν κατά μέσο όρο δύο μονάδες χαμηλότερο δείκτη σωματικής μάζας (αναλογία βάρους/ύψους) σε σχέση με τα παιδιά που παρουσίαζαν λιγότερη συγκέντρωση της ουσίας στο αίμα τους.
Οι ουσίες PCB χρησιμοποιούνταν κάποτε ευρέως στις ηλεκτρικές συσκευές, στον φθορίζοντα φωτισμό, στις μονώσεις, στα εντομοκτόνα κ.α. Αν και απαγορεύθηκαν από τη δεκαετία του ΄70 λόγω των διαγνωσμένων κινδύνων για τη δημόσια υγεία, παραμένουν απειλή, καθώς δεν έχουν εξαφανιστεί ακόμα από το περιβάλλον και συνεχίζουν να συσσωρεύονται στο λίπος των ψαριών, των ζώων και των πουλιών.
Οι ως τώρα έρευνες έχουν συνδέσει τα PCB με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο, διαβήτη και άλλες ασθένειες.
