Για δεύτερο συνεχόμενο τρίμηνο, μειώνεται ελαφρά ο φόβος απώλειας εργασίας, ενώ, ταυτόχρονα, αυξάνεται η εμπιστοσύνη για την εξεύρεση ανάλογης εργασίας, όπως προκύπτει από την έρευνα Workmonitor της Randstad -εταιρείας παροχής υπηρεσιών ανθρώπινου δυναμικού- για το 2ο τρίμηνο του 2014, η οποία κατέγραψε τον τριμηνιαίο δείκτη κινητικότητας, την εμπιστοσύνη και την ικανοποίηση των Ελλήνων εργαζομένων από την εργασία τους και διερεύνησε ποιοι είναι για τους Έλληνες εργαζομένους οι βασικότεροι λόγοι αλλαγής εργασίας, αλλά και την άποψή τους για την προσωρινή απασχόληση.

Ειδικότερα, η έρευνα κατέγραψε για την Ελλάδα περαιτέρω μείωση 1% στον φόβο απώλειας της θέσης εργασίας, ενώ, παράλληλα, η εμπιστοσύνη των εργαζομένων για την εξεύρεση ανάλογης εργασίας μέσα στους επόμενους έξι μήνες, αυξήθηκε κατά 2%, σε σχέση με το 1ο τρίμηνο του 2014.

Επίσης, η προσδοκία για απασχόληση, μέσα στους επόμενους έξι μήνες, σε μία διαφορετική θέση απ’ αυτήν που έχουν σήμερα αυξήθηκε κατά 5%, φτάνοντας στο 47%. Η εμπιστοσύνη των εργαζομένων για εξεύρεση ανάλογης εργασίας αυξήθηκε, επίσης, στη Σλοβακία (+1%), τη Νέα Ζηλανδία (+8%), το Λουξεμβούργο (+8%) και την Ινδία (+5%). Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός, ότι στη Γερμανία, η εμπιστοσύνη των εργαζομένων για εξεύρεση ανάλογης εργασίας, αλλά και μίας διαφορετικής θέσης, μέσα στους επόμενους έξι μήνες, μειώθηκε κατά 8% και στις δύο περιπτώσεις.

Αυξημένος ο δείκτης κινητικότητας

Ο δείκτης κινητικότητας παρακολουθεί την πιθανότητα οι εργαζόμενοι να απασχοληθούν σε άλλη θέση εργασίας μέσα στους επόμενους έξι μήνες. Ο Δείκτης Κινητικότητας για την Ελλάδα έχει και αυτός ελαφρώς αυξηθεί, από 100 το 1ο τρίμηνο, σε 101 το 2ο τρίμηνο του 2014.

Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει, ότι ο αριθμός των εργαζομένων που αναμένουν να βρουν άλλη θέση εργασίας μέσα στους επόμενους έξι μήνες αυξάνεται. Ανοδικά κατά μία μονάδα κινήθηκε το 2ο τρίμηνο του 2014 και ο παγκόσμιος δείκτης κινητικότητας.

Είναι αξιοσημείωτο, ωστόσο, ότι μόνο το 10% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα δηλώνει πως ασχολείται ενεργά με την αναζήτηση νέας θέσης εργασίας αυτό το τρίμηνο, μία μείωση της τάξης του 4,2%, σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο.

Συνεχίζει να αυξάνεται αργά, αλλά σταθερά και η εργασιακή ικανοποίηση

Σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας, η εργασιακή ικανοποίηση στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 2%, φτάνοντας συνολικά στο 59%, σε σχέση με το τελευταίο τρίμηνο.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η εργασιακή ικανοποίηση παραμένει στα ίδια υψηλά επίπεδα με το προηγούμενο τρίμηνο. Οι εργαζόμενοι στο Μεξικό (80%), τη Νορβηγία (79%) και την Ινδία (77%), συνεχίζουν να είναι οι πιο ικανοποιημένοι με τον εργοδότη τους. Μείωση 7% και σε αυτόν τον τομέα καταγράφεται στη Γερμανία, φτάνοντας το 67%. Οι εργαζόμενοι με τη χαμηλότερη ικανοποίηση από την εργασία τους είναι στην Ιαπωνία (40%) και το Χονγκ Κονγκ (46%). Στην Ουγγαρία, η εργασιακή ικανοποίηση μειώθηκε ακόμη περισσότερο, κατά -9%, και τώρα κατατάσσεται σε μία από τις χώρες με τη χαμηλότερη εργασιακή ικανοποίηση, παγκοσμίως (48%).

