Από τέσσερις βασικές «πηγές» θα προέλθουν οι 14.000 «αναγκαστικές αποχωρήσεις» -οι 4.000 μέχρι το τέλος του 2013 και οι υπόλοιπες 10.000 στο τέλος του 2014- από το ευρύτερο και στενό δημόσιο τομέα, ενώ παράλληλα επιτεύχθηκε αυτό που είχε διεκδικήσει ο Αντώνης Μανιτάκης από την πρώτη μέρα των διαπραγματεύσεων, δηλαδή να ισχύσει για κάθε αναγκαστική αποχώρηση ο κανόνας «μία νέα πρόσληψη για κάθε αποχώρηση».

Η συμφωνία αυτή, στην οποία περιλαμβάνεται και η αποσύνδεση της κινητικότητας των υπαλλήλων από τις απολύσεις, επιτεύχθηκε τελικώς «μετά από μακρές, κοπιώδεις και σκληρές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην κυβέρνηση και την τρόικα, μία συμφωνία που διασφαλίζει τις ποιοτικές και διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η δημόσια διοίκηση», όπως αναφέρουν επίσημες πηγές του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Όσον αφορά τις αναγκαστικές αποχωρήσεις, αυτές θα προκύψουν από τέσσερις «πηγές», που είναι:

– Από τους οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου του ευρύτερου δημόσιου τομέα που θα καταργηθούν διότι δεν είναι βιώσιμες και δεν εξυπηρετούν ανάγκες επιτακτικές. Η κατάργησή τους θα αποφασιστεί μετά από αξιολόγηση σκοπιμότητας της ύπαρξής τους. Οι υπάλληλοί ιδιωτικού δικαίου που υπηρετούν εκεί θα έχουν όλη την κοινωνική προστασία που προβλέπεται από τη νομοθεσία και θα τους παρασχεθεί πρόσθετη προστασία ως αντιστάθμισμα της αποχώρησής τους.

– Από οργανισμούς του δημοσίου που θα συγχωνευθούν, έπειτα από αξιολόγηση των δομών τους. Οι υπάλληλοι που αντιστοιχούν σε πλεονάζουσες θέσεις θα αξιολογηθούν, αφού αποτιμηθούν τα προσόντα τους και είτε θα μετακινηθούν είτε θα αποχωρήσουν οικειοθελώς με αντιπαροχή κινήτρων.

– Από πειθαρχικά υπόλογους υπαλλήλους που θα κριθούν απολυτέοι από τα αρμόδια πειθαρχικά συμβούλια.

Ένα μέρος θα προέλθει ακόμη από υπαλλήλους που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα, μετά από αξιολόγηση δομών, διαπίστωση θέσεων που πλεονάζουν, αποτίμηση προσόντων και εφόσον επιλέξουν να αποχωρήσουν αντί να μετακινηθούν, με κίνητρα οικειοθελούς αποχώρησης (εξαγορά πλασματικών χρόνων).

Η ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης στέκεται με έμφαση στο ότι αποφεύχθηκαν «οι αυθαίρετες και οριζόντιες απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, καθώς αυτές δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό». Προσθέτουν δε ότι «δεν θα ήταν πράξη δικαιοσύνης αλλά καταστροφή για την κοινωνία που μετράει ήδη ενάμιση εκατομμύριο ανέργους και για τη διοίκηση που δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει στοιχειωδώς, αφού το προσωπικό της είναι ούτως ή άλλως επικίνδυνα μειωμένο».

Επίσης, για τη «μία πρόσληψη για κάθε μία αναγκαστική αποχώρηση», επισημαίνεται ότι επιτυγχάνεται έτσι άμεσα η ποιοτική ανανέωση του δημοσίου με χιλιάδες νέους άξιους υπαλλήλους που είναι διοριστέοι ήδη και περιμένουν χρόνια τώρα στην ουρά».

Ακόμη, σημειώνεται από το υπουργείο ότι «οι πειθαρχικές διαδικασίες επιταχύνονται. Με νομοθετική παρέμβαση δίνεται στους υπαλλήλους που πρωτοβάθμια κρίνονται απολυτέοι η δυνατότητα άμεσης προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Θα εκδικάζονται γρηγορότερα οι σοβαρότερες περιπτώσεις και ο ίδιος ο υπάλληλος θα κρίνεται ταχυτέρα ώστε να επιστρέψει ή όχι στην υπηρεσία του».

Για το θέμα της κινητικότητας, που αφορά 25.000 υπαλλήλους και που αποσυνδέεται από τις αναγκαστικές αποχωρήσεις, τονίζεται ότι «έχει αποκλειστικό σκοπό την ορθολογική ανακατανομή του προσωπικού στο δημόσιο, την άμεση κάλυψη επιτακτικών αναγκών και την αξιοποίηση των υπαλλήλων».

Τέλος, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης κάνει γνωστό ότι από την αξιολόγηση των δομών στα υπουργεία, που έχει περατωθεί, και θα ολοκληρωθεί τους προσεχείς μήνες με τα περιγράμματα θέσεων και την ανακατανομή προσωπικού στις ριζικά αναδιαρθρωμένες διευθύνσεις, οι πλεονάζουσες θέσεις είναι περιορισμένες και δεν υπερβαίνουν συνολικά το 5%.