«Η αντιμετώπιση των απωλειών στη ζωή των παιδιών» είναι το θέμα ημερίδας που διοργανώνει το ΑΠΘ στις 10 Μαΐου επιχειρώντας να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Πώς διαχειρίζεται ένα παιδί τον θάνατο και πώς μπορούμε να το βοηθήσουμε;», «Ποιος είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη διαχείριση πένθους των παιδιών στο σχολικό πλαίσιο;».
Τα μικρότερα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται την καθολικότητα του θανάτου και
θεωρούν ότι μπορούν να υπάρξουν εξαιρέσεις. Επίσης, δεν κατανοούν ότι ο
θάνατος δεν είναι αναστρέψιμος και αποδίδουν ζωή στους νεκρούς, τονίζει στην εισήγησή της αναπληρώτριας καθηγήτριας στο Τμήμα Ψυχολογίας του ΑΠΘ Ζαΐρας Παπαληγούρα, Ωστόσο, η μη ενήλικη κατανόηση της έννοιας του θανάτου δεν σημαίνει ότι τα μικρά παιδιά δεν υποφέρουν όταν έρχονται αντιμέτωπα με μια απώλεια ενός σημαντικού για εκείνους ανθρώπου, τονίζει.
Συχνά ένα παιδί φαίνεται να μην έχει τραυματιστεί από το συμβάν
συνεχίζοντας τη ζωή του όπως και πριν. Αυτό εφησυχάζει τόσο τους
εκπαιδευτικούς όσο και την οικογένεια του παιδιού που πιστεύουν ότι «είναι μικρό και θα ξεχάσει», λέει η Τάνια Αναγνωστοπούλου, Ph. D., πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχολογίας και Υγείας. «Η κλινική εμπειρία δείχνει ότι αυτό το παιδί, σαν ενήλικας πια, θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα με άγχος, κατάθλιψη και άλλες καταστάσεις της ζωής. Όταν πλέον θα αναζητήσει βοήθεια, θα χρειαστούν πολλά χρόνια δουλειάς και μεγάλη προσπάθεια για να βρει την συναισθηματική ισορροπία που χρειάζεται» εξηγεί.
