Με ένα βραβείο, ένα επασημωμένο στεφάνι ελιάς, τίμησε σήμερα το μεσημέρι το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πειραιά τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά για την προσφορά του στο υπουργείο Εξωτερικών και τη συμβολή του στην προβολή και ανάδειξη του πανεπιστημίου. Μία σημαντική διττή αναγνώριση, για τον επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας και το έργο που επιτελεί, αλλά και τον ακαδημαϊκό, τον καθηγητή που επί πολλά χρόνια μεταλαμπάδευσε τη γνώση εκεί.
«Xάρη στον Νίκο Κοτζιά έχουμε ένα μεγάλο αγαθό που λέγεται ασφάλεια» τόνισε ο κοσμήτορας Άγγελος Κότιος, επισημαίνοντας ότι παρά την ελληνική κρίση ο υπουργός Εξωτερικών αναβάθμισε την ελληνική διπλωματία.
«Σε δύσκολες στιγμές για τους Έλληνες που δοκιμαζόμαστε οικονομικά, η εξωτερική μας πολιτική τολμά και παίρνει πρωτοβουλίες, λέει όχι και δεν υποχωρεί: αυτό μας κάνει περήφανους» είπε ο καθηγητής διεθνών σχέσεων Αριστοτέλης Τζιαμπίρης, εξηγώντας τον βασικό λόγο για την ομόφωνη, όπως είπε, απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του πανεπιστημίου να τιμήσει τον Νίκο Κοτζιά.
Με την έννοια της ελευθερίας ξεκίνησε ο υπουργός Εξωτερικών τη διάλεξή του για την ελληνική εξωτερική πολιτική στο τόσο οικείο και αγαπημένο σε αυτόν περιβάλλον, απέναντι σε φοιτητές και καθηγητές, αναλύοντας τα στοιχεία που πρέπει να διέπουν την ελληνική εξωτερική πολιτική.
Η ελληνική εξωτερική πολιτική, είπε, πρέπει να είναι ενεργητική, πατριωτική και πολυδιάστατη, να προσπαθεί να καταλάβει τι έρχεται και πώς μπορεί να επηρεάσει αυτό που έρχεται, ιδίως σε μία εποχή, όπως αυτή που ζούμε, μεγάλων αλλαγών που δημιουργούν ανασφάλεια και αναταράξεις, επισημαίνοντας ότι με την αδράνεια και την παθητικότητα, όπως απεδείχθη, δεν κερδίζεις τίποτα.
Η εξωτερική πολιτική, πρόσθεσε, χρειάζεται χωρητικότητες, θεσμούς και ανθρώπινους πόρους, νηφαλιότητα, υπομονή, αποφασιστικότητα και κόκκινες γραμμές, υποχωρήσεις συντεταγμένες και όχι άτακτες. «Απαιτεί ειλικρίνεια και ευθύτητα για να σε σέβονται, αλλά και σχέδιο δράσης, εναλλακτικά σενάρια, αίσθηση της ισορροπίας ισχύος» σημείωσε.
Αναφερόμενος στην Τουρκία, ο κ. Κοτζιάς εξήγησε ότι είναι μία νευρική, αναθεωρητική δύναμη με πολλές αντιθέσεις, εξήρε τις ελληνοβουλγαρικές σχέσεις τονίζοντας ότι είναι παράδειγμα για την Ευρώπη, ενώ για τα Σκόπια είπε ότι η Ελλάδα στηρίζει τη συνοχή της χώρας, καταπολεμά τη δυσπιστία με Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και τονίζει ότι πρέπει να εγκαταλειφθούν οι αλυτρωτισμοί και οι μεγαλοϊδεατισμοί. Όσον αφορά τις σχέσεις μας με την Αλβανία, τόνισε τη βούληση της ελληνικής κυβέρνησης για τη συνέχιση της διμερούς συνεργασίας και επανέλαβε ότι η Ελλάδα στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας, η οποία όμως θα πρέπει προηγουμένως να έχει εκπληρώσει όλα τα προαπαιτούμενα που έχουν τεθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για το Κυπριακό, υπογράμμισε ότι πρωτίστως, πρόκειται για πρόβλημα κατοχής, τονίζοντας ότι η Κύπρος πρέπει να ξαναγίνει φυσιολογικό κράτος χωρίς ξένα στρατεύματα και εγγυήσεις, και επανέλαβε την πλήρη στήριξή της Ελλάδας προς την κυπριακή κυβέρνηση. Τονίζοντας την αξία των συμμαχιών ο υπουργός Εξωτερικών εξήγησε ότι η Ελλάδα διαδραματίζει σταθεροποιητικό ρόλο, εκπέμποντας κύματα σταθερότητας προς όλο τον περίγυρό της και μίλησε για τη θετική ατζέντα συνεργασίας της ελληνικής διπλωματίας με όλες τις γειτονικές χώρες, τη δημιουργία νέων δομών διαλόγου και συνεργασίας, όπως η Διάσκεψη της Ρόδου για την ασφάλεια και τη σταθερότητα, το Φόρουμ των Αρχαίων Πολιτισμών, τα τριμερή σχήματα στην ανατολική Μεσόγειο και στον Καύκασο, τα τετραμερή σχήματα συνεργασίας και τα διακυβερνητικά συμβούλια συνεργασίας.
Ιδιαίτερη αναφορά στην ΕΕ έκανε ο κ. Κοτζιάς, απαντώντας στις ερωτήσεις των φοιτητών για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει και για την αδυναμία της να διαχειριστεί ταυτόχρονα πολλαπλές κρίσεις. Μίλησε για την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού, όπως η διαχείριση του προσφυγικού/μεταναστευτικού και αναφέρθηκε στα προβλήματα που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10 ετών, επισημαίνοντας ότι παρά τα δημοκρατικά επιτεύγματα της Συνθήκης του Άμστερνταμ και της Συνθήκης της Νίκαιας, δόθηκε προσφάτως χώρος για την ανάπτυξη εξωθεσμικών μορφωμάτων, όπως το Εurοgroup, των οποίων η λειτουργία δεν υπόκειται στο δημοκρατικό έλεγχο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και δεν επηρεάζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τέλος, υπογράμμισε ότι η Ευρώπη πρέπει να ανακαλύψει τις αξίες της και να ανακτήσει τη στρατηγική της σκέψη για να υπερβεί τις πολλαπλές κρίσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη.
