Λίγα εικοσιτετράωρα μετά την επίσημη ανακοίνωση για το πάγωμα της συγχώνευσης μεταξύ Εθνικής και Eurobank, στο οικονομικό επιτελείο – τόσο με δηλώσεις τους, όσο και σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις – δεν κρύβουν τη συγκρατημένη αισιοδοξία τους για το ενδεχόμενο το ναυάγιο να είναι προσωρινό και η ιστορία να έχει αίσιο τέλος. Πώς, όμως, μπορεί να γίνει αυτό ; Έχει πιθανότητες επιτυχίας ; Και υπό ποιες προϋποθέσεις ;
Το μέλλον των τριών τραπεζών και, κυρίως, του deal, που δεν ολοκληρώθηκε, βάσει τριών σεναρίων:
ΣΕΝΑΡΙΟ 1
Και οι δύο τράπεζες εξασφαλίζουν την απαιτούμενη συμμετοχή από ιδιώτες, τουλάχιστον δηλαδή 10% του απαιτούμενου ποσού για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.
Το ενδεχόμενο αυτό είναι το πλέον ευνοϊκό για να συγχωνευθούν τα δύο πιστωτικά ιδρύματα, καθώς και οι δύο πλευρές θα επιδιώξουν συνεργασία, για να μειώσουν – μεταξύ άλλων – τα λειτουργικά τους κόστη, αλλά και το κόστος χρήματος (δηλαδή, να μειώσουν τα επιτόκια καταθέσεων – αλλά όχι δανεισμού, τουλάχιστον στο πρώτο διάστημα).
ΣΕΝΑΡΙΟ 2
Η μία εκ των δύο τραπεζών εξασφαλίζει ιδιωτική συμμετοχή 10% στην Α.Μ.Κ. και η άλλη όχι και παραμένει υπό τη σκέπη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Το σενάριο αυτό χαρακτηρίζεται από έμπειρα στελέχη της αγοράς ως απαγορευτικό για την όποια θετική έκβαση του deal, καθώς υποστηρίζουν ότι υπάρχουν – μεταξύ άλλων – σημαντικά νομικά κωλύματα.
ΣΕΝΑΡΙΟ 3
Καμία εκ των δύο τραπεζών δεν καταφέρνει να εξασφαλίσει ιδιωτική συμμετοχή 10% στην αύξηση κεφαλαίου, με αποτέλεσμα αμφότερα τα πιστωτικά ιδρύματα να διατηρηθούν υπό κρατικό έλεγχο.
Σε αυτή την περίπτωση, οι πιθανότητες συγχώνευσης είναι 50 – 50, καθώς η οποιαδήποτε απόφαση θα βασιστεί, κατά κύριο λόγο, σε καθαρά πολιτικά κριτήρια.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι και τα τρία σενάρια έχουν μελετηθεί εξονυχιστικά από την κυβέρνηση, η οποία πλέον περιμένει τις εξελίξεις από τα δύο τραπεζικά στρατηγεία για να λάβει τις οριστικές τις αποφάσεις.
