Μετά από μια πρωτοφανή στα χρονικά μαραθώνια συνεδρίαση οκτώ ωρών, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι τα αρχαία, ενάλια και χερσαία, που έχουν βρεθεί στον μυχό του όρμου της Νούσας, στη Θίσβη, δεν πλήττονται από τις λιμενικές εγκαταστάσεις της εταιρίας «ΔΙΑΒΙΠΕΘΙΒ ΑΕ».
Το λιμάνι της αγωνίας, όπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο όρμος λόγω του ιστορικού του, έχει απασχολήσει πολλές φορές το Συμβούλιο. Από το 1988, οπότε ήρθε για πρώτη φορά η αίτηση της ΕΤΒΑ, της τότε ιδιοκτήτριας εταιρίας, για τη δημιουργία τριών κρηπιδωμάτων στον κόλπο, έχουν ακολουθήσει τρεις υπουργικές αποφάσεις, πέντε γνωμοδοτήσεις του Συμβουλίου (μαζί με τη χτεσινή), αλλά κυρίως μεγάλη σύγχυση και αγωνία της τοπικής, και όχι μόνο, κοινωνίας ως προς την τελική έκβαση.
Η υπουργική απόφαση του 1988 δεχόταν τη δημιουργία των δύο εκ των τριών κρηπιδωμάτων (με τη δυνατότητα να κατασκευαστεί και τρίτο ανάμεσα στα δύο), εξαιρώντας το κρηπίδωμα που βρισκόταν στον μυχό του όρμου λόγω της εύρεσης αρχαιοτήτων.
Αμέσως μετά ακολουθεί ένα τοπογραφικό της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων με την περιοχή που εξαιρείται από τις λιμενικές εγκαταστάσεις λόγω της εύρεσης αρχαίων, που δηλώνουν την ύπαρξη λιμανιού του 5ου / 4ου αι. π. Χ., καθώς και άλλων μεταγενέστερων μνημείων. Συγκεκριμένα, μετά από υποβρύχια και χερσαία έρευνα, που χρηματοδότησε η εταιρεία, βρέθηκαν τείχη των κλασικών αλλά και ύστερων παλαιοχριστιανικών χρόνων, ένας τάφος του 4ου/5ου αι. μ. Χ., ένα παρατηρητήριο φτιαγμένο σε φυσική κοιλότητα με λαξευμένα σκαλιά, ένας αναλημματικός τοίχος που πιθανότατα στήριζε τον αρχαίο δρόμο προς τη Θίσβη, λαξεύματα της κλασικής εποχής στους βράχους που υποδηλώνουν την ύπαρξη νεωρίων, ενώ στον βυθό εντοπίστηκαν αμφορείς και αγγεία διαφόρων εποχών, καθώς και περίπου 10 λιθοσωροί, που δημιουργήθηκαν από τα έρματα των πλοίων (τα βάρη δηλαδή που τοποθετούνταν πάνω στα πλοία για ευστάθεια) και οι οποίοι περιείχαν εκτός από λίθους και τμήματα κεραμικής.
Στη συνέχεια, η εταιρεία κατασκευάζει τρία κρηπιδώματα, με το τρίτο να βρίσκεται κοντά στην περιοχή με τα αρχαία, αλλά εκτός της οριοθετημένης περιοχής. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στη συνεδρίαση του ΚΑΣ την περασμένη Τρίτη 3 Μαΐου, το κρηπίδωμα κατασκευάστηκε 20 μ. μακρύτερα από τα όρια αυτής της περιοχής. Γιατί όμως να γίνει το τρίτο κρηπίδωμα κοντά στον μυχό του όρμου και στα αρχαία, και όχι εκεί που όριζε η υπουργική απόφαση του 1988, δηλαδή ανάμεσα στα άλλα δύο;
Αυτό ήταν ένα από τα σημεία που απασχόλησαν τα μέλη του Συμβουλίου, τα οποία είναι γεγονός ότι ερεύνησαν ενδελεχώς την υπόθεση, για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό, όπως αναφέρθηκε και κατά την τελική απόφαση. Το σημείο όμως στο οποίο επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα ήταν το αν τα αρχαία της περιοχής απειλούνται από το επίμαχο κρηπίδωμα ή όχι.
Κατά πλειοψηφία, λοιπόν, τα μέλη έκριναν ότι τα μνημεία δεν έχουν υποστεί βλάβη, καθώς οι λιμενικές εγκαταστάσεις βρίσκονται έξω από τον χώρο που έθεσε υπό την προστασία του το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού. Από την άλλη πλευρά, οικολόγοι, νυν και πρώην δημοτικές αρχές, σύμβουλοι και εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης, τάσσονται κατά του κρηπιδώματος.