Ο Άρειος Πάγος ερμηνεύοντας τη σχετική διάταξη του νόμου 489/1976 (άρθρο 6, παράγραφος 2) που αφορούν υποθέσεις ασφαλιστικής κάλυψης ζημιών από τροχαίο δυστύχημα ή ατύχημα έκρινε ότι η έννοια των μελών της οικογένειας περιλαμβάνει συζύγους, γονείς, τέκνα, αδελφούς, παππού – γιαγιά, εγγονούς, πεθερό-πεθερά, αλλά όχι και τα πρώτα εξαδέλφια, που θεωρούνται τρίτοι και αποζημιώνονται πλήρως.
Παράλληλά, η αρεοπαγιτική απόφαση αναφέρει ότι υπάρχει σαφής διαφορά, ως προς την έκταση της ασφαλιστικής κάλυψης, μεταξύ των βλαπτομένων τρίτων και των μελών της οικογένειας του προσώπου, του οποίου η ευθύνη καλύπτεται ασφαλιστικά. Δηλαδή, ενώ στη γενική κατηγορία των τρίτων, η ασφαλιστική κάλυψη περιλαμβάνει και ζημιές σε πράγματα, αντιθέτως στην περίπτωση των μελών της οικογένειας, η ασφαλιστική κάλυψη περιλαμβάνει μόνο την αστική ευθύνη, λόγω θανάτωσης ή σωματικών βλαβών, όχι όμως και τις ζημιές σε πράγματα. Η νομοθετική αυτή ρύθμιση εξηγείται από τον φόβο του νομοθέτη για «συμπαικτικά ατυχήματα», μεταξύ συγγενών, που αφορούν μόνο ζημιές πραγμάτων.