Λίγες μέρες μετά την έλευση της νέας χρονιάς και ενώ οι ευχές και οι προσδοκίες δίνουν και παίρνουν, για κάποιους ανθρώπους όλα εξακολουθούν να κυλούν χωρίς καμία ελπίδα…
Η θερμοκρασία αυτές τις μέρες, ειδικά όταν πέσει ο ήλιος, είναι λίγους βαθμούς πάνω από το μηδέν και ενώ ακόμα και οι τσολιάδες στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη βρίσκονται μέσα στα φυλάκια προκειμένου να αντέξουν τις κρύες νύχτες που διανύουμε, κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί μας συνεχίζουν να έχουν για σπίτι τους δρόμους, με χαρτόκουτα για τοίχους και πεζοδρόμια για πάτωμα.
Και όλα αυτά με το φόβο κάποιος από όλους αυτούς να πέφτει για ύπνο το βράδυ και ίσως να μην ξυπνήσει ποτέ το πρωί.
Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, αρκετοί θύματα της οικονομικής κρίσης, βρέθηκαν από τη μία μέρα στην άλλη να ζούνε στους δρόμους.
Παρά τα προγράμματα στέγασης και πρόνοιας, παρά τις ευχές και τις προσδοκίες για τη νέα χρονιά, αυτοί οι άνθρωποι είναι ακόμα εκεί στους δρόμους, να γυρνούνε ανάμεσά μας σα φαντάσματα που προτιμάμε να αγνοούμε ίσως γιατί φοβόμαστε πως στην πραγματικότητα δεν απέχουμε πολύ από τη δική τους πραγματικότητα.