Εστιάζοντας στην προαγωγή

Από τους ερωτηθέντες, στην Ελλάδα, το ποσοστό όσων επικεντρώνονται στην προαγωγή μειώθηκε κατά 1%, στο 57%, σε σχέση με το τελευταίο τρίμηνο.

Στην Ευρώπη, οι Ιταλοί εργαζόμενοι σε ποσοστό 82% είναι οι περισσότερο επικεντρωμένοι στην προαγωγή τους και ακολουθούν οι εργαζόμενοι στη Σλοβακία (75%), τη Γερμανία (75%), τη Γαλλία (74%), το Λουξεμβούργο (72%) και την Τουρκία (69%). Οι ευρωπαϊκές χώρες με τη μικρότερη έμφαση στην προαγωγή είναι η Νορβηγία (35%), η Σουηδία (36%) και η Δανία (38%).

Οι σημαντικότεροι λόγοι για αλλαγή εργασίας

Στην Ελλάδα, το 82% των ερωτηθέντων θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία να αλλάξει θέση εργασίας, εάν είχε προσφορά για περισσότερα χρήματα και το 76% δήλωσε, ότι θα άλλαζε θέση εργασίας, προκειμένου να βελτιώσει τις ευκαιρίες σταδιοδρομίας του.

Το 59% θα άλλαζε θέση εργασίας, εάν μπορούσε να βρει μία δουλειά που να ταιριάζει καλύτερα με το εκπαιδευτικό του υπόβαθρο, παρά το γεγονός, ότι το 62% δήλωσε πως η τρέχουσα εργασία του είναι σχετική με την εκπαίδευσή του.

Στην Ελλάδα, μόνο το 36% δήλωσε, ότι έχει την τέλεια δουλειά, ενώ, σε παγκόσμιο επίπεδο, το ποσοστό αυτό είναι 56%. Λίγο πάνω από το μισό των ερωτηθέντων (54%) δήλωσε, επίσης πως βλέπει την τρέχουσα εργασία του ως έναν τρόπο να κερδίζει τα προς το ζην και τίποτα περισσότερο. Επίσης, το 74% είναι πεπεισμένο ότι θα εργάζεται σε μία παρόμοια θέση σε τρία χρόνια από τώρα.

Καθορίζει η πρώτη δουλειά το υπόλοιπο της καριέρας;

Σύμφωνα με τους Έλληνες εργαζόμενους, αυτό δεν είναι απαραίτητο. Περισσότεροι από τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων (67%) πιστεύουν ότι η πρώτη δουλειά ενός ατόμου δεν καθορίζει το υπόλοιπο της καριέρας του. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην Τουρκία, την Κίνα και την Ινδία, όπου μεταξύ 74% και 82% των εργαζομένων εκτιμούν, ότι η πρώτη τους δουλειά έχει μεγάλο αντίκτυπο για το υπόλοιπο της καριέρας τους.

Επίσης, το 48% στην Ελλάδα δήλωσε, ότι, όταν εισήλθε στην αγορά εργασίας, βρήκε την πρώτη του δουλειά από σύμπτωση, ενώ το ίδιο ποσοστό (48%) πιστεύει πως είναι σε θέση να αλλάξει καριέρα, ανά πάσα στιγμή.

Μπορεί η προσωρινή απασχόληση να οδηγήσει σε μία μόνιμη θέση εργασίας;

Το 78% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα πιστεύει, ότι η καλύτερη διαδρομή για την εξασφάλιση μίας μόνιμης θέσης εργασίας περνά μέσα από την ανάληψη προσωρινής απασχόλησης. Οι μισοί από τους ερωτηθέντες (51%) πιστεύουν, ότι η προσωρινή εργασία αφορά μόνο στους νέους, παρά το γεγονός, ότι 59% σε όλο το φάσμα των ηλικιών δήλωσαν, ότι αν ήταν άνεργοι, θα απευθύνονταν σε γραφείο εύρεσης προσωρινής εργασίας, προκειμένου να βρουν μία θέση εργασίας.

Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, είναι ευκαιρία ή απειλή για τους εργαζομένους;

Το 13% των Ελλήνων εργαζομένων θεωρεί, ότι θα βρεθεί χωρίς δουλειά, λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας, ενώ το 75% πιστεύει, ότι οι βελτιώσεις στην τεχνολογία θα επηρεάσουν τη θέση του κατά τα προσεχή έτη. Είναι αξιοσημείωτο, από την άλλη πλευρά, ότι ένα συντριπτικό 79% βλέπει την αυξανόμενη επίδραση της τεχνολογίας ως μία ευκαιρία στη δουλειά του.