Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση ιδιοκτητών ακινήτων της περιοχής Γραμματικού Αττικής. Με την αίτησή τους αυτή, οι ιδιοκτήτες ζητούσαν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής του Σεπτεμβρίου 2005, με την οποία ήρθη, ως προς έκταση εμβαδού 464 στρεμμάτων, στη θέση «Μαύρο Βουνό» Γραμματικού, αναδάσωση που είχε επιβληθεί σε ευρύτερη έκταση το 1985. Στην εν λόγω περιοχή πρόκειται να κατασκευαστεί Χ.Υ.Τ.Α. (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Αποβλήτων).
Η αναδάσωση είχε κηρυχθεί μετά την πυρκαγιά της 13ης Αυγούστου 1984 που κατέστρεψε δασικές εκτάσεις στις Κοινότητες Γραμματικού, Καλάμου και Βαρνάβα.
Το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση των ιδιοκτητών, κρίνοντας ότι η απόφαση του γ.γ. Περιφέρειας Αττικής αιτιολογείται νομίμως και επαρκώς.
Ειδικότερα, στην δικαστική απόφαση, μεταξύ των άλλων, αναφέρεται: «Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις της χώρας υπάγονται σε ιδιαίτερο προστατευτικό καθεστώς για να διατηρείται η κατά προορισμό χρήση τους. Μόνο κατ’ εξαίρεση παρέχεται η δυνατότητα στον νομοθέτη να επιτρέπει επεμβάσεις που μεταβάλλουν ή αλλοιώνουν τον δασικό χαρακτήρα τους. Ειδικότερα, μόνον αν συντρέχουν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, αλλά και εάν η θυσία της δασικής βλαστήσεως αποτελεί το μόνο πρόσφορο μέσο και εάν οι επεμβάσεις περιορίζονται στο απολύτως αναγκαίο μέτρο, κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα. Και, μετά την κήρυξη της αναδασώσεως απαγορεύεται απολύτως οποιαδήποτε επέμβαση στην έκταση. Επομένως, προκειμένου να επιχειρηθεί η κατ’ εξαίρεση μόνο και υπό ειδικούς όρους επιτρεπόμενη επέμβαση σε δασική έκταση που είχε κατά το παρελθόν κηρυχθεί αναδασωτέα, πρέπει προηγουμένως να έχει αρθεί κατά νόμιμο τρόπο η αναδάσωση. Άρση δε της αναδασώσεως, επιτρέπεται μόνον εφόσον αρμοδίως και αιτιολογημένως διαπιστωθεί ότι εκπληρώθηκε ο σκοπός της, δηλαδή επετεύχθη η αναδημιουργία της δασικής βλαστήσεως. Η αναδημιουργία αυτή θεωρείται ότι επιτυγχάνεται όταν αιτιολογημένα βεβαιώνεται ότι έχει επιτευχθεί στην επίδικη έκταση η αναδημιουργία μορφής βλάστησης με οικολογικά χαρακτηριστικά επαρκή για τον χαρακτηρισμό της ως δάσους ή δασικής εκτάσεως, χωρίς όμως, να απαιτείται η ενίοτε αδύνατη, πλήρης μορφολογική και οικολογική αποκατάσταση της εκτάσεως στο προ της καταστροφής επίπεδο».