Συνεχίζονται οι προσπάθειες κατάσβεσης των πυρκαγιών στον Έβρο και στη Ροδόπη, όπου από το μεσημέρι έχει πέσει το περισσότερο βάρος των δυνάμεων κατάσβεσης, παράλληλα με τις εναέριες ρίψεις και τις επίγειες προσπάθειες στο μέτωπο του δάσους της Δαδιάς.

Λίγο μετά τις οκτώ το βράδυ ειδοποιήθηκαν να αναχωρήσουν οι κάτοικοι από τα χωριά Χαμηλή, Βέλκιο και Μεστή Ροδόπης. Η φωτιά στον Έβρο καίει τμήματα δάσους στο ύψος της Συκορραχης στα όρια με τη Ροδόπη και από την άλλη πλευρά, μετά την Αλεξανδρούπολη, στον ορεινό όγκο της Δαδιάς.

Οκτώ χιλιόμετρα πριν από τη Συκορράχη, το τελευταίο προσβάσιμο χωριό, χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα και χωρίς κατοίκους τα τελευταία εικοσιτετράωρα, η Κίρκη, έζησε μια κόλαση φωτιάς χθες, χωρίς ευτυχώς να υπάρξουν θύματα, αφού είχε εγκαίρως εκκενωθεί.

Στα εικοσιπέντε χιλιόμετρα της διαδρομής από τη διασταύρωση της με την Εγνατία οδό, αντιδιαμετρικά της εισόδου για την Παλαγία, είναι αποκαλυπτικά για το τι ακριβώς είδους πυρκαγιά αντιμετωπίζουν οι πυροσβέστες και οι άνθρωποι της πολιτικής προστασίας.

Η εικόνα που συνάντησε το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, δείχνει τις πολλές κατευθύνσεις στην οποία κινήθηκε και ξανακινηθηκε η φωτιά δημιουργώντας ένα αξιοπερίεργο μωσαϊκό, από τη μια ολοσχερώς καμμένα και από την άλλη …εντελώς άθικτα σπίτια, δέντρα, υποδομές.

Χωρίς ρεύμα και νερό ή Κίρκη

Ο δρόμος όλος «φουρκέτες» με αδιάσπαστη την διπλή γραμμή, κανένα σημείο κατάλληλο για προσπέραση. Η άσφαλτος καλυμμένη από στάχτη αριστερά και δεξιά για πολλά χιλιόμετρα, το χρώμα της μαύρο και γκρι , ένα γκρίζο πέπλο έχει καλύψει τις άλλοτε καταπράσινες πλαγιές. Η φωτιά έσβησε, αλλά με την πρώτη πνοή του ανέμου ξεσηκώνονται πάλι φλόγες. Ένα ελαφρύ πυροσβεστικό όχημα διέτρεχε όλη τη μέρα το δρόμο για να σβήνει τα «καντήλια», τις μικροεστιες που απειλούσαν ότι απέμεινε από την άλλοτε πυκνή βλάστηση.

Έκαψε η πυρκαγιά όλο το πανέμορφο δάσος; Η ακριβής απάντηση είναι όχι. Μεγάλα τμήματα δάσους έχουν σωθεί, η εικόνα είναι ανάμικτη και κάπως περίεργη. Δέντρα με καμένους κορμούς και καταπράσινα φύλλα, αιωνόβια πλατάνια στο ρέμα τσακισμένα, καμμένα και κατεστραμμένα για χιλιόμετρα και την ίδια ώρα εκατοντάδες μέτρα με καταπράσινα πεύκα, άθικτα από τις φλόγες ..Οι αντιπυρικες ζώνες, όπου υπήρχαν βοήθησαν. Η αντίθεση πριν και μετά από αυτές, σε πολλά σημεία, είναι εκπληκτική. Οι φλόγες κινήθηκαν όχι σε μια φορά, αλλά κάθε φορά προς άλλη κατεύθυνση δημιουργώντας μια αλλοπρόσαλλη εικόνα.

Το ίδιο και μέσα στο χωριό, στην Κίρκη. Τα περισσότερα σπίτια έχουν διασωθεί παρά το θυελλώδες πέρασμα της φωτιάς.

«Υπάρχει σπίτι και θερμοκήπιο με ψιλό νάιλον που σώθηκε και όλα γύρω του, σπίτια , δέντρα καταστράφηκαν ολοσχερώς» λέει ο κάτοικος Κύρος Παπανικολάου και προσθέτει: «Λες και κατέβηκε ένας αόρατος ουράνιος θόλος, ένα καπάκι, το σκέπασε και το προστάτευσε».

«Περίπου δεκαπέντε σπίτια καταστράφηκαν, τα πέντε μόνιμων κατοίκων, άλλα τόσα ιδιοκτητών που δε μένουν. αλλά τα επισκέπτονται συχνά» επισημαίνει ο κοινοτάρχης της Κίρκης Χρήστος Καραμπατζάκης και συμπληρώνει: «Από χθες δεν υπάρχει ρεύμα, σταθερό τηλέφωνο και τα κινητά λειτουργούν με δυσκολία, όχι σε όλα τα σημεία. Όμως οι κάτοικοι έφυγαν εγκαίρως, δεν είχαμε θύματα».

