Ο Οθέλλος γράφτηκε το 1603 με ξεκάθαρες επιρροές όπως φαίνεται, από το αρχαίο ελληνικό δράμα. Ο Σαίξπηρ βασίζει την ιστορία του έργου του σε νουβέλα του Ιταλού Τζιράχντο Σίνθιο. Ο μαύρος Οθέλλος είναι ανώτερος αξιωματικός του στρατού της Βενετίας, με νικηφόρες μάχες στο ενεργητικό του. Γράφει η Χαρά Κιούση Ο μαυριτανός ευγενής παντρεύεται κρυφά χωρίς την έγκριση του πατέρα της την όμορφη Δυσδαιμόνα. Ο πατέρας της Βραβάντιος,, ανώτατος αξιωματούχος, προσπαθεί να διαλύσει τον γάμο, αλλά οι δυο ερωτευμένοι είναι αποφασισμένοι να ζήσουν μαζί. Εν τω μεταξύ ο Οθέλος στέλνεται στην Κύπρο για να πολεμήσει τους Τούρκους. Τον ακολουθεί η Δυσδαιμόνα, ο Κάσιος ο οποίος έχει προαχθεί από τον Οθέλλο προκαλώντας τον φθόνο του στρατιώτη Ιάγου, που συνοδεύεται από τη γυναίκα του Αιμιλία και ο Ροδερίγος, ερωτευμένος με τη Δυσδαιμόνα, που πέφτει θύμα οικονομικής εκμετάλλευσης από τον Ιάγο. Η Αιμιλία προδίδοντας τη φιλία της με τη Δυσδαιμόνα παίρνει το μαντήλι της, ακριβό δώρο του συζύγου της και το δίνει στον Ιάγο. Αυτός επιδιώκοντας να καταστρέψει την ευτυχία του ζευγαριού κατηγορεί τον Κάσιο πως έχει στην κατοχή του το μαντήλι, πράγμα που αποδεικνύει ότι η Δυσδαιμόνα έχει παράνομο δεσμό μαζί του. Ο Οθέλλος τυφλωμένος από ερωτική ζήλια τη στραγγαλίζει, ενώ η Αιμιλία έχοντας ενοχές αποκαλύπτει την αλήθεια στον Οθέλλο. Ο ίδιος μην αντέχοντας την πράξη του αυτοκτονεί, ενώ ο Ιάγος συλλαμβάνεται. Ο «Οθέλος: Ο Μαύρος της Βενετίας» σε μετάφραση του Δ. Δημητριάδη αποκτά «τη δική του ψυχή» στον υπόγειο χώρο του Vault από τους MANETUWAK. Μια φρέσκια χειροποίητη παράσταση στήνεται που σκηνικά μπρος στα μάτια μας, με απλότητα και διαδραστική αμεσότητα. Video wall, μοντέρνα εκκωφαντική μουσική και σύγχρονα κοστούμια ενισχύουν την εντύπωση, ότι ο κόσμος αποτελείται από ένα πλήθος πιόνια, έτοιμα να κινηθούν από τα χέρια ενός διεφθαρμένου. Η θεατρική ομάδα σε ηλικία νεαρών στρατεύσιμων στον πόλεμο και στη ζωή με ό,τι εκείνη ορίζει, περιέχει και δρομολογεί, γέμισε τη σκηνή με σφρίγος, ενέργεια, δημόσια μεθύσια και πράξεις κολάσιμες στο όνομα του ερωτικού πάθους και της ανθρώπινης φιλοδοξίας και απληστίας. Ο Παναγιώτης Μπρατάκος – Ιάγος γίνεται το κύριο πρόσωπο «της τραγωδίας της ζήλιας» που προκαλεί την απέχθεια. Είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός που με υποκριτική ευελιξία βάζει σε λειτουργία το διαβολικό του σχέδιο, τροφοδοτώντας τον μύθο μέχρι το τέλος. Χρησιμοποιεί τους πάντες σαν μαριονέτες, ένας αποτυχημένος, μοχθηρός, διπρόσωπος, ραδιούργος, ζηλόφθων που τον θρέφει το μίσος, η εκδίκηση και ο ρατσισμός. Ένας άνθρωπος άθλιος που ενεργεί με πλήρη συναίσθηση των πράξεών του, ηθικός αυτουργός κάθε εγκλήματος. Ο Αλέξανδρος Αχτάρ – Οθέλλος καθώς ταιριάζει φυσιογνωμικά μ’ ένα Μαυριτανό, κτίζει ολοκληρωτικά και δυναμικά το ρόλο του. Αποπνέει ευγένεια, γενναιότητα, αρχοντιά, αλλά