Κορονοϊός – Νέα μελέτη: Το αντιικό φάρμακο της Pfizer δεν αποτρέπει τη σοβαρή νόσο στους κάτω των 65

Το νέο αντιικό φάρμακο Paxlovid της Pfizer μειώνει κατά 67% τον κίνδυνο νοσηλείας και κατά 81% τον κίνδυνο θανάτου λόγω Covid-19 των ανθρώπων άνω των 65 ετών αλλά δεν βρέθηκε να αποτρέπει τη σοβαρή νόσο στους νεότερους ενήλικες κάτω των 65 ετών.

Η μείωση του κινδύνου νοσηλεία και θανάτου λόγω covid-19, αφορά σε μεγαλύτερο βαθμό τους ανεμβολίαστους από ό,τι τους εμβολιασμένους ηλικιωμένους, δείχνει μια νέα ισραηλινή μελέτη, η οποία αφορά την περίοδο επικράτησης της παραλλαγής Όμικρον.

Οι ερευνητές του οργανισμού υγείας Clalit Health Services, του μεγαλύτερου στη χώρα, οι οποίοι έκαναν τη σχετική προδημοσίευση στην πλατφόρμα Research Square, μελέτησαν στοιχεία για σχεδόν 110.000 άτομα άνω των 40 ετών (από τους οποίους οι 42.819 άνω των 65 ετών) κατά την περίοδο Ιανουαρίου-Μαρτίου 2022.

Οι ηλικιωμένοι χωρίς προηγούμενη ανοσία – δηλαδή που ούτε είχαν εμβολιαστεί ούτε είχαν αποκτήσει φυσική ανοσία μετά από νόσηση – είχαν 86% μικρότερο κίνδυνο νοσηλείας μετά τη χορήγηση του Paxlovid, ενώ όσοι είχαν ανοσία λόγω εμβολιασμού ή προηγούμενης νόσησης, εμφάνισαν μείωση κινδύνου νοσηλείας κατά 60%.

Συνολικά, το 0,6% των ατόμων άνω των 65 ετών που είχαν πάρει το αντιικό χάπι (οι 14 στους 2.504) χρειάστηκε να εισαχθούν στο νοσοκομείο, ενώ το ποσοστό ήταν περίπου τριπλάσιο (οι 762 στους 40.315) μεταξύ όσων δεν είχαν πάρει Paxlovid. Στις ηλικίες 40-64 ετών όμως, άσχετα με προηγούμενη ανοσία, το χάπι δεν προσέφερε κάποια σημαντική μείωση του κινδύνου νοσηλείας.

Όσον αφορά τον κίνδυνο θανάτου λόγω Covid-19, η θεραπεία εμφάνισε μείωση κινδύνου 81% στους άνω των 65 ετών, αλλά και πάλι όχι κάποιο άξιο λόγο όφελος στους κάτω των 65 ετών, οι οποίοι ούτως ή άλλως κινδυνεύουν λιγότερο να πεθάνουν από τον κορονοϊό.

Το Paxlovid, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, έχει εγκριθεί για χρήση στο αρχικό στάδιο της λοίμωξης για ανθρώπους που κινδυνεύουν να νοσήσουν βαριά. Η κλινική δοκιμή της θεραπείας από την Pfizer, που είχε γίνει κατά την περίοδο επικράτησης της παραλλαγής Δέλτα και αφορούσε ανεμβολίαστους με παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσηση, είχε βρει ότι η θεραπεία (που αποτελεί συνδυασμό δύο φαρμάκων) μείωσε τον κίνδυνο νοσηλείας και θανάτου κατά 90%.