Δέκα χρόνια σχεδόν μετά την πρώτη προσπάθεια ενοποίησης του ιστορικού και αρχαιολογικού κέντρου της Αθήνας, που υποσχόταν την ενότητα του φυσικού τοπίου της περιοχής, οι παρεμβάσεις της Εταιρείας Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων (ΕΑΧΑ) ανέδειξαν τα μνημεία και μεταμόρφωσαν το κέντρο σε ένα ανοικτό μουσείο. Τώρα πια είναι προσιτό στο ευρύ κοινό, που μια δεκαετία πριν σπανίως επισκεπτόταν τους μείζονες αυτούς αρχαιολογικούς χώρους.
Κομβικό σημείο του έργου ήταν η κατάργηση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στους πρόποδες της Ακρόπολης, με την πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και της Αποστόλου Παύλου.
Τώρα πια και με την βοήθεια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, οι Αθηναίοι στο «Μεγάλο Περίπατο» μπορούν να «ξαναδιαβάσουν» τα μνημεία της πόλης τους, να τα απολαύσουν με την πανσέληνο, αλλά και να ανακαλύψουν ότι στην Πνύκα, στο λόφο των Νυμφών, στο λόφο του Αστεροσκοπείου, στο λόφο του Φιλοπάππου, στα ελάχιστα δηλαδή σημεία πράσινου που δείχνει ο χάρτης αυτής της πόλης, επέστρεψαν πολλά είδη πουλιών.
Τσαλαπετεινοί, γκιώνηδες, καρακάξες, μπούφοι και πολλά ακόμα τραβούν την προσοχή μας. Μα πάνω απ’ όλα η κουκουβάγια, το σύμβολο της σοφίας και της επιστήμης, το ιερό πτηνό της θεάς Αθηνάς, που τυφλωμένο από τα φώτα των αυτοκινήτων τόσα χρόνια είχε εξαφανιστεί και επανεμφανίστηκε μετά την πεζοδρόμηση.
Όλη η παρέμβαση στο ιστορικό κέντρο βασίζεται σε λεπτές ισορροπίες, γεγονός που απαιτεί επαγρύπνηση και από τους κατοίκους. Αρκετά συχνά βρέθηκαν μπροστά σε απόπειρες αλλαγής σε βάρος της φυσιογνωμίας του χώρου. Για παράδειγμα οι διαρκείς επεκτάσεις καφέ και εστιατορίων, η τσιμεντοποίηση του χώρου στάθμευσης, οι φήμες για ηλεκτροφώτιση των λόφων, η πλήρης περίφραξη των λόφων.
