Στο λυκόφως των αλλεπάλληλων μνημονίων, της εθνικής υποδούλωσης και της κοινωνικής πτώχευσης, το αναπάντεχο κίνημα της πλατείας συνοδεύεται από ένα παράλληλο – πρωτόγνωρο κίνημα, που οργανώθηκε επίσης μέσω facebook: το κίνημα της ορθοπεταλιάς!
Δεκάδες χιλιάδες νέες και νέοι αντιδρούν με τον πιο υγιή τρόπο στη γενικευμένη εθνική κατάθλιψη, βγαίνουν στους δρόμους και οργανώνουν κάθε Παρασκευή, σχεδόν σ’ όλες τις πόλεις της χώρας, σιωπηρές ποδηλατοδρομίες καταλαμβάνοντας τους αυτοκινητόδρομους. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο μπιχεϊβιοριστικό κίνημα που αίφνης αμφισβητεί στην πράξη, με θετικό τρόπο, όλο το μεταπολεμικό μοντέλο των μετακινήσεων στις πόλεις και την ιδεολογία του Ι.Χ., διακηρύσσοντας σιωπηλά: «Ε, είμαστε και μεις εδώ! Οι δρόμοι μας ανήκουν. Οι πόλεις είναι και δικές μας».
Η τιμή της βενζίνης έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Ολο και περισσότεροι μικρομεσαίοι ακινητοποιούν τα Ι.Χ. και σκέφτονται σοβαρά να παραδώσουν στην εφορία τις πινακίδες. Το εναλλακτικό κίνημα για πρώτη φορά συναντιέται με την κοινή αγωνία για επιβίωση. Πριν από δυο χρόνια μπορεί να αντιμετώπιζαν αυτούς τους ποδηλάτες σαν γραφικούς. Τώρα όχι πια. Πολλοί σκέφτονται να τους μιμηθούν. Αν μπεις στο τρόλεϊ και στο λεωφορείο, σαρδέλα γίνεσαι. Τη λύση τη δίνει η ίδια η ζωή: ξεπουλάνε τα ποδηλατάδικα!
Το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με στοιχεία του Εργαστηρίου Βιώσιμης Ανάπτυξης του Πολυτεχνείου, τουλάχιστον 5.000 άτομα μετακινούνται σε καθημερινή βάση με ποδήλατο στην Αθήνα, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Είναι ένα φαινόμενο που πολλαπλασιάζεται με γεωμετρική πρόοδο τις τελευταίες εβδομάδες σ’ όλες τις πόλεις και δείχνει ότι είμαστε ικανοί απ’ τη μια στιγμή στην άλλη να γίνουμε… Πεκίνο μόνοι μας! Οτι δεν έχουμε πλέον καμιά εμπιστοσύνη, υπομονή και την πολυτέλεια να περιμένουμε ώς το 2014 για να διαπιστώσουμε αν θα «φιλοτιμηθούν» να φτιάξουν τους ποδηλατόδρομους που εξήγγειλαν.
Σύμφωνα με δημοσίευμα στην εφημερίδα «Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία», το μπιχεϊβιοριστικό κίνημα της ορθοπεταλιάς εμφανίστηκε τώρα, την πιο κρίσιμη στιγμή, και σαν να θέλει κάτι να πει. Ισως, ότι βάζουμε στη ζωή μας το ποδήλατο, πριν προλάβετε να μας κάνετε τη ζωή ποδήλατο.