Παρότι τα συναισθήματα είναι προσωπικά και υποκειμενικά για τον καθένα, επιστήμονες αναφέρουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος τα «μετατρέπει» σε ένα σταθερό κώδικα.
Όπως υποστηρίζουν ο κώδικας αυτός αντιπροσωπεύει συναισθήματα που προκαλούνται από διάφορες αισθήσεις, καταστάσεις, ακόμη και ανθρώπους.
Λένε ακόμη ότι ο κώδικας αυτός λειτουργεί σαν ένα είδος «μετρητή συναισθημάτων» και μπορεί να αντιμετωπίσει θετικά και αρνητικά συναισθήματα.
«Ανακαλύψαμε ότι κάποια μοτίβα νευρωνικής δραστηριότητας εντός του προμετωπιαίου φλοιού -μιας περιοχής του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη συναισθηματική επεξεργασία- ενεργούν ως ένα είδος νευρωνικού κώδικα που καταγράφει την υποκειμενική αίσθηση ενός ατόμου» δήλωσε στη Daily Mail ο νευροεπιστήμονας Adam Anderson από το πανεπιστήμιο Cornell.
Τα ευρήματα των ερευνητών παρέχουν μια πιο βαθιά γνώση γύρω από το πώς ο εγκέφαλος αντιπροσωπεύει τα πιο ενδόμυχα συναισθήματά μας.
«Αν εσείς κι εγώ απολαμβάνουμε το ίδιο μια γουλιά καλού κρασιού, ή το να βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα, τα αποτελέσματα της έρευνάς μας υποδηλώνουν ότι αυτό συμβαίνει επειδή μοιραζόμαστε παρόμοια μοτίβα δραστηριότητας των νευρώνων στον προμετωπιαίο φλοιό μας» εξήγησε ο ερευνητής και συνέχισε: «Φαίνεται ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δημιουργεί έναν ειδικό κώδικα για ολόκληρο το φάσμα των συναισθημάτων -από τα ευχάριστα μέχρι τα δυσάρεστα και από τα καλά μέχρι τα άσχημα- τα οποία μπορεί να διαβαστεί ως ένας «νευρωνικός μετρητής σθένους» στον οποίο ένας πληθυσμός νευρώνων προς τη μία κατεύθυνση συνδέεται με θετικά συναισθήματα και ένας άλλος με αρνητικά».
Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ακόμη ότι παρόμοια, υποκειμενικά συναισθήματα –είτε προέρχονται από την αίσθηση της όρασης ή της γεύσης- είχαν ως αποτέλεσμα την ενεργοποίηση ενός παρόμοιου μοτίβου στον προμετωπιαίο φλοιό, υποδηλώνοντας ότι ο εγκέφαλος περιέχει κάποιο είδος «κώδικα συναισθημάτων» για κάθε ξεχωριστή εμπειρία (ευχάριστη ή δυσάρεστη).
«Ανεξάρτητα από το πόσο προσωπικά μπορεί να αισθανόμαστε τα συναισθήματά μας, τα ευρήματα δείχνουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος χρησιμοποιεί ένα σταθερό κώδικα για να “μιλήσει” την ίδια συναισθηματική γλώσσα» κατέληξε ο Anderson.