Και οι τρεις εκκλησίες του χωριού σώθηκαν. Οι δύο εντός του χωριού, η μία η Αγία Ειρήνη ένα χιλιόμετρο πριν μέσα στο δάσος. Δεν πειράχθηκε ούτε το καμπαναριό της. Το «θαύμα» είναι πάντα μια πιθανότητα, αλλά ο κοινοτάρχης έχει και μια ακόμη εξήγηση. «Καθαρίζαμε συχνά γύρω γύρω, δεν υπήρχαν κλαδιά ή θάμνοι κοντά στο εκκλησάκι».

Το πευκοδάσος ήταν εκπληκτικό, εφάμιλλο των ορεινών δασικών περιοχών της Πίνδου. Σε μεγάλα τμήματα υπήρχαν πλατάνια και δρύες. Όπως λέει ο κοινοτάρχης ήταν τεχνητό, φτιάχτηκε από το 1962 ως το 1990 με συνεχείς δεντροφύτευσεις και αποτελούσε ένα σπάνιο πνεύμονα για την περιοχή. Υπάρχει ελπίδα για την αναγέννηση του, όσο αντέχουν αυτές οι συστάδες υγιούς βλάστησης που άντεξαν στην πυρκαγιά. Αρκεί να μη γυρίσει πάλι η κατεύθυνση της φωτιάς, να σβήσει εγκαίρως και να μην ξανακαεί το δάσος σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ο Πρόδρομος Τσορμπατσιδης, με τη σύζυγό και την εγγονή του, ήρθαν να δουν το κτήμα τους στη θέση Χαλίκι. Άθικτες εντελώς οι ελιές και τα αμπέλια, καμένη η περίφραξη. «Το είχα καθαρίσει από τα φύλλα και τα χόρτα στο έδαφος και μάλλον για αυτό η φωτιά δεν έκανε μεγάλη ζημιά» λέει ο κ. Πρόδρομος.

Και κάποιοι άλλοι κάτοικοι της περιοχής με προσοχή πλησιάζουν για να δουν τι απέγιναν τα κτήματα τους, τα σπίτια , οι περιουσίες τους.

«Κάηκε το σπίτι της πιο φτωχής γυναίκας του χωριού» σχολίασαν κάποιοι. Μιλούσαν για μια εβδομήνταχρόνη γυναίκα, μόνη και ορφανή από μικρή, ζούσε στο σπιτάκι της, το όποιο έχτισε με τη βοήθεια των κατοίκων, στην άκρη του χωριού. Δυστυχώς, το σπίτι της δε γλύτωσε, αλλά αυτή σώθηκε. Η πορεία της φωτιάς δε σταμάτησε ούτε μπροστά από τις ράγες του σιδηροδρόμου που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το καλύβι της. Τις διαπέρασε, με ταχύτητα και με ισχυρό θερμικό φορτίο και οι «γλώσσες» της κατέστρεψαν ότι βρήκαν στο πέρασμα τους. Σε άλλο σπίτι έγιναν ζημιές, αλλά οι φλόγες δεν πείραξαν τα στοιβαγμένα καυσόξυλα …

Στο Αετοχώρι, από την άλλη πλευρά της Αλεξανδρούπολης οι περιγραφές είναι περίπου οι ίδιες. Η εικόνα καλύτερη, δείχνει τη σαρωτική διαδρομή της φωτιάς από παντού σχεδόν , αλλά χωρίς πολλές ζημιές σε σπίτια. «Περίπου τρία τέσσερα καταγράφηκαν δε μπορέσαμε να σώσουμε την εκκλησία του χωριού» είπε το πρωί ο πρόεδρος της κοινότητας, που μαζί με κατοίκους έκαναν μια πρόχειρη αποτίμηση της κατάστασης.

Στον Αβάντα Αλεξανδρούπολης η φωτιά κατέστρεψε κι εκεί λίγα σπίτια, περί τα τέσσερα. Οι κάτοικοι είναι οργισμένοι και απογοητευμένοι. Πιστεύουν ότι οι φωτιές προκλήθηκαν από εμπρησμούς. «Είμαστε ξυλεργατες, αγρότες πώς θα ζήσουμε, με αυτά καταγινόμαστε από αυτά ζούμε» έλεγαν το πρωί κάτοικοι, συγκεντρωμένοι στο καφενείο του χωριού. «Τέτοιο πράγμα δεν το ξαναείδαμε ποτέ, ήταν πρωτοφανής η ένταση της φωτιάς.»

Οι δρόμοι ανοίγουν και κλείνουν συχνά από Αλεξανδρούπολη προς Κομοτηνή, ανάλογα με την κατεύθυνση της φωτιάς. Από το μεσημέρι ήταν κλειστοί οι δρόμοι προς Κομοτηνή, ενώ και στο ύψος του Αρδανίου τα διόδια έκλεισαν το απόγευμα και ξανά άνοιξαν μόνο για τα επιβατικά αυτοκίνητα λίγο αργότερα.

Σε ορισμένα πρατήρια καυσίμων αποθέματα βενζίνης και ντίζελ δεν βρίσκονται σε επάρκεια . «Οι παραγγελίες δεν εκτελούνται στην ώρα τους, υπάρχει φωτιά κλείνει συχνά ο δρόμος» λέει ένας υπάλληλος πρατηρίου. Μικρά προβλήματα τροφοδοσίας πάντως δεν επηρεάζουν την καθημερινότητα στην Αλεξανδρούπολη, όπου η ατμόσφαιρα έχει καθαρίσει σημαντικά σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες και όλοι ελπίζουν τα μέτωπα της πυρκαγιάς να σβήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να αποκατασταθεί η κανονική ροή της κυκλοφορίας προς και από την πόλη.