Δεν ήξερα τι να περιμένω. Πήγαινα σε έναν γνωστό, ζεστό χώρο για μένα και τους συναδέλφους μου, οπότε αυτό με γέμιζε, εκ των προτέρων, με θετικά συναισθήματα.
Γράφει η Μυλένα Μασούλα
Ήταν σημαντικό για μένα να περάσω όμορφα, γιατί όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι, που έχουμε τα παιδάκια μας στο σπίτι, θέλω κάθε ευκαιρία εξόδου να μην πηγαίνει «καμμένη». Δεν πήγε λοιπόν. Αντιθέτως, άνθισε.
Βγήκα τόσο γεμάτη, τόσο συγκινημένη, με το μωρομάντηλο στην τσέπη στεγνό πλέον, αφού τα μάτια που γυάλιζαν μέσα στο αμφιθέατρο της Ατράκτου, δώσανε τη θέση τους στις αγκαλιές και τις όμορφες συζητήσεις μεταξύ ανθρώπων που ήξερα, αλλά και ανθρώπων, που χάρηκα πολύ που τους γνώρισα.
Η παρουσίαση του νέου βιβλίου, του δημοσιογράφου και συγγραφέα Δημήτρη Κωνσταντάρα και της κόρης του, Παυλίνας Κωνσταντάρα, είχε οικογενειακό και βαθιά αληθινό χαρακτήρα.
Πατέρας και κόρη ανέβηκαν, επί σκηνής, μαζί με τον γιο και αδερφό, Λάμπρο Κωνσταντάρα, επίσης δημοσιογράφο, που ανέλαβε την εισαγωγή της παρουσίασης.
Τον πρώτο λόγο είχε η η έμπνευση για το βιβλίο, που δεν ήταν άλλη από τον γιο και εγγονό αντίστοιχα, που ήρθε στη ζωή της Παυλίνας Κωνσταντάρα, μέσα από την υιοθεσία, μιας – άγνωστης για πολλούς – διαδικασίας, που αποτυπώνεται στο βιβλίο ακριβώς, όπως ίσχυε μέχρι και τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Όπως λέει και η ίδια η Παυλίνα, η εμπειρία της με τον φορέα και τους ανθρώπους του ιδρύματος, ήταν θετική και πάντα προσανατολισμένη προς το καλό του παιδιού. Και αυτό είναι μία πολύ σημαντική πληροφορία, που αξίζει να ακουστεί ευρέως – ή στην περιπτώση του βιβλίου να διαβαστεί – με σκοπό να ενθαρρύνει και άλλους ανθρώπους, που επιθυμούν να συνδεθούν, ως οικογένεια, με ένα παιδί, που εγκαταλείφθηκε και μεγαλώνει σε ίδρυμα.
Το βιβλίο, που έχει στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ, ενώ είναι ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα, έχει έντονο αυτοβιογραφικό χαρακτήρα στο θέμα της υιοθεσίας, αγγίζοντας όμως και ένα θέμα ευαίσθητο και συνάμα σκληρό – τη ζωή των προσφύγων.
Η Μιράλ, μια κοπέλα που γεννά και εγκαταλείπει το παιδί της στο μαιευτήριο, η μετέπειτα περιπέτεια της ζωής της και πώς τα καταφέρνει να αποκτήσει τελικά οικογένεια, αλλά και η πορεία του Αλέξη, του εγκαταλελειμένου παιδιού, που βρήκε την αγάπη στους θετούς γονείς του, Ζωή και Θωμά, εναλλάσσονται σε μία ευκολοδιάβαστη αφήγηση, που σε κρατά εκεί, όπως περιέγραψε και η ηθοποιός Εύα Σαουλίδου, που διάβασε αποσπάσμα του βιβλίου.
Αν με ρωτούσατε ποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές στην παρουσίαση, θα σας έλεγα η αποδοχή της διαφορετικότητας όλων μας – του εαυτού μας και της οικογένειάς μας – και η χωρίς περιστροφές, απλή αλήθεια. Πολλές φορές και οι δύο φοβίζουν, αλλά αν τις εμπιστευτούμε, είναι αυτές που θα φέρουν την κάθαρση και την αποκατάσταση, μία έννοια στην οποία αναφέρθηκε και η Δήμητρα Γούναρη, Parent Coach, που μας κέρδισε με τα λόγια της και την αυθεντικότητά της.
Παυλίνα, σε ευχαριστώ για την πρόσκληση. Ήρθα σε μία παρουσίαση βιβλίου και έφυγα γεμάτη σύνδεση και μοίρασμα.
Ο γιος της παπαρούνας είναι τώρα και δικός μου γιος.
