Ο Αλέξανδρος Τυχάλας μένει σπίτι, εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού. Δεν μένει όμως μόνος του. Κάθε μέρα την περνάει μαζί με τη σύζυγό του και τα… 12 παιδιά τους!
Αν το μέτρο απαγόρευσης συνάθροισης άνω των δέκα ατόμων ίσχυε εντός της οικογενειακής εστίας όλοι τους θα ήταν καθημερινά «παραβάτες». «Αν, δε, πληρώναμε πρόστιμο, θα είχαμε ξεπεράσει τις 180.000 ευρώ. Μη σας πω και για τα κιλά αντισηπτικών που χρειαζόμαστε…», λέει χαριτολογώντας, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο 46χρονος πατέρας έξι κοριτσιών κι έξι αγοριών, από 20 μηνών έως και 20 ετών.
Την ώρα που πολλοί άνθρωποι βιώνουν την απόλυτη μοναξιά στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού τους, λόγω των περιοριστικών μέτρων για την αποτροπή διάδοσης του κορονοϊού, η δεκατετραμελής οικογένεια Τυχάλα από το Μελισσοχώρι Θεσσαλονίκης ζει τη δική της ξεχωριστή πραγματικότητα, με τις όποιες δυσκολίες αλλά και τις όμορφες στιγμές.
Στην καθημερινότητα της πολύτεκνης οικογένειας προκύπτουν διάφορα ζητήματα καθώς, όπως εξηγεί ο 46χρονος, είναι αδύνατο με μόλις δύο ηλεκτρονικούς υπολογιστές που διαθέτουν (έναν desktop κι ένα laptop), να δουλέψει παράλληλα η εκπαιδευτικός σύζυγός του, ο ίδιος που εργάζεται στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Κεντρικής Μακεδονίας και στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, αλλά και τα παιδιά τους, τα οποία, αν και σε αριθμό θα μπορούσαν να αποτελούν ένα σχολικό τμήμα από μόνα τους, ανήκουν σε διαφορετικές βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Παρ’ όλες, όμως τις δυσκολίες, η μητέρα της οικογένειας, Ζωή, κατορθώνει να στέκεται «βράχος» απέναντι σε ό,τι προβλήματα προκύπτουν καθημερινά, αλλά και να ανταποκρίνεται στις εκπαιδευτικές της υποχρεώσεις, παραδίδοντας μαθήματα μέσω διαδικτύου.
Πώς, όμως, αντιμετώπισαν τα 12 παιδιά τους τη νέα πραγματικότητα και την καραντίνα που επέβαλε τόσο ξαφνικά ο κορονοϊός στη ζωή όλων;
Την πρώτη βδομάδα, όπως λένε οι δύο γονείς, υπήρξαν αντιδράσεις από τα παιδιά, τα οποία γρήγορα όμως συνειδητοποίησαν την αναγκαιότητα των μέτρων. «Τώρα έχουμε βρει τρόπους να περνάμε δημιουργικά την ώρα μας. Συνήθως αυτό γίνεται με επιτραπέζια για πολλά άτομα, ενώ συχνά μαζευόμαστε σε ένα “παράθυρο” skype, για να δούμε όλοι μαζί τους παππούδες», εξηγεί ο κ. Τυχάλας, ο οποίος μπορεί να έχει βρει ένα «modus vivendi» για την πολυμελή του οικογένεια σε συνθήκες κορονοϊού, αλλά του λείπει μια άλλη «οικογένεια» που φρόντιζε, αυτή των μελισσιών του.
«Μου λείπουν μόνο τα μελίσσια μου» λέει εξηγώντας πως η μελισσοκομία, με την οποία ασχολείται ερασιτεχνικά, είναι η μεγάλη του αγάπη από τα 14 του χρόνια. Εξαιτίας, ωστόσο, του εγκλεισμού δεν μπορεί να πηγαίνει όπως παλιά τις μέλισσές του, ειδικά σε μια εποχή όπως η Άνοιξη, που είναι απαραίτητη η φροντίδα τους.
Αγάπη και υπομονή και όλα θα περάσουν
Μπορεί η αλλαγή της καθημερινότητας της οικογένειάς του να είναι ριζική, ωστόσο ο πολύτεκνος πατέρας θέλει να στείλει ένα μήνυμα αισιοδοξίας. Η αγάπη και η υπομονή είναι τα εφόδια που πρέπει να έχουμε όλοι, τόσο αυτό το διάστημα όσο και γενικά στη ζωή μας, προκειμένου να ξεπερνάμε την όποια δυσκολία, αναφέρει.
Την άποψη αυτή φαίνεται να συμμερίζεται και ο πρόεδρος του Συλλόγου Πολυτέκνων Γονέων Θεσσαλονίκης «Οι Άγιοι Πάντες» Ερωτόκριτος Θεοτοκάτος, τονίζοντας πως οι οικογένειες που έχουν πολλά παιδιά είναι παράδειγμα προς μίμηση για την κοινωνία.
«Παρόλο που αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερα προβλήματα από τις ολιγομελείς οικογένειες, οι πολύτεκνοι ακολουθούν τα μέτρα για να ξεπεράσουμε την πανδημία», σημειώνει ο κ. Θεοτοκάτος και καλεί τους πολύτεκνους να μπουν στην ιστοσελίδα του συλλόγου και να καταθέσουν προβλήματα, ανησυχίες αλλά και θετικές ειδήσεις γιατί, όπως λέει, «τα παιδιά είναι η χαρά της ζωής και από τα μάτια τους ξεκινά το πιο όμορφο ταξίδι».
(φωτογραφία αρχείου)
