Μια πολύ καλή επαγγελματική διέξοδο, που κρύβει όμως πολλές παγίδες, προσφέρουν, την εποχή της οικονομικής κρίσης, οι οικογενειακές επιχειρήσεις δίνοντας την ευκαιρία στους νέους που βλέπουν τα όνειρά τους να «στενεύουν», να παραλάβουν τη… «σκυτάλη» από τον ιδρυτή, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ο πατέρας και η κεφαλή της οικογένειας.
Όμως, η διαδοχή σε μια οικογενειακή επιχείρηση «από τον πατέρα στο γιο» σε πολλές περιπτώσεις εξελίσσεται σε αποτυχία, που φτάνει να οδηγεί ακόμα και σε λουκέτο της μονάδας. Για την αποτροπή μιας τέτοιας εξέλιξης, οι μελλοντικοί «ηγέτες» των οικογενειακών επιχειρήσεων μπορούν να αντλήσουν χρήσιμες συμβουλές από το βιβλίο – πρακτικό οδηγό που συνέγραψαν ο Χρήστος Γεωργίου, διευθυντής τεκμηρίωσης και μελετών του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) και ο καθηγητής Αστέριος Κεφαλάς, με τίτλο «Η διαδικασία διαδοχής στις οικογενειακές επιχειρήσεις».
«Αυτό που εμείς υποστηρίζουμε με τη συγγραφή αυτού του βιβλίου είναι ότι πρέπει να υπάρξει μια σωστή διαδικασία για την εύρεση του διαδόχου και τον ορισμό του για να μπορέσει η επιχείρηση να κάνει μια καινούργια αρχή και να ζήσει», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Γεωργίου, ο οποίος είναι εισηγητής σε σεμινάριο που διοργανώνεται, αύριο το απόγευμα, στη Βέροια από την Επιμελητηριακή Αναπτυξιακή Αστική Εταιρία (ΕΠΑΝΕΤ) για το θέμα.
Ο κ. Γεωργίου τόνισε ότι, η επιλογή διαδόχου είναι μια μακρόχρονη διαδικασία και ότι η επιτυχία της διαδοχής οφείλεται και στις δύο πλευρές γι’ αυτό και είναι απαραίτητα «βήματα», όπως ο εφοδιασμός των διαδόχων με προσόντα και η «προπόνησή» του για να αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης. Αυτό, όπως είπε, σημαίνει μεταβίβαση των αξιών του γονιού και στη συνέχεια μεταβίβαση της επιχείρησης.
«Αυτή είναι μια απλή νομική και φορολογική διαδικασία (η μεταβίβαση της επιχείρησης), αλλά το θέμα της μεταβίβασης των αξιών είναι μια μακρόχρονη διαδικασία , γι’ αυτό και ο πρεσβύτερος θα πρέπει γύρω στα 55 να αρχίσει να το σκέφτεται(τη διαδοχή)», τόνισε ο κ. Γεωργίου.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η απόφαση για τη διαδοχή σε μια οικογενειακή επιχείρηση πρέπει να είναι συλλογική, ενώ παράγοντες όπως ο χρόνος και οι ικανότητες των προσώπων παίζουν σημαντικό ρόλο.