νοιώθει μειονεκτικά λόγω του χρώματος. Αυτή του η ανασφάλεια θα τον καταστήσει υποχείριο της δολιότητας και της χαιρεκακίας και θα αποδειχθεί εύπιστος, ωσότου αφανιστεί από το παράλογο πάθος της εκδίκησης. Με θολωμένη κρίση θα κάνει το αμετάκλητό του λάθος, γιατί «αγάπησε όχι συνετά, αλλά με πάθος», πέφτοντας θύτης και θύμα της προδομένης εμπιστοσύνης. Ως Δυσδαιμόνα, η Κατερίνα Αθανασιάδη, κουβαλά θεατρικά την κακοτυχία του ονόματος και την εξευμενίζει προσωρινά με την αγνότητα, την καλοπιστία και την αθωότητά της. Ταυτόχρονα ανυποψίαστη για τον ερωτικό πόθο που προξενεί στους άντρες και τους ξελογιάζει, γεμίζει τη σκηνή με αισθησιασμό και πρόκληση απονήρευτη. Η ηθοποιός αποδίδει αβίαστα τη διπλή της συμπεριφορά, υπάκουη και υποχωρητική με τον Οθέλλο, αντιδραστική και ανυπάκουη ως προς τον πατέρα της. Ο Νίκος Γκέλια – Κάσιος ανταποκρίνεται ερμηνευτικά στις απαιτήσεις του ρόλου του, ενώ οι Βασιλική Δρακοπούλου και Άννα Χαραλάμπους στηρίζουν ικανοποιητικά τους δευτερεύοντες ρόλους τους. Η παράσταση που αρχίζει και τελειώνει με τη σκηνή στην μπανιέρα, δάνειο έξυπνο και ανατρεπτικό, είναι αξιοπρόσεκτη. Η νεοσύστατη ομάδα ΜANETUWAK εμπλουτίζει το κλασσικό έργο με σύγχρονες πειραματικές εμπειρίες, διατηρώντας ποιητικά στοιχεία και ένα σύστημα αξιών που βαθμιαία ξεπέφτει. Έτσι καθώς αποκαλύπτεται η σκοτεινή πλευρά του έρωτα, οι θεατές αναλογίζονται την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Πληροφορίες παράστασης
Συντελεστές Συγγραφέας: William Shakespeare Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Αχτάρ, Παναγιώτης Μπρατάκος Σκηνοθεσία κινηματογραφημένων προβολών/Φωτογραφίες: Γιώργος Βασσάλος Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Άρτεμις Μπρατάκου, Παντελής Πολίτης Σκηνογραφία, ενδυματολογία: Ιωάννα Καραγιώργου Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας Make up artist: Γιάννα Μαρματάκη Sound Design: Γιάννης Γιαννακόπουλος Κάμερα: Λουδοβίκος Βάγγερ, Τάκης Μπάμπαρης Βοηθός σκηνοθέτη: Εύα Καρνάβα Παίζουν: Κατερίνα Αθανασιάδη, Αλέξανδρος Αχτάρ, Νίκος Γκέλια, Βασιλική Δρακοπούλου, Παναγιώτης Μπρατάκος, Άννα Χαραλάμπους Πρόγραμμα παραστάσεων: Από 28 Ιανουαρίου μέχρι 9 Απριλίου Σάββατο: 18:15 Κυριακή: 21:15 Διάρκεια: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα) Τιμές εισιτηρίων Γενική είσοδος: 12 ευρώ Μειωμένο: 8 ευρώ (Φοιτητές/Μαθητές/Σπουδαστές/Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων/ΑμΕΑ/Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας ΟΑΕΔ) Ατέλειες: 5 ευρώ Προπώληση VIVA: 10 ευρώ Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472/6949534889 (για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 – 14:00 και 17:00 – 21:00) Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8′ περίπου με τα πόδια) [email protected] Fb page: facebook.com/VAULTTheatreGr1
